感謝的生活
Kám-siā ê seng-oa̍h
文獻資訊
| 項目 | 資料 |
|---|---|
| 作者 | 無lo̍h名 |
| 卷期 | 台灣教會公報 |
| 卷期 | 第851號 |
| 日期 | 1959/11 |
| 頁數 | 8 |
白話字（原文數位化）
Kám-siā ê seng-oa̍h
(N̂g La̍k-tiám)
1959年11月851期 p.8-11
Muí nî kàu 11 ge̍h, hō͘ lán oē kì-tit chi̍t hāng chiū-sī kám-siā ê sî-kî. Lán ê kàu-hoē tī 11 ge̍h tē 4 lé-pài teh siú Kám-siā choeh lâi kám-siā Siōng-tè ê toā un-sù, tī chit ji̍t lông-bîn in-uī thó͘-toē chhut boē liáu ê thó͘-sán toà lâi hōng-hiàn tī Siōng-tè ê bīn-chêng, seng-lí-lâng the̍h in ê kim-chîⁿ kap bu̍t-phín kàu tī Siōng-tè ê bīn-chêng lâi piáu-sī in ê kám-siā. Sū, lông, kong, siong, lóng chhin-chhiūⁿ án-ni tuì sim-toé teh kám-siā Siōng-tè, Suí ah! Ki-tok-tô͘ ū chit khoán kám-siā ê sim thang hōng-hiàn tī Siōng-tè ê bīn chêng. M̄-nā Ki-tok-tô͘ ū chit khoán kám-siā nā-tiāⁿ, lán chai kám-siā ê sim bô-lūn tó chi̍t ê bîn-cho̍k á-sī chong-kàu to lóng ū.
Í-sek-lia̍t peh-sìⁿ in kám-siā ê le̍k-sú sī tuì Mô͘-se, á-sī í-chêng chiū khai-sí; in chhut Ai-ki̍p , keng-kè khòng-iá ê lō͘-chām, āu-lâi chìn-ji̍p Ka-lâm toē liáu-āu, Siōng-tè iā siúⁿ-sù in hiah ê thó͘-toē thang chèng-choh, kàu thang siu-sêng ê sî, Siōng-tè chiū bēng-lēng in tio̍h oē-hiáu kám-siā Siōng-tè, só͘-í in muí-nî ū siú nn̄g ê kám-siā choeh, chiū-sī siu-tang khai-sí kap siu-tang chheng-chhó ê sî siú choeh lâi kám-siā Siōng-tè. Chit ê choeh tuì Mô͘-se kàu Iok-su-a, í-ki̍p le̍k-tāi in ê kiáⁿ-sun lóng ū án-ni teh kám-siā, (chit nn̄g ê choeh hóng-hut ná chhin-chhiūⁿ Ji̍t-pún ê 新嘗祭kap神嘗祭).
Mô͘-se siat chit ê choeh ê sî, khí-thâu sī khah iù-tī, in ê kám-siā sī in-uī Siōng-tè ū siúⁿ-sù hō͘, in siat-sú Siōng-tè nā bô siúⁿ-sù, in chiū bô kám-siā, M̄-kú keng-koè choè Siōng-tè peh-sìⁿ ê hùn-liān, m̄-nā tuì siúⁿ-sù oē-hiáu kám-siā, liân tī khùn-lân chhì-liān ê tiong-kan iā oē-hiáu kám-siā Siōng-tè. Che sī kàu Iok-pek ê sî ū án-ni toā chìn-pō͘, i siū hùn-liān chiâⁿ-choè chi̍t ê “oân-choân koh chèng-ti̍t kèng-uì Siōng-tè, lī-khui chiah ê pháiⁿ” ê lâng( Iok-pek 1:1). Chit khoán sìn-gióng ê Iok-pek, kàu tī i it-chhè lóng sún-sit lo̍k-khong ê sî, i iáu-kú oē-hiáu kóng: “Iâ-hô-hoa siúⁿ-sù, Iâ-hô-hoa the̍h khì, i iáu-kú o-ló Iâ-hô-hoa”(1:21). Só͘-í thang khoàⁿ kàu chit ê sî-tāi sìn-gióng ū toā chìn-pō͘, tī chhì-liān tiong iā oē-hiáu kám-siā Siōng-tè.
Taⁿ hiān-sî kàu-hoē só͘ teh siú chit ê 11 ge̍h tē 4 lé-pài ê kám-siā choeh, chiū-sī Bí-kok Lîm-khéng Tāi-thóng-léng ê (1864), chiong muí nî 11 ge̍h choè-āu ê pài 4 chè-tēng choè kám-siā choeh, tuì hit sî khí , Bí-kok lâng lóng si̍t-hêng hong-hêng kàu choân sè-kài; lán Tâi-oân iā ū chiong chit ê tē 4 Chú-ji̍t choè kám-siā ê choeh-ji̍t teh kám-siā Siōng-tè ê un-tián. Pó-lô kóng, “I(Siōng-tè) chiū-sī kiâⁿ hó-sū, kā lín tuì thiⁿ lo̍h-hō͘, chiàu-sî chhut ké-chí , ēng ji̍t-si̍t kap hoaⁿ-hí siúⁿ-sù lín ê sim”(Hēng-toān 14:17). Tuì tī chit ê choeh lán Ki-tok-tô͘ ū pí Í-sek-lia̍t peh-sìⁿ koh-khah thang kám-siā ê, chiū-sī Siōng-tè m̄-nā sī siúⁿ-sù bu̍t-chit-siōng ê hó--chhù ê Siōng-tè nā tiāⁿ, koh-khah thang kám-siā ê, chiū-sī tuì Iâ-so͘ Ki-tok ū oân-sêng kiù-sio̍k ê toā kong-lô, só͘-í lán tio̍h pí Í-sek-lia̍t peh-sìⁿ koh-khah ē-hiáu ta̍k sî ta̍k khek lâi hiàn lán kám-siā ê seng-oa̍h tī I ê bīn-chêng. Lán kám-siā ê seng-oa̍h ū kuí-nā hāng thang siūⁿ:
(1) Kám-siā Siōng-tè hong-hù ê siúⁿ-sù(Si 103:1—5).
Kám-siā choeh chi̍t ê chú-iàu ê ì-sù chiū-sī beh kám-siā
Siōng-tè ê toā siúⁿ-sù, kiáⁿ-jî oē-hiáu tuì sī-toā-lâng , tit-tio̍h ê lâng oē-hiáu tuì hō͘ i ê lâng, Siōng-tè ê peh-sìⁿ oē-hiáu tuì Siōng-tè lâi kám-siā, che sī chi̍t hāng chin suí ê piáu-hiān, iā sī chin iàu-kín. Tuì Siōng-tè ê toā-siúⁿ-sù iā boē-hiáu kám-siā ê, sī chi̍t hāng chin tāng ê choē.
Lán tha̍k Dante tī i só͘ siá ê “Tē-ge̍k-phiⁿ” nih kóng: i bāng-kìⁿ khì iû tē-ge̍k, khoàⁿ-kìⁿ hiah ê bông-un poē-gī ê lâng siū koaiⁿ tī tē-ge̍k ê tē-it ē-kha chàn. Che hō͘ lán put-chí thang gím-bī ê só͘-chāi , in-uī bông-un poē-gī ê lâng sī tē-it khó-òⁿ ê choē-ok, só͘-í Tāi-pi̍t ka-kī bián-lē kóng, “M̄-thang boē kì-tit I it-chhè ê un-huī” (Si 103:2). Lâng boē-hiáu kám-siā sī in-uī i bô teh siūⁿ, bô teh kám-kek Siōng-tè ê hông-un; lán jú su-siúⁿ Chú ê un-huī, chiū oē jú kek-hoat lán ū kám-siā ê sim. Lâng nā ū kám-siā tī i ê lāi-sim teh chhiong-moá, i chiū chū-jiân ū khoài-lo̍k ê seng-oa̍h. Khoài-lo̍k kám-un ê lâng m̄-nā ka-kī khoài-lo̍k, iā oē hō͘ lâng khoài-lo̍k.
Tāi-pi̍t tī Si 103:1-5 ū kú-khí kuí hāng Siōng-tè hong-hù ê un-huī: (1) Sià-choē ê hoaⁿ-hí, “I sià-bián lí lóng-chóng ê choē.” (2) Jio̍k-thé ê kiān-khong, “I-hó lí lóng-chóng ê pīⁿ,”(3) Lêng-hûn ê tit-kiù, “ Kiù-sio̍k lí ê sìⁿ-miā thoat-lī sí-bô.”(4) Seng-oa̍h ū an-tēng, “ēng hó-mi̍h chiok lí ê sim-goān”(5) Pó-hō͘ kap chiàu-kò͘, “ ēng jîn-ài kap chû-pi choè lí ê bián-liû”(6) Chhiong-chiok ê le̍k-liōng, “Ho̍k-tò siàu-liân chhin-chhiūⁿ eng-chiáu. Lán khoàⁿ Tāi-pi̍t i án-ni teh kám-siā Siōng-tè ê un-huī , lán tuì i ū tit joā-choē? Sèng-si kóng:
Chú ê un-sù lí tio̍h sǹg, tio̍h siàu,
Chú ê un-sù lí káⁿ sǹg boē liáu,
Chú ê un-sù ta̍k hāng sǹg lâi kì,
ún-tàng moá-sim kám-siā Siōng-tè toā chû-pi.
Goān lán oē-hiáu sǹg Siōng-tè ê un-sù, lâi hiàn lán kám-siā ê seng-oa̍h.”
(2) Kám-siā Siōng-tè ê sià-bián (Si 130:4).
Tī lán ê keng-giām tiong siông-siông oē khoàⁿ-kìⁿ siū ê lâng oē hoān-choē. Lâng ū choē ê sî sim chin kan-khó͘, chóng-sī nā tit-tio̍h sià-bián sim chiū hoaⁿ-hí khoài-lo̍k; lâng só͘ hoān ê choē tit-tio̍h sià-choē ê khoài-lo̍k kap hoaⁿ-hí. Si-phian ê tiong-kan kiōng ū 7 phiⁿ ê sià-choē kám-siā si, chiū-sī 6,32 , 38,51,102,130,143 téng 7 phiⁿ. Tē 32 phiⁿ sī biô-siá tit-tio̍h sià-choē ê khoài-lo̍k. Iû-thài lâng tī muí nî ê Toā-sio̍k-choē ji̍t, tek-khak tio̍h tha̍k chit phiⁿ ê si, Lō͘-tek Má-teng chheng chit phiⁿ si choè Pó-lô-hêng ê si, in-uī Pó-lô ê sìn-sek chiū-sī “Jīn-choē tit sià, in sìn tit-kiù” choè tiong-sim.
Si-phian 130 phiⁿ ê chok-chiá ǹg Siōng-tè jīn-choē kiû un, pèng chhiáⁿ siong sìn Siōng-tè sià-bián ê un, in-uī án-ni koh-khah siong sìn Siōng-tè iā hoaⁿ-hí sià-bián choân-kok ê choē , só͘-í khún chhiat khoàn-bián tông-pau kóng, “Í-sek-lia̍t ah, lí tio̍h ǹg-bāng Iâ-hô-hoa, in-uī tī Iâ-hô-hoa, ū chû-ài, tī I ū hong-sēng ê kiù-sio̍k . I tek-khak kiù-sio̍k Í-sek-lia̍t thoat-lī i it-chhè ê choē-ok.”Tē 7 chat kóng, “ Chóng-sī Lí ū sià-bián ê un, beh hō͘ lâng kèng-uì Lí.” Che sī choē-jīn(sic.) tit-tio̍h sià choē ê chi̍t khoán sim kéng, to̍k-to̍k ū chhì kè ê lâng chiah chai chit ê chu-bī, hiah ê bû-ti m̄-bat ê lâng chiah oē kóng, “ Ki-tok-tô͘ hoān-choē chí-ū sêng-jīn tī Chú ê bīn-chêng chiū oē tit-sià, che chin lī-piān, oá-khò sià-choē ê Chú chiū thang koh suî-piān hoān-choē, hoān liáu koh kiû sià-bián.” Chóng-sī ū keng-giām Siōng-tè sià-choē ê lâng tek-khak m̄-káⁿ koh suî-piān khì hoān-choē , in-uī Siōng-tè ê sià-bián toà chi̍t khoán ê khuì-la̍t, hō͘ lâng oē oàn-hūn choē-ok, m̄-goān koh hoān-choē, só͘-í kóng Siōng-tè sià-bián lâng, hō͘ lâng kèng-uì I. Kèng-uì Siōng-tè chiū-sī m̄-káⁿ koh hoān-choē, m̄-sī tuì kiaⁿ hêng-hoa̍t, sī kiaⁿ-liáu hō͘ Siōng-tè tam-iu; lán in-uī thiàⁿ Siōng-tè, put-jím koh hoān-choē. Tit-tio̍h sià-choē ê lâng sim-tiong tek-khak chhiong-moá kám-siā kap o-ló, lâi tui-kiû sèng-kiat che chiah sī tit-tio̍h sià-choē ê lâng ê sim-kéng. Goán lán tī kám-siā choeh ê sî koat-sim keng-kè sèng-kiat ê seng-oa̍h lâi pò-tap Siōng-tè ê thiàⁿ.
(3) Kám-siā Siōng-tè ê ín-chhoā kap tông-chāi(Si 103:7,23:4)
Tī lán ê seng-oa̍h tiong só͘ thang kám-siā ê, chiū-sī keng-giām Siōng-tè teh ín-chhoā lán, lán ê lō͘-chām sī I só͘ an-pâi, lán ê it-chhè ê cho-gū I kap lán tông-chāi; chá-sī ēng hûn-thiāu, hé-thiāu ín-chhoā Í-sek-lia̍t peh-sìⁿ ê Siōng-tè , tī kin-á-ji̍t I iā teh ín-chhoā lán; kap Tān-í-lí 3 ê pêng-iú saⁿ-kap tī hé-lô͘ ê Chú, kin-á-ji̍t iā chiàu-iūⁿ kap it-chhè tī hoān-lān chhì-liān tiong ê Ki-tok-tô͘ saⁿ-kap tī-teh.
Si-phian 103：7 kóng, “ēng I ê tō-lō͘ chí-sī Mô͘-se.” Lán beh tit-tio̍h Mô͘-se án-ni kap Siōng-tè ū chhin-bi̍t ê kau-poê, Siōng-tè chiah oē chiong I ê tō-lō͘ chí-sī lán. Lán kèng pài I ê lâng sī I kiáⁿ-jî, chú beh ín-chhoā . Chú beh chiàu-kò͘(Sài 41:13,42:16). Ū chi̍t pak tô͘, oē nn̄g ê kó͘-chui ê soè-hàn gín-á, m̄-chai guî-hiám, tī chi̍t tiâu teh-beh tn̄g-khì ê kiô-téng teh thit-thô, nā-sī ū thiⁿ-sài tī in ê sin-piⁿ teh pó-hō͘ in. Chhin-chhiūⁿ án-ni Chú iā beh chhoā lán ê lō͘-chām , sui-jiân chhin-chhiūⁿ ū guî-hiám , I beh kap lán tông-chāi, chí-sī lán eng-kai só͘ tio̍h kiâⁿ ê lô͘.Sòng Phok-sū ê té-koa ū kóng:
Tio̍h oá-khò Chú, choan-sim khò Chú,
Tī it-chhè sū-siōng tio̍h jīn-tēng Chú,
I beh chí-sī lí ê lō͘.
Tuì í-siōng chit kuí hāng hō͘ lán thang chai, lán ta̍k ji̍t tio̍h koh-khah oē-hiáu kè-sǹg Siōng-tè ê un-sù, koh-khah ū sèng-kiat ê kiâⁿ-choè, m̄-káⁿ hō͘ Siōng-tè uī lán tam-iu. Sui-jiân tī lán jîn-seng ê lō͘-chiūⁿ ū khó͘-lān , ǹg-bāng lán koh-khah oē-hiáu sìn-nāi Siōng-tè , ēng án-ni lâi kè lán chin-si̍t kám-siā ê seng-oa̍h. A-men.
漢羅（Ùi原文改寫）
感謝的生活
(N̂g La̍k-tiàm)
1959年11月851期 p.8-11
每年到11月，予咱會記得一項就是感謝的時期。咱的教會佇11月第 4禮拜teh守感謝節來感謝上帝的大恩賜，佇這日農民因為土地出賣了的土產帶來奉獻佇上帝的面前，生理人提in的金錢佮物品到佇上帝的面前來表示in的感謝。士，農，工，商，攏親像按呢對心底teh感謝上帝。媠ah！基督徒有這款感謝的心通奉獻佇上帝的面前。毋若基督徒有這款感謝若定，咱知感謝的心無論tó一个民族仔是宗教都攏有。
以色列百姓in感謝的歷史是對摩西，仔是以前就開始；in出埃及，經過曠野的路站，後來進入迦南地了後，上帝也賞賜in 遐的土地通種作，到通收成的時，上帝就命令in著會曉感謝上帝，所以in每年有守兩个感謝節，就是收冬開始佮收冬清楚的時守節來感謝上帝。這个節對摩西到約書亞，以及歷代in的囝孫攏有按呢teh感謝，(這兩个節彷彿n仔親像日本的新嘗祭佮神嘗祭)。
摩西設這个節的時，起頭是較幼稚，in的感謝是因為上帝有賞賜雨，in設使上帝若無賞賜，in就無感謝，毋過經過做上帝百姓的訓練，毋若對賞賜會曉感謝，連佇困難試煉的中間也會曉感謝上帝。這是到約伯的時有按呢大進步，伊受訓練成做一个「完全閣正直敬畏上帝，離開遮的歹」的人(約伯1：1)。這款信仰的約伯，到佇伊一切攏損失落空的時，伊猶過會曉講：「耶和華賞賜，耶和華提去，伊猶過 呵咾耶和華」(1：21)。所以通看到這个時代信仰有大進步，佇試煉中也會曉感謝上帝。
今現時教會所teh守這个11月第4禮拜的感謝節，就是美國林肯大統領的 (1864)，將每年11月最後的拜4制定做感謝節，對彼時起，美國人攏實行風行到全世界；咱台灣也有將這个地4主日做感謝的節日teh感謝上帝的恩典。保羅講，「伊(上帝)就是行好事，共恁對天落雨，照時出果子，用日食佮歡喜賞賜恁的心」(行傳 14：17)。對佇這个節咱基督徒有比以色列百姓閣較通感謝的，就是上帝毋若是賞賜物質上的好--處的上帝若定，閣較通感謝的，就是對耶穌基督有完成救贖的大功勞，所以咱著比以色列百姓閣較會曉逐時逐刻來獻咱感謝的生活佇伊的面前。咱感謝的生活有幾若項通想：
(1) 感謝上帝豐富的賞賜(詩 103：1-5)。
感謝節一个主要的意思就是欲感謝
上帝的大賞賜，囝兒會曉對序大人，得著的人會曉對予伊的人，上帝的百姓會曉對上帝來感謝，這是一項真媠的表現，也是真要緊。對上帝的大賞賜也袂曉感謝的，是一項真重的罪。
咱讀Dante佇伊所寫的「地獄篇」裡講：伊夢見去遊地獄，看見遐的蒙恩背義的人受關佇地獄的第一下跤層。這予咱不止通吟味的所在，因為蒙恩背義的人是第一可惡的罪惡，所以大衛家己勉勵講，「毋通袂記得伊一切的恩惠」(詩 103:2)。人袂曉感謝是因為伊無teh想，無teh感激上帝的鴻恩；咱愈思想主的恩惠，就會愈激發咱有感謝的心。人若有感謝佇伊的內心teh充滿，伊就自然有快樂的生活。快樂感恩的人毋若家己快樂，也會予人快樂。
大衛佇詩103：1-5有舉起幾項上帝豐富的恩惠：(1)赦罪的歡喜，「伊赦免你攏總的罪。」(2)肉體的健康，「醫好你攏總的病，」(3)靈魂的得救，「救贖你的性命脫離死無。」(4)生活有安定，「用好物足你的心願」(5)保護佮照顧，「用仁愛佮慈悲做你的冕旒」(6)充足的力量，「復到少年親像鷹鳥。咱看大衛伊按呢teh感謝上帝的恩惠，咱對伊有得偌濟？聖詩講：
主的恩賜你著算，著數，
主的恩賜你敢算袂了，
主的恩賜逐項算來記，
穩當滿心感謝上帝大慈悲。
願咱會曉算上帝的恩賜，來獻咱感謝的生活。」
(2) 感謝上帝的赦免(詩 130：4)。
佇咱的經驗中常常能看見受的人會犯罪。人有罪的時心真艱苦，總是若得著赦免心就歡喜快樂；人所犯的罪得著赦罪的快樂佮歡喜。詩篇的中間共有7篇的赦罪感謝詩，就是6，32，38，51，102，130，143等7篇。第32 篇是描寫得著赦罪的快樂。猶太人佇每年的大-贖罪日，的確著讀這篇的詩，路德馬丁稱這篇詩做保羅形的詩，因為保羅的信息就是「認罪得赦，因信得救」做中心。
詩篇130 篇的作者向上帝認罪求恩，並請相信上帝赦免的恩，因為按呢閣較相信上帝也歡喜赦免全國的罪，所以懇切勸勉同胞講，「以色列ah，你著向望耶和華，因為佇耶和華，有慈愛，佇伊有豐盛的救贖。伊的確救贖以色列脫離伊一切的罪惡。」第7節講，「總是你有赦免的恩，欲予人敬畏你。」這是罪人得著赦罪的一款心境，獨獨有試過的人才知這个滋味，遐的無知毋捌的人才會講，「基督徒犯罪只有承認佇主的面前就會得赦，這真利便，倚靠赦罪的主就通閣隨便犯罪，犯了閣求赦免。」總是有經驗上帝赦罪的人的確毋敢閣隨便去犯罪，因為上帝的赦免帶一款的氣力，予人會怨恨罪惡，毋願閣犯罪，所以講上帝赦免人，予人敬畏伊。敬畏上帝就是毋敢閣犯罪，毋是對驚刑罰，是驚了予上帝擔憂；咱因為疼上帝，不忍閣犯罪。得著赦罪的人心中的確充滿感謝佮呵咾，來追求聖潔這才是得著赦罪的人的心境。阮咱佇感謝節的時決心經過聖潔的生活來報答上帝的疼。
(3) 感謝上帝的引chhoā佮同在(詩 103：7，23：4)
佇咱的生活中所通感謝的，就是經驗上帝teh引chhoā咱，咱的路站是伊所安排，咱的一切的遭遇伊佮咱同在；早是用雲柱，火柱引chhoā以色列百姓的上帝，佇今仔日伊也teh引chhoā咱；佮但以理三個朋友相佮佇火爐的主，今仔日也照樣佮一切佇患難試煉中的基督徒相佮佇teh。
詩篇103：7講，「用伊的道路指示摩西。」咱欲得著摩西按呢佮上帝有親密的交陪，上帝才會將伊的道路指示咱。咱敬拜伊的人是伊囝兒，主欲引chhoā。主欲照顧(賽 41：13，42：16)。有一幅圖，會兩个古椎的細漢囡仔，毋知危險，佇一條teh欲斷去的橋頂teh thit-thô，若是有天使佇in的身邊teh保護in。親像按呢主也欲chhoā咱的路站，雖然親像有危險，伊欲佮咱同在，指示咱應該所著行的爐。宋博士的短歌有講：
著倚靠主，專心靠主，
佇一切事上著認定主，
伊欲指示你的路。
對以上這幾項予咱通知，咱逐日著閣較會曉計算上帝的恩賜，閣較有聖潔的行做，毋敢予上帝為咱擔憂。雖然佇咱人生的路上有苦難，向望咱閣較會曉信賴上帝，用按呢來過咱真實感謝的生活。A-men。