主日學：老母ê日

Chú-ji̍t-o̍h：Lāu-bú ê ji̍t

文獻資訊

項目	資料
作者	無lo̍h名
卷期	台灣教會公報
卷期	第761號
日期	1952/5
頁數	20

白話字（原文數位化）

CHÚ-JI̍T-O̍H

Lāu-bú ê ji̍t

1952.05 761 hō p.20-21

Lia̍t-uī sió pêng-iú, 5 goe̍h tē-jī lé-pài-ji̍t, chē-chē lâng beh kat chián-jiông hoe tī in ê heng-chêng lâi lé-pài. Ū-ê lâng kat pe̍h-sek--ê, ū-ê lâng kat âng-sek--ê. Sī in-uī teh kì-liām chû-ài ê lāu-bó. Siàu-liân kàu lāu, ta̍k lâng lóng ū chi̍t ê lāu bó. Ū-ê lâng ê lāu bú iáu oa̍h tī sè-kan, ū-ê lâng ê kiám-chhái í-keng tī thiⁿ-téng. Chóng-sī pêⁿ-pêⁿ lâi teh siàu-liām. Che sī chi̍t ê chin hó koh suí ê só͘ chò. Lāu-bú iáu oa̍h ê lâng kat âng-hoe, koè-sin ê lâng kat pe̍h-hoe lâi hun-pia̍t. Che sī sím-mi̍h ì-sù lè?

Bí-kok tang-hái-hoāⁿ chi̍t ê sè-sè ê chng-siā ni̍h, ū chi̍t ê hū-jîn-lâng, chò Chú-ji̍t-o̍h ê kàu-oân 26 nî kú. I chin jia̍t-sim, koh gâu ín-chhoā sè-kiáⁿ bat tō-lí. I bat chi̍t pái soat-bêng cha̍p-tiâu-kài ê tē 5 tiâu “Tio̍h hàu-kèng pē-bú” ê sî, ū kóng-khí ǹg-bāng tuì lín tiong-kan ē siūⁿ-chhut chi̍t ê hoat-tō͘ lâi kì-liām lāu-bú ê toā thiàⁿ-thàng. Hit sî i ê cha-bó͘-kiáⁿ iā tī hia. I put-chí ìn-siōng lāu-bú só͘ kóng chit kù oē. āu-lâi chit ê hū-jîn-lâng koè-sin, kàu-hoē ū khui tui-tō-hoē lâi siàu-liām i koè-khì ê hōng-sū. Hit sî i ê cha-bó͘-kiáⁿ ū chiong chi̍t láng ê chián-jiông hoe lâi chng-thāⁿ sek-tiûⁿ. Chit ê chiū-sī ēng chián-jiông hoe ê khí-goân. āu-lâi ū chi̍t ê toā seng-lí lâng chàn-sêng chit ê sū, chiū tī 5 goe̍h tē-jī lé-pài-ji̍t, tiàm tī i ê tiàm-lāi kí-hêng lāu-bú ê kì-liām-hoē. Che sī lāu-bú-ji̍t ê khí-goân, sī tú-tú Chú-āu 1908 nî ê sū. Chit ê hó-sū chiū chiām-chiām piàn-thoân kàu sè-kài ta̍k só͘-chāi.

ēng chián-jiông hoe piáu-hiān lāu-bú ê thiàⁿ-chêng, ū kuí-nā hāng ê ì-sù:

Pe̍h-sek sī sûn-kiat.

Âng-sek sī jia̍t-chêng.

Phang-bī sī thiàⁿ-thàng.

Bō͘-sēng sī jîn-chû.

Chheⁿ-chhuì sī thun-lún.

Lán iàu-kín m̄-nā kì-liām, tio̍h si̍t-chāi tī lāu-bú chāi-siⁿ ê ji̍t, lâi hàu-kèng in, m̄-sī chí-ū ēng mi̍h-kiāⁿ, tio̍h ēng sūn-ho̍k kap chun-kèng; koh tio̍h ū khó-chhú ê sìn-gióng seng-oa̍h, bián hō͘ i khoà-lū, iā m̄-thang kan-ta ēng chi̍t ji̍t lâi kì-liām, tio̍h ēng ta̍k ji̍t lâi kì-liām. Pó-lô Sian-siⁿ kà-sī kóng, “Tio̍h chun-kèng lí ê pē-bú (che-sī thâu chi̍t-tiâu ū kâⁿ èng-ún ê kài), beh hō͘ lí heng-thong, tn̂g hoè-siū tī sè-kan (Í-hut-só͘ 6:23).

漢羅（Ùi原文改寫）

主日學

老母的日

1952.05 761號 p.20-21

列位小朋友，5月第二禮拜日，濟濟人欲結剪絨花佇in的胸前來禮拜。有的人結白色--的,有的人結紅色--的。是因為teh紀念慈愛的老母。少年到老，逐人攏有一個老母。有的人的老母猶活佇世間，有的人的檢彩已經佇天頂。總--是平平來teh數念。這是一個真好閣媠的所做。老母猶活的人結紅花，過身的人結白花來分別。這是甚物意思--lè？

美國東海岸一個細細的庄社--nih，有一個婦人人，做主日學的教員26年久。伊真熱心，閣gâu引chhoā細囝捌道理。伊捌一擺說明十條誡的第5條「著孝敬父母」的時，有講起向望對恁中間會想出一個法度來紀念老母的大疼痛。彼時伊的查某囝也佇遐。伊不止印象老母所講這句話。後--來這个婦人人過身，教會有開追悼會來數念伊過去的奉仕。彼時伊的查某囝有將一籠的剪絨花來妝飾式場。這个就是用剪絨花的起源。後--來有一個大生理人贊成這个事，就佇五月第二禮拜日，踮佇伊的店內舉行老母的紀念會。這是老母日的起源，是拄拄主後1908年的事。這个好事就漸漸遍傳到世界逐所在。

用剪絨花表現老母的疼情，有幾若項的意思：

白色是純潔。

紅色是熱情。

芳味是疼痛。

茂盛是仁慈。

青翠是吞忍。

咱要緊毋若紀念，著實在佇老母在生的日，來孝敬--in，毋是只有用物件，著用順服佮尊敬；閣著有可取的信仰生活，免予伊掛慮，也毋通kan-ta 用一日來紀念，著用逐日來紀念。保羅先生教示講：「著尊敬你的父母（這是頭一條有kâⁿ應允的誡），欲予你亨通，長歲壽佇世間（以弗所6:23）。」