論講話
Lūn kóng-oē
文獻資訊
| 項目 | 資料 |
|---|---|
| 作者 | 無lo̍h名 |
| 卷期 | 台灣教會公報 |
| 卷期 | 第987號 |
| 日期 | 1966/8 |
| 頁數 | 19 |
白話字（原文數位化）
Lūn kóng-oē
拾穗生
1966.08.01 Khioh Be̍h-suī第20期 P.19
“Lán chèng-lâng tī choē-choē hāng poa̍h-tó, tī kóng-oē bô poa̍h-tó ê, chiū-sī choè oân-choân ê lâng, iā oē io̍k-sok i thong seng-khu. Lán hē bé-kā-kiuⁿ tī bê ê chhiù, hō͘ in sūn-thàn lán, chiū koán-hat in thong seng-khu” (Ngá-kok 3:2,3). Kóng-oē ū chhin-chhiūⁿ khiâ-bé, tī bé-téng nā, bô chiong bé-soh giú hō͘ ân, chiū oē poa̍h--lo̍h-lâi. Koh thâu chi̍t pái khiâ-bé ê lâng chóng ài chiong bé-soh giú chin ân, chóng-sī siuⁿ ân iā boē ēng-tit, bé oē m̄ cháu, só͘-í chi̍t ê gâu khiâ-bé ê lâng, i iā boē chiong bé-soh pàng siuⁿ lēng, iā boē giú siuⁿ ân, i chai-iáⁿ cháiⁿ-iūⁿ chho-chhiòng, hō͘ bé cháu chin kín. Lán kóng-oē iā ū nn̄g chéng ke̍k-toan, chiū-sī siuⁿ lēng, m̄ eng-kai kóng ê oē kóng siuⁿ choē. Koh chi̍t ê sī siuⁿ ân, liân eng-kai kóng ê iā m̄ kóng.
To giân to gú, lân-bián ū kè-sit. Tī kóng-oē ū kè-sit ê sî, chiū beh ēng koh-khah choē ê oē lâi kái-seh, jia-khàm, án-ni chiū ná kóng ná choē, ná kóng ná làu-khuì. Koh chi̍t chéng siong-hoán ê hiān-siōng, chiū-sī chi̍t kù to m̄ kóng, m̄-káⁿ kóng. Chit khoán lâng siông sī ēng lu̍t-hoat lâi iok-sok ka-kī, in lia̍h choè mài kóng khah bô tāi-chì, iā koh oē thang pó-siú giâm-siok kap sèng-kiat. Kî-si̍t Sèng-keng bô kiò lán m̄-thang kóng-oē, “chiū-sī tio̍h kóng hó oē, chiàu ki̍p-sî ê khiàm-kheh lâi chō-chiū i, hō͘ tiaⁿ ê lâng tit-tio̍h un-tián” (Í-hut-só͘ 4:29). Tāi-pi̍t ông kóng, “Goá bat kóng, Goá beh kín-sīn goá ê lō͘ bián-tit ēng goá ê chi̍h hoān-choē……goá beh iok-sok goá ê chhuì chhin-chhiūⁿ bé-kā-kiuⁿ. Goá chēng-chēng bô siaⁿ, liân hó-oē ia̍h bô kóng chhut chhuì; goá ê iu-būn chiū giâ--khí-lâi (Si-phian 39:1,2). Tāi-pi̍t ông kóng i nā bô kóng-oē, sim-lāi chiū oē iu-būn, nā-sī án-ni, lán tio̍h eng-kai kóng sím-mi̍h oē khah hó? “Kóng-oē ha̍p-gî, chhin-chhiūⁿ kim ê pîn-kó hē tī gûn ê nâ-á, m̄-thang siuⁿ lēng, iā m̄-thang siuⁿ ân, tio̍h kóng, “ha̍p-gî” chiah sī pó-poè.
Si-jîn Tāi-pi̍t sim-lāi ū khǹg chit khoán ê ǹg-bāng, “Iâ-hô-hoa goá ê chio̍h-poâⁿ, kiù-sio̍k goá ê Chú ah! Goān goá ê chhuì só͘ kóng--ê, sim só͘ siūⁿ--ê, tī Lí ê bīn-chêng tit-tio̍h chiap-la̍p” A-men (Sī-phian 19:14).
漢羅（Ùi原文改寫）
論講話
拾穗生
1966。08。01拾麥穗第20期 P。19
“咱眾人tī 濟濟項跋倒， tī講話無跋倒ê，就是最完全ê人，也會約束伊thong身軀。咱hē馬咬韁tī 馬 ê 喙， hō͘ in順thàn咱，就管轄in thong身軀” (雅各3:2，3)。講話有親像騎馬， tī 馬頂若，無將馬索giú hō͘ ân，就會跋--落來。 Koh頭一擺騎馬ê人總ài將馬索giú真ân，總是siuⁿ ân也boē用得， 馬會 m̄走，所以一個gâu騎馬ê人，伊也boē將馬索放siuⁿ lēng，也boē giú siuⁿ ân，伊知影怎樣操縱， hō͘ 馬走真緊。咱講話也有兩種極端，就是siuⁿ lēng， m̄應該講ê話講siuⁿ 濟。 Koh一個是siuⁿ ân，連應該講ê也m̄講。
多言多語， 難免有過失。 Tī講話有過失ê時，就beh用koh-khah 濟 ê話來解說，遮蓋， án-ni就ná講ná 濟， ná講ná漏氣。 Koh一種相反ê現象，就是一句to m̄講：m̄敢講。 這款人常是用律法來約束家己， in掠做mài講khah無代誌，也koh 會 thang保守嚴肅kap聖潔。其實聖經無叫咱m̄-thang講話， “就是tio̍h講好話，照及時ê欠缺來造就伊， hō͘ 聽 ê人得tio̍h恩典” (以弗所4:29)。大衛王講：”我bat講：我beh謹慎我ê路免得用我ê舌犯罪……我beh約束我ê嘴親像馬咬韁。我靜靜無聲，連好話亦無講出嘴；我ê憂悶就giâ--起來(詩篇39:1，2)。大衛王講伊若無講話，心內就會憂悶，若是án-ni，咱tio̍h應該講甚麼話khah好？ “講話合宜，親像金ê蘋果hē tī銀ê籃仔， m̄-thang siuⁿ lēng，也m̄-thang siuⁿ ân， tio̍h講：”合宜” chiah是寶貝。
詩人大衛心內有khǹg 這款ê 向望， “耶和華我ê石磐，救贖我ê主ah！願我ê嘴所講--ê，心所想--ê， tī你ê面前得tio̍h接納” 阿們 (詩篇 19:14)。