主日學
CHÚ-JI̍T-O̍H
文獻資訊
| 項目 | 資料 |
|---|---|
| 作者 | 無lo̍h名 |
| 卷期 | 台灣教會公報 |
| 卷期 | 第767號 |
| 日期 | 1952/11 |
| 頁數 | 20 |
白話字（原文數位化）
CHÚ-JI̍T-O̍H
Chú-ji̍t-o̍h
1952.11 767 hō p.20-21
Sió pêng-iú! Lín bat sàng lé-mi̍h hō͘ lâng, á-sī hiàn lé-mi̍h hō͘ Siōng-tè lâi piáu sī kám-siā á m̄-bat? Tī chia ū nn̄g ê kò͘-sū hō͘ lán chai hiàn lé-mi̍h kap kám-siā ê saⁿ koan-hē.
Kò͘-sū (1).
Tī An-thê-o siâⁿ-lāi ū chi̍t keng lé-pài-tn̂g, chèng hoē-iú lóng teh chū-chi̍p choè lé-pài. Ū chi̍t ê lâng miâ kiò A-ka-pò͘ lâi pò siau-sit kóng, “Tī Iâ-lō͘-sat-léng ê kàu-hoē ū tú-tio̍h chai-ē. Tī hia ū tú-tio̍h pháiⁿ nî-tang, só͘-í chin-choē peh-sìⁿ kiaⁿ-liáu ē gō--sí.” An-thê-o ê kàu-hoē-iú kap pa̍t só͘-chāi ê kàu-hoē-iú nā thiaⁿ-tioh chit ê siau-sit chiū kóng, “Kám-siā Siōng-tè, lán ū kàu-gia̍h, iā ū chhun, só͘-í lán tio̍h pun hō͘ bô ê lâng.” In chiū chin hoaⁿ-hí hiàn chîⁿ thang boé bí-niû hō͘ Iâ-lō͘-sat-léng ê kàu-hoē ê lâng.
Kò͘-sū(2)
Tī A-hui-lī-ka chiu ū chi̍t ê o͘-bīn choè ba̍k ê lâng miâ kiò To-má. I teh choè chi̍t tè tha̍k Sèng-keng ê toh thang ti lé-pài-tn̂g ēng, hō͘ bo̍k-su thang tuì hia tha̍k Sèng-keng hō͘ peh-sìⁿ thiaⁿ. Tī lé-pài-ji̍t chèng-lâng lóng beh hiàn-chîⁿ, á-sī hiàn lé-mi̍h, thang ēng lâi boé chin-choē pún Sèng-keng, kàu-gia̍h hō͘ ta̍k ê lâng lóng thang ēng. To má siūⁿ i beh hiàn chi̍t tè Sèng-keng toh, i sim-lāi chin hoaⁿ-hí chhut-la̍t choè kang. I ēng tē-it hó ê chhâ, tī chi̍t pêng khek be̍h-suī, iā khek jī siá kóng, “oa̍h-miā ê bí-niû,” tī chi̍t pêng khek phû-tô-chhiū, iā siá kóng, sī “Chin ê phû-tô-chhiū.” I iā chhat hō͘ i koh-khah suí. Tī pài-la̍k ê-hng To-má chhin-chhiú giâ toh kàu tī lé-pài-tn̂g, chiū kuī-lo̍h-khì hiàn hō͘ Chú. Lī-khui lé-pài-tn̂g ê sî, i ê sim chhiong-moá kám-siā kap o-ló. Keh ji̍t sī lé-pài-ji̍t,ta̍k ê lâng toà in ê lé-mi̍h lâi beh hiàn hō͘ Siōng-tè. Ū koe, nn̄g, chhài, keng-chio, han-chû, thô͘-tāu, lâng chò ê tîn-nâ, kap lâng ēng huî chò ê àng. Ū chin-choē khoán ê mi̍h-kiāⁿ. Ta̍k ê lâng teh siūⁿ Siōng-tè ê thiàⁿ iā ài piáu-sī kám-un, koh ài tit-tio̍h Sèng-keng hō͘ in thang khoàⁿ, lâi koh-khah bat Siōng-tè. To-má ê sim sī tē-it hoaⁿ-hí, in-uī i tē-it ài ēng hit tè suí ê Sèng-keng toh lâi kám-un. I sim-lāi siūⁿ Sèng-keng só͘ kì-chài ê oē kóng, “Lín tiong-kan tio̍h the̍h lé-mi̍h hiàn hō͘ Iâ-hô-hoa; kìⁿ-nā sim goān--ê, thang the̍h i lâi, choè hiàn hō͘ Iâ-hô-hoa ê lé-mi̍h’’ (Chhut Ai-ki̍p-kì 35:5).
漢羅（Ùi原文改寫）
主日學
主日學
1952.11 767號 p.20-21
小朋友！恁捌送禮物予人，抑是獻禮物予上帝來表示感謝抑毋捌？佇遮有兩个故事予咱知獻禮物佮感謝的相關係。
故事 (1)
佇安提阿城內一間禮拜堂，眾會友攏teh聚集做禮拜。有一个人名叫亞迦布來報消息講：「佇耶路撒冷的教會有tú著災厄。佇hia有tú著歹年冬，所以真濟百姓驚了會餓--死。」安提阿的教會友佮別所在的教會友若聽著這个消息就講：「感謝上帝，咱有夠額，也有chhun，所以咱著分予無的人。」In就真歡喜獻錢通買米糧予耶路撒冷的教會的人。
故事 (2)
佇阿非利加州有一个烏面做木的人名叫多馬。伊teh做一塊讀聖經的桌通 佇禮拜堂用，予牧師通對遐讀聖經予百姓聽。佇禮拜日眾人攏欲獻錢，抑是獻禮物，通用來買真濟本聖經，夠額予逐的人攏通用。多馬想伊欲獻一塊聖經桌，伊心內真歡喜出力做工。伊用第一好的柴，佇一爿刻麥穗，也刻字寫講「活命的米糧。」佇一爿刻葡萄樹，也寫講是「真的葡萄樹。」伊也漆予伊閣較媠。佇拜六e昏多馬親手夯桌到佇禮拜堂，就跪落去獻予主。離開禮拜堂的時，伊的心充滿感謝佮呵咾。隔日是禮拜日，逐的人帶in的禮物來欲獻予上帝。有雞、卵、菜、芎蕉、蕃薯、土豆、人做的藤籃，佮人用瓷做的甕。有真濟款的物件。逐的人teh想上帝的疼也愛表示感恩，閣愛得著聖經予in通看，來閣較捌上帝。多馬的心是第一歡喜，因為伊第一愛用彼塊媠的聖經桌來感恩。伊心內想聖經所記載的話講：「恁中間著提禮物獻予耶和華；見若心願--的，通提伊來，做獻予耶和華的禮物」(出埃及記35:5)