主日學：小朋友ê故事
Chú-ji̍t-o̍h:Sió pêng-iú ê kò͘-sū
文獻資訊
| 項目 | 資料 |
|---|---|
| 作者 | 無lo̍h名 |
| 卷期 | 台灣教會公報 |
| 卷期 | 第771號 |
| 日期 | 1953/3 |
| 頁數 | 21 |
白話字（原文數位化）
CHÚ-JI̍T-O̍H
Sió pêng-iú ê kò͘-sū
1953.03 771 hō p.21-23
Toê-ba̍k: Chi̍t chiah lû kìⁿ-tio̍h Thiⁿ-sài.
Sèng-keng chat: Bîn-sò͘-kì 22-24 chiuⁿ.
Kò͘-sū
Kó͘-chá ū chi̍t chiah lû kap i ê chú-lâng Pa-lân saⁿ-kap khiā-khí tī chi̍t tiâu hô-piⁿ. Tī hia ū chhiⁿ-chhuì ê chháu-po͘, chóng-sī chit chiah lû nā tio̍h chài Pa-lân khì pa̍t-uī ê sî, chiū tio̍h lī-khui suí ê hô-piⁿ, lâi keng-kè chin choē tiâu ta-sò kham-khia̍t ê lō͘.
Chit chiah lû sī chin koai, só͘-í i ê chú-lâng chin thiàⁿ i, bô phah i, hō͘ i chia̍h kàu pá, koh tī àm-sî pī-pān hó es5¯-chāi hō͘ lû thang pêng-an hioh-khùn.
Pa-lân m̄-sī ū chîⁿ ê lâng. I chí-ū ū Chit chiah lû nā-tiāⁿ, só͘-í nā beh khì pa̍t-uī, ta̍k pái tio̍h khiâ lû khì. Pa-lân chin thiàⁿ Siōng-tè, koh ka-kī oē hiáu thiaⁿ Siōng-tè ê siaⁿ. Tuì án-ni, sì-bīn ta̍k ê lâng lóng chai i sī chin ū tì-sek ê lâng.
Ū chi̍t ji̍t, ū kuí-nā ê chhēng suí saⁿ, ông ê sù-chiá toà lé-mi̍h lâi chhoē Pa-lân. In ài chhoā Pa-lân tńg-khì, lâi tiau-kìⁿ kok-ông. Hit ê kok-ông chin kiaⁿ, in-uī ū chin choē goā-kok lâng tuì Ai-ki̍p lâi kàu tī i ê kok. I phah-sǹg in chiah ê lâng oē tuì-te̍k koh khah-iâⁿ i ê kok, só͘-í ài Pa-lân lâi kā in chiù-chó͘ . (Chiù-chó͘ chiū-sī kî-kiû Siōng-tè hō͘ chiah ê lâng tú-tio̍h chai-ē)
Pa-lân chiū kā chiah ê sù-chiá kóng, tio̍h thèng-hāu keh-jit khoàⁿ māi, in-uī i beh tāi-seng thiaⁿ Siōng-tè ê siaⁿ, kāi kóng tio̍h choè sím-mi̍h. Keh-ji̍t chiū kā hiah ê lâng kóng, “Siōng-tè ū í-keng chiok-hok chiah ê lâng. ( Ì -sù chiū-sī Siōng-tè í-keng ū pang-chān hiah ê lâng ài hō͘ in tit-tio̍h pêng an). Pa-lân chiū kóng, “In-uī Siōng-tè ū chiok-hok in, goá koat-toàn m̄ chiù-chó͘ in.” Só͘-í hiah ê lâng lī khui khì, chóng-sī bô loā-kú chiū ū koh khah toā ê jîn-sîn toà lé-mi̍h lâi beh sàng hō͘ Pa-lân, koh ài chhoā i khì tiâu-kìⁿ ông, iā chiù-chó͘ hiah ê chin choē chhut Ai-kip ê goā-kok lâng. Pa-lâng kóng, “Ông nā ēng moá-chhù ê kim-gûn hō͘ goá, goá iā m̄-káⁿ poâⁿ-kè goá ê Siōng-tè ê bēng-lēng.” Chóng-sī Pa-lân koh chhiáⁿ hiah ê jîn-sîn hit mî hioh tī i hia, hō͘ i ū sî-kan thang koh thiaⁿ kìⁿ Siōng-tè ê siaⁿ.
Kiám-chhái Pa-lân hoaⁿ-hí ông ū koh chi̍t pái chhe jîn-sîn lâi, koh kiám-chhái i ài tit-tio̍h hiah ê ta̍t-chîⁿ ê lé-mi̍h. Bô lūn jū-hô, keh-ji̍t i tah-èng beh kap in chò-hoé khì, m̄-kú i kóng m̄ uî-ke̍h Siōng-tè ê bēng-lēng.
Só͘-í Pa-lân khiâ lû lâi kap hiah ê ông ê jîn-sîn saⁿ kap khì. Hit chiah lû lóng m̄-chai sím-mi̍h tāi-chí, to̍k-to̍k chai i tio̍h koai-koai chài Pa-lân kiâⁿ-lō͘. M̄ kú lû kám-kak bô an-sim. Phah-sǹg Pa-lân pún-sin iā bô cha̍p-hun an-sim. Lû ná kiâⁿ ná bô pêng-an, chiū hut-jiân-kan oa̍t-tńg-sin lī-khui lō͘ siám-ji̍p piⁿ-thâu chi̍t khu hn̂g. Pa-lân m̄-bat phah lû, chóng-sī chit pái chin siū-khì, ēng koáiⁿ-á kā i phah, bián-kióng lû koh chiūⁿ-lō͘ kiâⁿ. In kiâⁿ kàu phû-tô-hn̂g lāi ê chi̍t tiâu oe̍h ê lō͘, lû koh-chài thêng. Tī lō͘-piⁿ ū chio̍h-chhiûⁿ. Lû kiâⁿ oá chhiûⁿ, hō͘ i ê seng-khu kheh Pa-lân ê kha tī chhiûⁿ nih. Pa-lân koh khah siū-khì, kā i phah. Lû koh chìn-chêng kàu tī koh-khah oe̍h ê lō͘, chiū tó tī lō͘-tiong, m̄ koh kiâⁿ. Chit pái Pa-lân hui-siông siū-khì, ēng koáiⁿ-á kā lû phah kàu chin thiám. Hut-jiân-kan Pa-lân thiaⁿ lû kóng-oē. (Lí bat thiaⁿ káu-á á sī niau kóng oē á m̄ bat? Ū-sî sī ná chhin-chhiūⁿ in teh kóng, “Chhiáⁿ lí hō͘ goá thang chia̍h,” á-sī “Lâi kap goá thit-thô.” Ū sî tōng-bu̍t oē hiáu kóng-oē kàu chin chheng-chhó. Lán nā thiàⁿ tōng-bu̍t, lán si̍t-chāi oē chai in só͘ kóng ê oē). Pa-lân chin thiàⁿ i ê lû, taⁿ chai-iáⁿ lû tó tī hia teh kóng, “Goá tuì lí choè sím-mi̍h, lí kéng-jiân phah goá chí saⁿ-pái ah?” Pa-lân kóng, “Sī in-uī lí m̄ thiaⁿ chhuì.” Lû koh kóng,”Goá kiám m̄-sī lí ê lû mah? Goá pêng-sò͘ bat tuì lí án-ni kiâⁿ mah? Pa-lân kóng, “Bô.”
Tú-tú tī hit-sî, Siōng-tè khui Pa-lân ê ba̍k-chiu, hō͘ i khoàⁿ-kìⁿ tī lō͘-tiong ū thiⁿ-sài teh khiā, i ê chhiú pui̍h to. Pa-lân chiū chai lû ū tāi-seng khoàⁿ thiⁿ-sài, só͘-í m̄ kiâⁿ, nā kiâⁿ chiū ū guî-hiám. Pa-lân chiū kan-khó͘-sim, chai i choè m̄-tio̍h, iā chai lû sī chin koai. Pa-lân kóng, “Goá choè m̄ tio̍h. Lán lâi tò-tńg-khì lah. Siōng-tè m̄ hō͘ lán chìn-chêng khì.” Tī hit-sî thiⁿ-sài kóng,”Taⁿ tio̍h chìn-chêng khì kìⁿ kok-ông, chóng-sī sêng-si̍t tio̍h chiàu Siōng-tè ê oē lâi kóng.” Pa-lân chiū koat-tēng beh chin soè-jī thiaⁿ Siōng-tè ê siaⁿ,koh chiàu Siōng-tè ê bēng-lēng lâi kiâⁿ kap kóng. In chiū chìn-chēng khì, lû pêng-an kiâⁿ lō͘ kàu tī kok-ông ê só͘-chāi. Ông chhoā Pa-lân kàu tī chi̍t ê soaⁿ-téng. Tī soaⁿ-kha ū kuí-nā chheng ê goā-kok lâng, ū tah pò͘-pîⁿ chat-iâⁿ teh hioh tī hit ê soaⁿ-kok. Ông kóng,”Taⁿ lí chiù-chó͘ hiah ê lâng.” Pa-lân kóng, “Siōng-tè thiàⁿ in. Siōng-tè ū kāin chiok-hok, goá thài-thó oē chiù-chó͘ in, goá beh kiû Siōng-tè chiok-hok.”Kok-ông chin siū-khì, só͘-í Pa-lân tio̍h koáⁿ-kín lī-khui khì. I lóng bô tit-tio̍h hiah ê suí ê lé-mi̍h, chóng-sī i sim-lāi chin pêng-an khiâ lû tńg-khì tī hit ê chhiⁿ-chhuì ê hô-piⁿ.
Lí chai hiah ê goā-kok lâng sī sím-mih lâng? In sī Mô͘-se só͘ ín-chhoā chhut Ai-ki̍p ê Í-sek-lia̍t peh-sìⁿ. āu-lâi Chú Iâ-so͘ choè eⁿ á chhut sì tī in tiong-kan, só͘-í chiah ê Í-sek-lia̍t peh-sìⁿ chin-chiàⁿ ū tit-tio̍h Siōng-tè ê chiok-hok.
漢羅（Ùi原文改寫）
主日學
小朋友的故事
1953.03 771號 p.21-23
題 目：一隻驢見著天使
聖經節：民數記22-24章
故事
古早有一隻驢佮伊的主人巴蘭相佮徛起佇一條河邊。佇遐有青翠的草埔，總--是這隻驢若著載巴蘭去別位的時，就著離開媠的河邊，來經過真濟條礁燥坎坷的路。
這隻驢是真乖，所以伊的主人真疼--伊，無拍--伊，予伊食到飽，閣佇暗時備辦好的所在予驢通平安歇睏。
巴蘭毋是有錢人，伊只有有這隻驢若定，所以若欲去別位，逐擺著騎驢去。巴蘭真疼上帝，閣家己會曉聽上帝的聲。對按呢，四面逐的人攏知伊是真有智識的人。
有一日有幾若个穿媠衫，王的使者帶禮物來揣巴蘭。In愛chhoā巴蘭轉--去，來朝見國王。彼个國王真驚，因為有真濟外國人對埃及來到佇伊的國。伊拍算in遮的人會對敵閣較贏伊的國，所以愛巴蘭來共in咒詛。(咒詛就是祈求上帝予遮的人拄著災厄)
巴蘭就共遮的使者講，著聽候隔日看māi，因為伊欲代先聽上帝的聲，共伊講著做甚物。隔日就共遐的人講：「上帝有已經祝福遮的人。」 ( 意思就是上帝已經有幫贊遐的人愛予in得著平安 ) 。巴蘭就講：「因為上帝有祝福--in，我決斷毋咒詛--in。」所以遐的人離開去，總--是無偌久就有閣較大的人臣帶禮物來欲送予巴蘭，閣愛chhoā伊去朝見王，也咒詛遐的真濟埃及的外國人。巴蘭講：「王若用滿厝的金銀予我，我也毋敢盤過我的上帝的命令。」總--是巴蘭閣請遐的人臣彼暝歇佇伊遐，予伊有時間通閣聽見上帝的聲。
檢彩巴蘭歡喜王有閣一擺差人臣來，閣檢彩伊愛得著遐的值錢的禮物。無論如何，隔日伊答應欲佮in做伙去，毋久伊講毋違ke̍h上帝的命令。
所以巴蘭騎驢來佮遐的王的人臣相佮去。彼隻驢攏毋知甚物代誌，獨獨知伊著乖乖載巴蘭行路。毋久驢感覺無安心。拍算巴蘭本身也無十分安心。驢那行那無平安，就忽然間越轉身離開路閃入邊頭一坵園。巴蘭毋捌拍驢，總--是這擺真受氣，用枴仔共伊拍，勉強驢閣上路行。In行到葡萄園內的一條隘的路，驢閣再停。佇路邊有石牆。驢行倚牆，予伊的身軀kheh巴蘭的跤佇牆--裡。巴蘭閣較受氣，共伊拍。驢閣進前到佇閣較隘的路，就倒佇路中，毋閣行。這擺巴蘭非常受氣，用枴仔共驢拍到真悿。忽然間巴蘭聽驢講話。( 你捌聽狗仔抑是貓講話抑毋捌？有時是那親像in teh講：「請你予我通食。」抑是「來佮我thit-thô。」有時動物會曉講話到真清楚。咱若疼動物，咱實在會知in所講的話 )。巴蘭真疼伊的驢，今知影驢倒佇遐teh講：「我對你做甚物，你竟然拍我chí三擺--ah？ 巴蘭講：「是因為你毋聽嘴。」驢閣講：「我敢毋是你的驢--mah？我平素捌對你按呢行--mah？」巴蘭講：「無。」
拄拄彼時，上帝開巴蘭的目睭，予伊看見佇路中有天使teh徛，伊的手拔刀。巴蘭就知驢有代先看天使，所以毋敢，若行就有危險。巴蘭就艱苦心，知伊做毋著，也知驢是真乖。巴蘭講：「我做毋著。咱來倒轉去--lah。上帝毋予咱進前去。」佇彼時天使講：「今著進前去見國王，總--是誠實著照上帝的話來講。」巴蘭就決定欲真細膩聽上帝的聲，閣照上帝的命令來行佮講。In就進前去，驢平安行路到佇國王的所在。王chhoā巴蘭到佇一个山頂。佇山跤有幾若千个外國人，有搭布棚紮營teh歇佇彼个山谷。王講：「今你咒詛遐的人。」巴蘭講：「上帝疼in，上帝有共in祝福，我thài-thó會咒詛in，我欲求上帝祝福。」國王真受氣，所以巴蘭著趕緊離開去。伊攏無得著遐的媠的物，總--是心內真平安騎驢轉去佇彼个青翠的河邊。
你知遐的外國人是甚物人？In是摩西所引chhoā出埃及的以色列百姓。後--來主耶穌做嬰仔出世佇in中間，所以遮的以色列百姓真正有得著上帝的祝福。