台灣基督長老教會對普世教協的聲明
Tâi-oân Ki-tok Tiúⁿ-ló Kàu-hoē Tuì Phó͘-sè Kàu-hia̍p ê Seng-bêng
文獻資訊
| 項目 | 資料 |
|---|---|
| 作者 | 無lo̍h名 |
| 卷期 | 台灣教會公報 |
| 卷期 | 第1023期 |
| 日期 | 1968/2 |
| 頁數 | 5-7 |
白話字（原文數位化）
Tâi-oân Ki-tok Tiúⁿ-ló Kàu-hoē Tuì Phó͘-sè Kàu-hia̍p ê Seng-bêng
1968.02.01 1023 hō P.5~P.7
Sū-giân
Tâi-oân Ki-tok Tiúⁿ-ló Kàu-hoē chài saⁿ cha-khó Sèng-keng, gián-kiù Phó͘-sè Kàu-hia̍p ê hiàn-chiong kap sêng-li̍p ê chong-chí, jīm-uī kai Kàu-hia̍p tuì to̍k-it Siōng-tè ê sìn-gióng “Ha̍p-it”kàu-hoē ê koan-tiám, kap kàu-hoē ê soan-iông hok-im ê sù-bēng, í-ki̍p tuì sè-kài ê koan-sim téng-téng, kap pún kàu-hoē ê sìn-gióng jīm-sek sio-siāng. Í-siōng ê ki-pún thài-tō͘ kap pún kàu-hoē tong-chho͘ chham-ka choè hoē-oân ê sî ê liáu-kái, pèng bô kái-piàn. Koan-hē kai Kàu-hia̍p kè-khì bat guî-hāi lán kok ê soan-giân, kai soan-giân pèng boē thang tāi-piáu pún-hoē ê thài-tō͘, chiàu hiàn-chiong, kai Kàu-hia̍p boē thang tāi-thoè hoē-oân kàu-hoē chè-hoat, chip-hêng, kap hoat-giân. M̄-nā án-ni, pún-hoē choè hoē-oân kàu-hoē oē thang hoat-giân, khòng-gī, suî-sî choè iú-hāu ê chhú-lí.
Seng-bêng
Iú-koan kàu-hoē ê pún-chit kap pún kàu-hoē choè Phó͘-sè Kàu-hia̍p hoē-oân ê li̍p-tiûⁿ, Tâi-oân Ki tok Tiúⁿ-ló Kàu-hoē kian-sìn Sèng-keng lāi ū Siōng-tè khé-sī sè-kan lâng bû-siōng ê chí-ì kap bo̍k-phiau, lán pún-lâi tuì Sèng-keng ê liáu-kái chài saⁿ sīn-tiōng khó-lū, hoat-piáu í-hā tuì kàu-hoē ê pún-chit, kap pún kàu-hoē chham-ka Phó͘-sè Kàu-hia̍p choè hoē-oân ê li̍p-tiûⁿ:
1. Lán siong-sìn kàu-hoē, chiū-sī Siōng-tè thong-kè Sèng Sîn ê ho͘-tiàu só͘ chó͘-sêng ê, sī khí-chō tī Iâ-so͘ Ki-tok ê toē-ki téng, hō͘ “toē-chiūⁿ bān-cho̍k beh in-uī lí tit-tio̍h hok-khì”（Chhòng-sè-kì 12:3）. Kàu-hoē chiâⁿ-choè “tī Iâ-lō͘-sat-léng, piàn Iû-thài, kap Sat-má-lī-a, ti̍t-kàu toē-ke̍k”（Sù-tô͘ Hēng-toān 1:8）. Choè Siōng-tè chín-kiù ê thiàⁿ ê kan-chèng.
Tuì í-siōng ki-pún sìn-liām, oē thang ián-e̍k choè ē-bīn sì tiám:
（1） Siōng-tè sī kàu-hoē ê chhòng-sí-chiá, toē-chiūⁿ kàu-hoē ê chó͘-chit kap kui-tiâu, nā ha̍h tī Siōng-tè ê chí-ì, chiū khiā-chāi, nā bô ha̍h, chiū hoè-bô. Só͘-í kàu-hoē tio̍h pó-siú choè sîn-sèng ê kang-chok, m̄-sī jîn-uî chho͘-chhiòng ê chó͘-chit.
（2） Iâ-so͘ Ki-tok choè kàu-hoē ê ki-chhó͘, thiⁿ-téng, toē-ē bô jīm-hô ê koân-le̍k oē thang kū-choa̍t Ki-tok tī kàu-hoē tiong ê koân-lêng（I Ko͘-lîm-to 3:11）
（3） Sèng sîn sī Pē Siōng-tè kap Sèng Kiáⁿ só͘ chhe-khián, lîm-kàu sè-kan, sím-phoàⁿ, an-uì koh kian-kiông kàu-hoē ê sìn-tô͘, lâi oân-sêng sîn-sèng ho͘-tiàu ê sù-bēng.
（4） Kàu-hoē sī soán-bîn ê thoân-khè, in siū kéng-soán sī beh kan-chèng “Siōng-tè tiàm tī Ki-tok hō͘ sè-kan kap I koh hô”（II Ko-lîm-to 5:19）. Só͘-í kàu-hoē sī chi̍t ê soan-kàu kap ho̍k-bū ê siā-thoân, m̄-sī uī chū-sin á-sī i ê hoē-iú lâi seng-chûn, i ê chong-chí sī ēng gián-kiù kap hêng-tōng lâi soan-iông Siōng-tè ê Kiáⁿ, sè-kan lâng ê Kiù-chú ê hok-im.
Phó͘-sè Kàu-hia̍p tī Sin-tek-lí tē 3 chhù hoē-gī ê sî ū soan-kò: “Phó͘-sè Kàu-hia̍p sī chèng kàu-hoē ê thoân-khè, chiàu Sèng-keng só͘ kì-chài, sêng-jīn Chú Iâ-so͘ Ki-tok choè Siōng-tè kap Kiù-chú, kiōng-tông tui-kiû, pèng oân-sêng chèng kàu-hoē ê tông-it ho͘-tiàu, hō͘ to̍k-it ê Siōng-tè, Pē, Kiáⁿ, Sèng Sîn tit-tio̍h êng-kng.”
In-uī án-ni, lán jīm-uī Phó͘-sè Kàu-hia̍p ū chèng-khak ê Sèng-keng kun-kù, lia̍h Iâ-so͘ Ki-tok choè Kiù-chú choè tiong-sim, koh kui êng-kng tī to̍k-it ê Siōng-tè, Pē, Kiáⁿ, Sèng Sîn.
2. Lán siong-sìn Pē, Kiáⁿ, Sèng Sîn kì-jiân sī chi̍t uī Siōng-tè, iā sī chi̍t ê. Lán só͘ kóng ê chit ê kàu-hoē, m̄-sī tī chó͘-chit á-sī lé-gî kui-tiâu siōng kiû thóng-it. Sī in-uī chèng sìn-tô͘ siū tâng chi̍t uī Siōng-tè ê ho͘-tiàu. Lán chí-ū “ Chú chi̍t ê, sìn chi̍t ê, soé-lé chi̍t ê, Siōng-tè chi̍t ê”（Í-hut-só͘ 4:5）
Le̍k-tāi sìn-tô͘ uī kàu-hoē “kiat-liân choè chi̍t thé”ê ló͘-le̍k kap kî-tó, kap 20 sè-kí sìn-tô͘ só͘ teh tui chhē ê hō͘-siong ha̍p-chok kap liáu-kái, choa̍t-tuì m̄-sī ngó͘-jiân ê. Kàu-hoē ê pún-chit it-tēng tio̍h “Ha̍p-it,”kàu-hoē bô hun-lia̍t, tú-tú chhin-chhiūⁿ Siōng-tè bô hun-lia̍t. Chit ê siāngchi̍t ê Siōng-tè ê kàu-hoē, kì-jiân in sî, in toē, ēng bô siāng-khoán ê hêng-thài lâi piáu-hiān, chóng-sī muí chi̍t ê kàu-hoē lóng kap Siōng-tè khè-ha̍p, koh tī Siōng-tè lāi-bīn kap kî-thaⁿ muí chi̍t ê kàu-hoē khè ha̍p. Chit ê kàu-hoē chiū-sī Siōng-tè ê toā ka-têng, pau-hâm í-keng lī-khui sè-kan ê sèng-tô͘, kap Ki-tok tī êng-iāu ê chài lîm í-chêng, chìn-ji̍p kàu-hoē ê sìn-tô͘.
Chit ê sìn-liām tī Phó͘-sè Kàu-hia̍p tē 2 chhù hoē-gī ê sî, soat-bêng chin siông-sè, “Phó͘-sè Kàu-hia̍p sī ho̍k-bū chèng kàu-hoē ê kang-kū, thong-kè i hō͘ kok kàu-hoē hō͘-siong thó-lūn, tī bô saⁿ-tâng ê kang-chok siōng ha̍p-chok, tuì sè-kan choè kiōng-tông ê kan-chèng. I m̄-sī chi̍t ê sin chó͘-chit ê kàu-hoē, koh-khah m̄-sī ko-ko chāi siōng ê chhiau-oa̍t ê kàu-hoē, iā bô kàu-hoē ē kong-lêng.” Tē 3 chhù hoē-gī ê sî, m̄-nā tiông-sin chiân-gī, koh-khah it-hoat chheng-chhó, bô su-iàu hoâi-gî.
Só͘-í lán jīm-uī Phó͘-sè Kàu-hia̍p sī sìn-tô͘ kau-thong ê thoân-khè, tô͘-bô͘ chhiok-chìn chèng sìn-tô͘ chin-chiàⁿ ê “Ha̍p-it”. Tī to̍k-it ê Siōng-tè léng-tō ē, lâi oân-sêng kàu-hoē choè ko ê kang-chok--Soan-iông hok-im.
3. Lán siong-sìn “Toē kap kî-tiong só͘ chhiong-moá ê, sè-kài kap tiàm tī i tiong-kan ê, lóng sio̍k Iâ-hô-hoa”（Si-phian 24:1）. Kàu-hoē ê sù-bēng, sī thong-kè kàu-hoē hō͘ Siōng-tè tī toē-bīn chiūⁿ ê koân-ui, kap I choè le̍k-sú ê Chú-cháiⁿ ê chin-lí tit-tio̍h chiong-hián.
ēng sìn-tô͘ ê koan-tiám, sè-kài le̍k-sú sī chi̍t pō͘ jîn-luī khì-sak Siōng-tè ê le̍k-sú. Jîn-luī ēng to̍k-chhâi ke̍k-koân ê chióng-chióng hong-hoat lâi chhiúⁿ-toa̍t Siōng-tè ê koân-ui; kim-ji̍t ê bêng-hián ê lē. Kàu-hoē kiám oē thang chēng-chēng mài chhap, chí-ū kóng khiân-sêng ê oē? Chú Iâ-so͘ bat ēng giân-gú kap hêng-tōng lâi kà-sī ha̍k-seng chhú-sè ê hong-chiam, kàu-hoē beh oân-sêng chin-chiàⁿ Siōng-tè kàu-hoē ê sù-bēng, boē thang bô tuì lâng ê siⁿ-miā kap sè-kài koan-sim.
Phó͘-sè Kàu-hia̍p tē 3 chhù hoē-gī bat ū í-hā ê soan-giân: “Tē 3 chhù Phó͘-sè Kàu-hia̍p koh chi̍t pái sêng-jīn sìn-tô͘ ê kiōng-tông sìn-gióng, bián-lē hoē-oân kàu-hoē kap choân sè-kài Ki-tok-tô͘ koan-sim lâng ê kè-e̍k, su-iàu, thòng-khó͘ kap hi-bōng………….Kim-ji̍t bó͘ toē-khu ê lâng ê si̍t-chè chêng-hêng, su-iàu sìn-tô͘ ê ióng-kám kap sūn-ho̍k ê su-sióng í-ki̍p hêng-tōng….Lán tek-khak tio̍h tuì in ho̍k-bū…….hi-seng, kap lâng tâng tiⁿ tâng khó͘, lâi oân-sêng kàu-hoē choè lô͘-po̍k ê kì-hō.”
Lán jīm-uī Phó͘-sè Kàu-hia̍p tuì sè-kan lâng ê koan-sim, sī tuì Siōng-tè koan-sim sè-kan lâng lâi ê; in-uī Siōng-tè koan-sim it-chhè sè-kan lâng ê chêng-kéng, I choè chèng lâng ê Chú kap Kun-ông.
4. Lán siong-sìn tī toē-bīn chiūⁿ ê kàu-hoē m̄-sī si̍p-choân si̍p-bí ê; in-uī sìn-tô͘ iáu-kú sī loán-jio̍k ê, lán sī “chhuì-tûn bô chheng-khì ê lâng, koh tiàm tī chhuì-tûn bô chheng-khì ê peh-sìⁿ tiong”（Í-sài-a 6:5）. Lán put-kò sī “tuì kiàⁿ teh khoàⁿ, bū-bū bô bêng”（I ko͘-lîm-to 13:12）. Só͘-í bô lūn lán cháiⁿ-iūⁿ chīn-la̍t khì choè, iáu-kú boē thang oá-khò kang-chok, chí-ū thang pîn sìn-sim: “Gī ê lâng beh tuì sìn lâi oa̍h”（Lô-má 1:17）.
Sìn-tô͘ tī chit hāng ê mâu-tún tiong, chí-ū oē thang khiam-pi tī Chú ê bīn-chêng chiap-siū Chú ê sím-phoàⁿ; chi̍t bīn lâi chīn só͘ liáu-kái ê, pèng soan-iông Siōng-tè ê chí-ì; koh chi̍t bīn, khó-lêng hoān iú-ì á-sī bû-ì ê chhò-gō͘. Sìn-tô͘ chí-ū oē thang kè-sio̍k bô thêng kiû Chú ín-chhoā, kái-chèng, lâi hû-ha̍p Siōng-tè ê chí-ì.
Tú-tú in-uī jîn-luī ê tì-huī kap hêng-tōng, siông-siông oē chhò-gō͘. Phó͘-sè Kàu-hia̍p chun-tiōng kok hoē-oân kàu-hoē tī bô saⁿ tâng ê khoàn-kéng, ū tī hiàn-chiong ê tiong-kan bêng-bûn kui-tēng: “Phó͘-sè Kàu-hia̍p boē ēng-tit uī hoē-oân kàu-hoē chè hoat, iā boē ēng-tit uī hoē-oân kàu-hoē chip-hêng, tû hui siū thok tī hoē-oân kàu-hoē, chiū put chāi chhú lē.”
“Phó͘-sè Kàu-hia̍p siāng-sî hoat-piáu soan-giân…….lâi piáu-sī chit ê Ki-tok-kàu tāi-piáu sèng ê ì-kiàn kap koan-sim……Chóng-sī chit hō soan-giân pèng bô hiàn-chiong ê koân-ui hoat-chè hoē-oân kàu-hoē, á-sī tāi-piáu hoat-giân.”
Chong-ha̍p téng-bīn só͘ kóng ê, pún kàu-hoē tiông-sin tuì Siōng-tè kap sè-kan lâng ê Kiù-chú Iâ-so͘ ê chīn-tiong, goān chīn-la̍t thui-hêng kàu-hoē ê “Ha̍p-it,”lán choè Phó͘-sè Kàu-hia̍p ê chi̍t-hūn-chú, tio̍h gián-kiù, chhiok ì-chài thó-lūn, pèng khòng-gī Tiong-iong Uí-oân-hoē ê seng-bêng. Chhin-chhiūⁿ hō͘ Kiōng-huí hūn-ji̍p Liân-ha̍p-kok téng hong-bīn ê kiàn-gī. Pún kàu-hoē seng-bêng, kim-āu nā koh hoat-seng guî-hāi lán kok chiân-tô͘ ê kiàn-gī, lán khiā tī í-siōng ê sìn-gióng li̍p-tiûⁿ, choa̍t-tuì chhái-chhú koh-khah chek-ke̍k, kiông-lia̍t ê hêng-tōng.
漢羅（Ùi原文改寫）
台灣基督長老教會對普世教協的聲明
1968.02.01 1023號P.5~P.7
序言
台灣基督長老教會再三查考聖經，研究普世教協的憲章佮成立的宗旨，認為該教協對獨一上帝的信仰「合一」教會的觀點，佮教會的宣揚福音的使命，以及對世界的關心等等，佮本教會的信仰認識相像。以上的基本態度佮本教會當初參加做會員的時的了解，並無改變。關係教協過去bat危害咱國的宣言，該宣言並未通代表本會的態度，照憲章，該教協袂通代替會員教會制法，執行，佮發言。毋若按呢，本會做會員教會會通發言，抗議，隨時做有效的處理。
聲明
有關教會的本質佮本教會做普世教協會員的立場，台灣基督長老教會堅信聖經內有上帝啟示世間人無上的旨意佮目標，咱本來對聖經的了解再s三慎重考慮，發表以下對教會的本質，佮本教會參加普世教協做會員的立場：
- 咱相信教會，就是上帝通過聖神的呼召所組成的，是起造佇耶穌基督的地基等，予「地上萬族欲因為你得著福氣」（創世紀12：3）。教會成做「佇耶路撒冷，變猶太，佮撒馬利亞，直到地極」（使徒行傳1：8）。做上帝拯救的疼的干證。
對以上基本信念，會(oē)通演繹(ián-e̍k)做下面四點：
（1）上帝是教會的創始者，地上(toē-chiūⁿ)教會的組織佮規條，若合佇上帝的旨意，就徛(khiā)在，若無合，就廢無。所以教會著保守做神聖的工作，毋是人為粗創的組織。
（2）耶穌基督做教會的基礎，天頂，地下無任何的權力會(oē)通拒絕基督佇教會中的權能（I哥林多 3：11）
（3）聖神是父上帝佮聖囝所差遣，臨到世間，審判，安慰閣堅強教會的信徒，來完成神聖呼召的使命。
（4）教會是選民的團契，in受揀選是欲干證「上帝踮佇基督予世間佮伊閣和」（II哥林多後書5：19）。所以教會是一個宣教佮服務的 社團，毋是為自新抑是伊的會友來生存，伊的宗旨是用研究佮行動來宣揚上帝的囝，世間人的救主的福音。
普世教協佇新德里第3次會議的時有宣告：「普世教協是眾教會的團契，照聖經所記載，承認主耶穌基督做上帝佮救主，共同追求，並完成眾教會的同一呼召，予獨一的上帝，父，囝，聖神得著榮光。」
因為按呢，咱認為普世教協有正確的聖經根據，掠耶穌基督做救主做中心，閣歸榮光佇獨一的上帝，父，囝，聖神。
- 咱相信父，囝，聖神既然是一位上帝，也是一个。咱所講這的教會，毋是佇組織抑是禮儀規條上求統一。是因為眾信徒受同一位上帝的呼召。咱只有「主一個，信一個，洗禮一個，上帝一個」（以弗所4：5）
歷代信徒為教會「結聯做一體」的努力佮祈禱，佮20世紀信徒所teh追揣(chhē) 的互相合作佮了解，絕對毋是偶然的。教會的本質一定著「合一，」教會無分裂，拄拄親像上帝無分裂。這個siāng一個上帝的教會，既然因時，因地，用無像款的形態來表現，總是每一個教會攏佮上帝契合，閣佇上帝內面佮其他每一個教會契合。這個教會就是上帝的大家庭，包含已經離開世間的聖徒，佮基督佇榮耀的再臨以前，進入教會的信徒。
這個信念佇普世教協第2次會議的時，說明真詳細，「普世教協是服務眾教會的工具，通過伊予各教會互相討論，佇無相同的工作相合作，對世間做共同的干證。伊毋是一個新組織的教會，閣較毋是高高在上的超越的教會，也無教會的功能。」第3次會議的時，m̄但重新前議，閣較益發清楚，無需要懷疑。
所以咱認為普世教協是信徒溝通的團契，圖謀促進眾信徒真正的 「合一」。佇獨一的上帝領導下，來完成教會最高的工作-宣揚福音。
- 咱相信「地佮其中所充滿的，世界佮踮 (tiàm)佇伊中間的，攏屬耶和華」（詩篇24：1）。教會的使命，是通過教會予上帝佇地面上的權威，佮伊做歷史的主宰的真理得著彰顯。
用信徒的觀點，世界歷史是一步人類棄sak上帝的歷史。人類用獨裁極權的種種方法來搶奪上帝的權威；今日的明顯的例。教會kiám會通靜靜莫chhap，只有講虔誠的話？主耶穌捌用言語佮行動來教示學生處世的方針，教會欲完成真正上帝教會的使命，未通無對人的生命佮世界關心。
普世教協第3次會議bat有以下的宣言：「第3次普世教協閣一擺承認信徒的共同信仰，勉勵會員教會佮全世界基督徒關心人的計畫，需要，痛苦佮希望…………。今日某地區的人的實際情形，需要信徒的勇敢佮順服的思想以及行動…。咱的確著對in服務……。犧牲，佮人同甜同苦，來完成教會做奴僕的記號。」
咱認為普世教協對世間人的關心，是對上帝關心世間人來的；因為上帝關心一切世間人的情境，伊做眾人的主佮君王。
- 咱相信佇地面上的教會毋是十全十美的；因為信徒猶久(kú)是軟弱的，咱是「嘴唇無清氣的人，閣踮 (tiàm)佇嘴唇無清氣的百姓中」（以賽亞6：5）。咱不過是「對鏡teh看，霧霧無明」（I哥林多13：12）。所以無論咱怎樣盡力去做，猶久(kú)未通倚靠工作，只有通憑信心：「義的人欲對信來活」（羅馬1：17）。
信徒佇這項的矛盾中，只有會(oē)通謙卑佇主的面前接受主的審判；一面來盡所了解的並宣揚上帝的旨意；閣一面，可能犯有意抑是無意的錯誤。信徒只有會(oē0通繼續無停求主引chhoā，改正，來符合上帝的旨意。
拄拄因為人類的智慧佮行動，常常會(oē)錯誤。普世教協尊重各會員教會佇無saⁿ同的環境，有佇憲章的中間明文規定：「普世教協袂用得為會員教會制法，也袂用得為會員教會執行，除非受托佇會員教會，就不再取例。」
「普世教協siāng時發表宣言……。來表示這個基督教代表性的意見佮關心……總是這號宣言並無憲章的權威法制會員教會，抑是代表發言。」
綜合頂面所講的，本教會重新對上帝佮世間人的救主耶穌的盡忠，願盡力推行教會的 「合一，」咱做普世教協的一份子，著研究，chhiok一再討論，並抗議中央委員會的聲明。親像予共匪混入聯合國等方面的建議。本教會聲明，今後若閣發生危害咱國前途的建議，咱徛佇以上的信仰立場，絕對採取閣較積極，強烈的行動。