Lūn-soat: Jī-lūn pek-hāi-kìPermalink

文獻資訊Permalink

白話字（原文數位化）Permalink

LŪN-SOAT：Jī-lūn pek-hāi-kì

1951.08 752 hō p.6-7

(N̂g Teng-ōng e̍k)

(Chiap chêng-hō tē 7 bīn)

Í-āu goán khiok ū pêng-an kàu Tō͘-kun-eng ê só͘-chāi. Kuí-ji̍t āu goá tńg-lâi kàu hú-siâⁿ, chiah chai-iáⁿ goá ê kang-lâng í-keng tāi-seng goá tuì Jī-lūn tńg-lâi, ū chiong só͘ keng-koè ê sū pò kàu-sū-hoē. Kàu-sū-hoē ū chiong tāi-chì pò-kò koaⁿ-hú, (chheng-tiâu chèng-hú) ū lâng kā goá kóng, koaⁿ-hú tuì chit chân sū chin hùn-khoài[khài], in ū phài chi̍t uī te̍k-jīm uí-oân lo̍h-khì Pi-thâu beh hia̍p-chō͘ hia ê tē-hng koaⁿ saⁿ-kap pān-lí chit chân-sū. Chit nn̄g uī kàu Jī-lūn beh tiau-cha ê sî, iû-goân tú-tio̍h chit khoán ê bú-jio̍k, chiū bô tit-tio̍h kiat-kó, khang-khang tńg-lâi. Koaⁿ-hú kā Léng-sū kóng, nā bô phài peng sī bô hoat in ta-oâ, goán kap Léng-sū tâng-ì, kóng, án-ni pān khah bô ha̍p-gî, āu-lâi in tiong-kan ū chi̍t nn̄g lâng siū kéng-kài, goá ê pió-á kap liân-á goân-mi̍h hêng goá, koh poê goá tām-po̍h chîⁿ, tāi-chì chiū kái-koat. Chèng-hú ū chhut kò-sī chek-pī hiah ê lâng ê pháiⁿ só͘ kiâⁿ, ia̍h ū seng-bêng kóng, kàu-hoē kap châi-sán tong-jiân sī lán ê. Sū-kiāⁿ āu, koè boē loā kú, Pa Bo̍k-su ū án-ni siá kóng: - Goá chin hoaⁿ-hí lâi kóng-khí, chāi hoān-lān tiong hiah ê Ki-tok-tô͘ só͘ hián-chhut ê hêng-uî thang kóng sī ta̍t-tit khó-chhú--ê. In ê sè-sio̍k chhin-lâng kong-jiân pàng-tiau kóng, koaⁿ-hú tuì chit chân bô ha̍p-lí teh chiu-soân hō͘ i hó sè, in beh pò oan-siû, nā-sī hiah-ê sìn-tô͘ ēng hit khoán thang o-ló ê thiâm-chēng ê thài-tō͘ khó͘-khǹg in kóng, “Bô iàu-kín, só͘ keng-koè ê kiat-kó nā ē-thang hō͘ goán tī chit tē-hng tuì sìn kàu tit-tio̍h tē-ki, koè-khì ê sū goán to-m̄ tui-kiù, goán beh ēng án-ni lâi kám-siā goán ê Siōng-tè.”

Tâi-oân ê Ki-tok-tô͘ éng bô boē kì-tit chit chân sū. In siông-siông thê-khí chit chân lâi siàu-liām Pa Bo̍k-su ê un-jiû, kap i gâu thun-lún ê Ki-tok-tô͘ cheng-sîn. Iû-ki-sī, in éng-bô boē kì-tit lâi goán-sióng hit uī So͘-kek-lân lâng, tuì i ê hoán-tuì-chiá só͘ kóng chit kù ku̍t-khe ê oē kóng, “Chin phah-sńg, chiah-ni̍h hó ê puî-liāu, chiah ê kàu lín lo̍h-tang ê sî, ún-tàng chin khiàm-ēng. Tī Sèng-keng tiong kiám ū chi̍t kù pí ē-bīn chit kù khah ū ha̍h tī Pa Bo̍k-su só͘ keng-koè ê kò͘-tián, “Siū lé-mē, chiū kā lâng chiok-hok, siū khún-tio̍k, chiū thun-lún, siū pòng-to̍k, chiū kā lâng hó chhuì; goán chiâⁿ-chò sè-kan ê pùn-sò, bān-mi̍h ê che-tái.”

Hit keng kàu-hoē lō͘-boé ū soá-khì ke-chhī tē, Lāi-po͘-á ê só͘-chāi, 50 nî āu, chiū-sī 1932 nî, hit uī chiong chhù bē lán ê Tiuⁿ A-kim ê sun, ū tī-hia chò bo̍k-su, che sī chin chhù-bē ê sū. (oân).

漢羅（Ùi原文改寫）Permalink

論說：二崙逼害記

1951.08 752號 p.6-7

(黃丁旺譯)

(接前號第7面)

以後阮卻有平安到杜君英的所在。幾日後我轉來到府城，才知影我的工人已經代先我對二崙轉--來，有將所經過的事報告教士會。教士會有將代誌報告官府（清朝政府），有人共我講，官府對這層事真憤慨，in有派一位特任委員落去埤頭欲協助遐的地方官相佮辦理這層事。這兩位到二崙欲調查的時，猶原拄著這款的侮辱，就無得著結果，空空轉--來。官府共領事講：「若無派兵是無法inta何。」阮佮領事同意，講：「按呢辦較無合宜。」後來in中間有一、兩人受警戒，我的錶仔佮鏈仔原物還我，閣賠我淡薄錢，代誌就解決。政府有出告示責備遐的人的歹所行，亦有聲明講，教會佮財產當然是咱的。事件後，過無偌久，巴牧師有按呢寫講：「……我真歡喜來講起，在患難中遐的基督徒所顯出的行為通講是值得可取--的。」In的世俗親人公然放刁講，官府對這層無合理teh周旋予伊好勢，in欲報冤仇，但是遐的信徒用彼款通呵咾的恬靜的態度苦勸in講：「無要緊，所經過的結果若會通予阮佇這地方對信教得著地基，過去的事阮都毋追究，阮欲用按呢來感謝阮的上帝。」

台灣的基督徒永無袂記得這層事。In常常提起這層來數念巴牧師的溫柔，佮伊gâu吞忍的基督徒精神。尤其是，in永無袂記得來玩想彼位蘇格蘭人，對伊的反對者所講這句話滑稽的話講：「真扑損，遮爾好的肥料，遮的到恁落冬的時，穩當真欠用。」佇聖經中敢有一句比下面這句較有合佇巴牧師所經過的故典：「受詈罵，就共人祝福；受窘逐，就吞忍；受謗to̍k，就共人好嘴；阮成做世間的糞圾，萬物的漬滓。」

彼間教會路尾有徙去街市地，內埔仔的所在。50年後，就是1932年，彼位將厝賣咱的張阿金的孫，有佇遐做牧師，這是真趣味的事。（完）。