講壇：甚麼叫做受聖神
Káng-toâⁿ：Sím-mi̍hkiò-chòsiūSèngSîn
文獻資訊
| 項目 | 資料 |
|---|---|
| 作者 | 陳添登 Tân Thiam-teng |
| 卷期 | 台灣教會報 |
| 卷期 | 第798卷 |
| 日期 | 1955/6 |
| 頁數 | 10 |
白話字（原文數位化）
1955 nî 6 goe̍h p.10
Sím-mi̍h kiò-choè siū Sèng Sîn?
(Bo̍k-su: Tân Thiam-teng chok)
Muí-nî ê Koh-oa̍h-cheh āu tē 50 ji̍t, chiū-sī Sèng Sîn Kàng-lîm-cheh. Chit ji̍t si̍t-chāi tio̍h kì-liām ê ji̍t. In-uī Sèng Sîn kàng-lîm, oē-thang pí-tit Iâ-so͘ ê kàng-seng, Iâ-so͘ kàng-seng liáu-āu, 33 nî kú tī toē-chiūⁿ choè kang. Sèng Sîn iā tuì kàng-lîm í-lâi, 1900 goā nî kú tī toē-chiūⁿ chò-kang. Iâ-so͘ kàng-seng ê sî, ū kî-īⁿ ê sū, Sèng Sîn kàng-lîm iā ū kî-īⁿ ê sū. Ū toā-hong, ū teh pun-khui ê hoé-chi̍h, kok lâng kóng hong-giân, tit-tio̍h toā lêng-le̍k, chi̍t ji̍t 3000 lâng hoán-hoé. Só͘-í lán chhin-chhiūⁿ kì-liām Iâ-so͘ chhut-sì, iā tio̍h kì-liām Sèng Sîn ê kàng-lîm.
Tng chit ê thang kì-liām ê sî, siū bēng-lēng tio̍h siá “Sím-mi̍h kiò-choè siū Sèng Sîn.” Chit ê būn-tê sī chin iàu-kín. Hiān-chāi tuì Sèng Sîn ū nn̄g khoán ke̍k-toan ê khoàⁿ-hoat. Chi̍t khoán sī khoàⁿ siū Sèng Sìn sī kó͘-chá ê sū, hiān-chāi lán chin oh-tit tit-tio̍h. Koh chi̍t khoán, sī ēng hong-hoat hō͘ sin-khu tiô, chhuì poe-poe loān-liām, khoàⁿ chit khoán chōng-thài, kiò-chò siū Sèng Sîn. Só͘-í lán tio̍h tuì Sèng-keng lâi khoàⁿ siū Sèng Sîn sī sím-mi̍h. Lán koan-hē Iâ-so͘ ê sū, Siōng- tè ê sū khah chai-iáⁿ, chóng-sī koan-hē Sèng Sîn, lán bat chin chió. Sū-si̍t tī lán ê keng-koè, choē-choē sī Sèng Sîn ê kám-tōng, kiám-chhái ū sî bô ì-sek, iáu-kú Sèng Sîn ū teh chò kang. Pó-lô iā keng-giām-tio̍h boē-hiáu cháiⁿ-iūⁿ kî-tó ê sî, Sèng Sîn ēng kóng boē-chhut ê thó͘-khuì thè i kiû (Lô-má 8:26).
Taⁿ goá ài hun 3 hāng lâi soat-bêng sím-mi̍h kiò-chò siū Sèng sîn.
- Têng-thâu-siⁿ ê lâng sī siū Sèng Sîn.
Pó-lô tī I Ko-lîm-to 12:1-3, teh lūn Sèng Sîn ê siúⁿ-sù, thâu chi̍t hāng, chiū-sī kóng, “Lī-khui ngó͘-siōng jīn Iâ-so͘ chò Chú ê lâng.” Che iā sī lán ê keng-giām, tī 2000 nî chêng, siū Lô-má kok ê ke̍k-hêng sí tī si̍p-jī-kè ê Iâ-so͘, cháiⁿ-iūⁿ oē kap lán ū hoat-seng koan-hē, hō͘ lán jīn I chò Chú? Che nā m̄-sī Sèng Sîn ê kám-tōng sī boē-oē, in-uī choē-choē lâng bat sèng-keng, chai Iâ-so͘ ê le̍k-sú, chóng-sī boē-tit jīn I choè Chú, Iâ-so͘ iáu sī kap i bô kan-sia̍p. Só͘-í kóng, “Nā m̄-sī hō͘ Sèng Sîn kám-tōng ê iā bô lâng oē kóng Iâ-so͘ sī Chú.” Têng-thâu-siⁿ chiū-sī thòng-hoé koè-khì ê pài ngó͘-siōng. (Bô-lūn iú-hêng, bô-hêng) jīn Ki-tok chò Chú ê lâng, iā sī keng-giām-tio̍h kiù-in ê lâng. Tuì Siōng-tè ê thiàⁿ-sim, tī Iâ-so͘ ê siū-khó͘, sí, koh-oah, lâi pī-pān piān ê kiù-in, beh tuì Sèng Sîn lâi si̍t-si tī lâng ê lāi-sim. Só͘-í hoān-nā ū keng-giām kiù-in ê, lóng sī siū Sèng Sîn ê lâng.
- Ū Ki-tok hoà seng-oa̍h ê lâng chiū-sī siū Sèng Sîn.
Tī Ka-lia̍p-thài 5:25 kóng, “Lán nā chiàu Sîn lâi oa̍h, chiū tio̍h chiàu Sîn lâi kiâⁿ.” Si̍t-chāi ū siū Sèng Sîn ê, chiū-sī bô-lūn goā-bīn, loē-sim ê seng-oa̍h lóng ū Ki-tok ê khoán-sit ê lâng. Koh kóng, “Sèng Sîn ê koé-chí chiū-sī jîn-ài, hoaⁿ-hí, hô-pêng, thun-lún, chû-pi, siān-liông, tiong-sìn, un-jiû, chún-chat” (Ka-lia̍p-thài 5:22, 23). Sèng Sîn oē hō͘ lâng ū kî-biāu ê lêng-le̍k, chhin-chhiūⁿ “Tì-huī, chai-bat, i-pīⁿ, kiâⁿ kok-iūⁿ ê koân-lêng, choè sian-ti, kóng hong-giân…” (I Ko 12:8-10). Chóng-sī tī chiah ê kî-sū tiong choè-toā ê kî-sū, kiám m̄-sī lâng hoán-hoé lâi keng-êng Siōng-tè só͘ hoaⁿ-hí ê seng-oa̍h mah? Ko-lîm-to kàu-hoē kap hiān-chāi ū ê kàu-hoē siāng-khoán, khah ài khoàⁿ goā-phoê ê kî-sū, tuì-tiōng oē kóng hong-giân, khoàⁿ hoàn-siōng, oē tiô, oē thiàu, jia̍t-kông, bông-ngó͘ ê chōng-thài, in siūⁿ che chiū-sī sio̍k-lêng ê kàu-hoē. Chóng-sī kî-si̍t sī hun-tóng, cheng-piān, bô tō-tek ê só͘ kiâⁿ choē-choē ê kàu-hoē. Só͘-í Pó-lô khoàn-bián kóng, “Sèng Sîn ê siúⁿ-sù sī beh lī-ek chèng-lâng” (I Ko 12:7). “Bān-kù ê im-gú, m̄-ta̍t-tio̍h gō͘ kù kà-sī ê oē” (I Ko 14:19). Sîn ê siúⁿ-sù, m̄-sī khoa-kháu, phín-phóng, chiū-sī Ki-tok hoà ê seng-oa̍h.
- Siū Sèng Sîn ê phiau-chún.-Jîn-ài.
Ko-lîm-to kàu-hoē ū chin-choē khoán ê un-sù. Nā-sī Pó-lô kiò in tio̍h “chhiat-chhiat him-bō͘ hiah ê khah hó ê un-sù” (I Ko 12:31). Taⁿ khah hó ê un-sù sī sím-mi̍h” beh ēng sím-mi̍h lâi hun-piat khah hó-ê? I kóng hit ê hun-piat khah hó ê un-sù, “tē-it hó ê lō͘,” chiū-sī jîn-ài (I Ko 12:31). Nā bô jîn-ài, jīm lí loā ū lêng-le̍k, kî-sū, á-sī hi-seng, to sī khang-khang bô lō͘-ēng (I Ko13:1-). Hiān-chāi choē-choē hoē-iú teh kiû Sèng Sîn chò kang, lóng sī kî-thāi sîn-jiah, kî-sū, nā-sī lán khah hó tio̍h kiû I Ko-lîm-to 13:4-7, ū jîn-ài ê un-sù.
án-ni lán chai, sím-mi̍h kiò-chò siū Sèng Sîn, chiū-sī têng-thâu-siⁿ ê lâng, ū Ki-tok hoà seng-oa̍h ê lâng. Sèng Sîn ê siúⁿ-sù chin-choē khoán, só͘-í lán tio̍h him-bō͘ khah-hó-ê, chiū-sī ū jîn-ài ê un-sù.
漢羅（Ùi原文改寫）
甚麼叫做受聖神
（牧師：陳添丁作）
每年ê koh活節後第50日，就是聖神降臨節。 這日實在tio̍h紀念ê日。因為聖神降臨，會thang 比得耶穌ê降生，耶穌降生了後，33年久tī地上做工。聖神也tuì降臨以來，1900 goā年久tī地上做工。耶穌降生 ê時，有奇異ê事，聖神降臨也有奇異ê事。有大風，有teh分開ê 火舌，kok人講方言，得著大能力，一日3000人反悔。所以咱親像紀念耶穌出世，也tio̍h紀念聖神ê降臨。
當這個thang紀念ê時，受命令tio̍h寫「甚麼叫做受聖神。」這個問題是真要緊。現在對聖神有兩款極端ê看法。一款是看受聖信是古早ê事，現在咱真oh得得著。 Koh一款，是用方法hō͘身軀tiô，嘴poe-poe 亂念，看這款狀態， 叫做受聖神。所以咱tio̍h tuì聖經來看受聖神是甚麼。咱關係耶穌ê事，上帝ê事khah知影，總是關係聖神，咱bat真少。事實tī咱ê 經過，濟濟是聖神ê感動，kiám-chhái有時無意識， iáu-kú聖神有teh 做工。保羅也經驗著boē曉怎樣祈禱ê時，聖神用講boē出ê吐氣替伊求(羅馬8:26)。
Taⁿ我ài 分3項來說明甚麼叫做受聖神。
- 重頭生ê人是受聖神。
保羅tī哥林多前書12:1-3， teh論聖神ê賞賜，頭一項，就是講：「離開偶像認耶穌做主ê人。」這也是咱ê經驗，tī 2000年前，受羅馬國ê極刑死tī十字架ê 耶穌，怎樣會kap咱有發生關係，hō͘咱認伊做主？這若m̄是聖神ê感動是boē會，因為濟濟人bat 聖經，知耶穌ê歷史，總是boē得認伊做主，耶穌iáu是kap伊無干涉。所以講：”Nā m̄是hō͘ 聖神感動ê也無人會講耶穌是主。」重頭生就是痛悔過去ê拜偶像。(無論有形，無形)認基督做主ê人，也是經驗著救恩 ê人。Tuì上帝ê疼心，tī耶穌ê受苦，死，koh-oah，來備辦piān ê救恩， beh tuì聖神來實施tī人ê內心。所以凡若有經驗救恩ê，攏是受聖神ê人。
- 有基督化生活ê人就是受聖神。
Tī加拉太5:25講：「咱若照神來活，就tio̍h照神來行。」實在有受聖神ê，就是無論外面，內心ê生活攏有基督 ê款式ê人。Koh講：「聖神ê 果子就是仁愛，歡喜，和平，吞忍，慈悲，善良，忠信，溫柔，撙節」(加拉太5:22， 23)。聖神會hō͘人有奇妙ê能力，親像「智慧，知識，醫病，行各樣ê權能，做先知，講方言…」(I Ko 12:8-10)。總是tī chiah ê奇事中最大ê奇事，kiám m̄是人反悔來經營上帝所歡喜ê生活mah?哥林多教會kap現在有ê教會siāng款，khah ài看外皮ê奇事，對重會講方言，看幻象， 會tiô， 會跳，熱狂，bông-ngó͘ ê 狀態， in想這就是屬靈ê教會。總是其實是分黨，爭辯，無道德ê所行濟濟ê教會。所以保羅勸勉講：「聖神ê賞賜是beh利益眾人」(I Ko 12:7)。”萬句ê音語，m̄值tio̍h五句教示ê話」(I Ko 14:19)。神ê賞賜，m̄是誇口，品捧，就是基督化ê生活。
- 受聖神ê標準。-仁愛。
哥林多教會有真濟款ê恩賜。若是保羅叫in tio̍h「切切欣慕hiah ê khah好ê恩賜」(I Ko 12:31)。Taⁿ khah好ê恩賜是甚麼」beh用甚麼來分別khah好--ê? 伊講hit個分別khah好ê恩賜，「第一好ê路，」就是仁愛(I Ko 12:31)。Nā無仁愛，任你loā有能力，奇事，抑是犧牲，to是空空無路用(I Ko13:1-)。現在濟濟會友teh求聖神做工，攏是期待神蹟，奇事，若是咱khah好tio̍h求哥林多前書13:4-7，有仁愛ê恩賜。
án-ni咱知，甚麼叫做受聖神，就是重頭生ê人，有基督化生活ê人。聖神ê賞賜真濟款，所以咱tio̍h欣慕khah好--ê，就是有仁愛ê恩賜。