聖句解說
Sèng-kù Kái-soat
文獻資訊
| 項目 | 資料 |
|---|---|
| 作者 | 許有才 Khó͘ Iú-châi |
| 卷期 | 台灣教會公報 |
| 卷期 | 第672期 |
| 日期 | 1941/3 |
| 頁數 | 7-8 |
白話字（原文數位化）
Sèng-kù Kái-soat
Khó͘ Iú-châi
1941年3月672期 7-8
“Chiū lī-khui Iû-thài”(Iok-hān 4:3).
Nā khoàⁿ Iok-hān 2:13-3:24, chiū chai Chú Iâ-so͘ siū sé-lé liáu tńg-khì Ka-lī-lī, jiân-āu koh lâi Iû-thài, tī Iâ-lō͘-sat-léng hù Poâⁿ-koè-cheh, tī-hia thoân-tō, só͘ chò ê kang chin sêng-kong; sui-sī chheng-khì Sèng-tiān ū hō͘ chi̍t-pō͘-hūn ê lâng hoán-kám, nā-sī ū chē-chē lâng khoàⁿ-kìⁿ I só͘ kiâⁿ ê sîn-jiah lâi sìn (2:23). iā ū Nî-ko-tí-bó hiah-nih iú-le̍k ê lâng lâi sìn, m̄-nā siâⁿ-lāi nā-tiāⁿ, koh tī chháu-tē thoân-tō, chin-chē lâng hoán-hoé, tī kīn Ai-loán ê só͘-chāi siū sé-lé--ê chin-chē( 3:23). Thang kóng sī chin toā sêng-kong. Eng-kai tio̍h thàn chit ê hó ki-hoē , ti̍t-ti̍t koh thoân chiah ha̍p-sit. Chóng-sī tī 4:1 kóng.
“Chú í-keng chai Hoat-lī-sài lâng thiaⁿ-kìⁿ Iâ-so͘ chio-tio̍h ha̍k-seng, ia̍h kā in kiâⁿ sé-lé pí Iok-hān khah chē, chiū lī-khui Iû-thài.”
Bē-bián-tit kám-kak kî-koài. Sèng-keng pún-sin ū soat-bêng I lī-khui Iû-thài, sī in-uī Chú chai Hoat-lī-sài lâng thiaⁿ-kìⁿ Iâ-so͘ chio-tio̍h ha̍k-seng, iā kā in kiâⁿ sé-lé pí Iok-hān khah chē, án-ni khiok sī bêng-bêng m̄-kú án-ni ū sím-mi̍h koan-hē, cháiⁿ-iūⁿ tio̍h lī-khui Iû-thài? Thang siūⁿ kuí-nā hāng:
I. Kiám-chhái sī beh siám-pī Hoat-lī-sài lâng ê hoán-kám.
Hoat-lī-sài lâng khoàⁿ kiâⁿ sé-lé Iok-hān sī hoán-tuì tóng ê thâu , í-keng chin khoà-lū lah. Hô-hòng taⁿ koh chhut chit ê Iâ-so͘ , koh-khah iú-le̍k, iā chin hó-táⁿ chheng-khì Sèng-tiān koh kiâⁿ chē-chē sîn-jiah, siū sé-lé kui I ê lâng, pí Iok-hān koh-khah chē. Só͘-í in it-hoat kiaⁿ-hiâⁿ. Iâ-so͘ kiaⁿ-liáu in ē ná siⁿ-khí hoán-kám, chiū lī-khui Iû-thài, beh oân-hô in ê hoán-kám. Ū chē-chē sian-siⁿ sī phah-sǹg chit ê ì-sù. Hō͘ lán kì-tit Sèng-keng kóng, “Nā ē-tit-thang kap chèng-lâng hô, tio̍h chīn-la̍t kap in hô”(Lô-má 12:18). Kàu-hoē eng-kai tio̍h bí-moá chit khoán cheng-sîn chiah ha̍p-sit--ê.
- Sī Chú ê chū-tiōng.
I hō͘ hoaⁿ-hí lâng ēng lâng kap I pí-kàu. I sī Chú, bô lâng ē-kham tit kap I pí-kàu. Iok-hān sī uí-tāi ê jîn keh-chiá, chóng-sī bô thang kap Iâ-so͘ Ki-tok pâi siāng-lia̍t lâi pí-kàu, che sī Chú só͘ bô hoaⁿ-hí--ê. Bû-ti ê lâng, beh chiong sèng-jîn eng-hiông kap Ki-tok pâi-lia̍t, che sī tuì m̄-chai ê só͘-tì, kî-si̍t sī chi̍t hāng ê mō͘-to̍k.
Lán thang koh hoat-kiàn chi̍t hāng chin kám-kek ê sū, chiū-sī
- I pó-tiōng kiâⁿ sé-lé Iok-hān.
Tuì Chú bû-hān toā ê jîn-keh kap lêng-le̍k ê khip-ín, bîn-chiòng ê jîn-khì chū-jiân jî-jiân tuì Iok-hān soá koè-lâi ǹg tī I. Tì-kàu chē-chē lâng chiong Iâ-so͘ kap Iok-hān ê sū lâi tâm-lūn, lâi pí-kàu , khah toā-pō͘-hūn sī khoàⁿ I khah-iâⁿ Iok-hān, khoàⁿ I ê sé-lé pí Iok-hān ê sé-lé khah ū chheng-khì ê hāu-le̍k. Tì-kàu Iok-hān ê ha̍k-seng thiaⁿ-kìⁿ, tòng-bē-tiâu , chiū jiá-khí kap Iû-thài lâng cheng-piān, soà lâi kìⁿ Iok-hān kóng, “Sian-siⁿ ! chiông-chêng lí só͘ kā I kiâⁿ sé-lé--ê, lí khoàⁿ , I teh kiâⁿ sé-lé, chèng-lâng lóng chiū-kīn I.” Hit-sî Iok-hān suí ê cheng-sîn ū hián-chhut tī i ê thài-tō͘, kà-sī in kóng, Lín bo̍h-tit uī-tio̍h goá teh oàn-tò͘, “ nā m̄-sī tuì thiⁿ hō͘ I, chiū lâng bē tit-tio̍h sím-mi̍h.” “I eng-kai heng-ōng, goá eng-kai soe-bî”(3:25-30) Chhin-chhiūⁿ án-ni, chi̍t sì-koè lóng chiong chit nn̄g ê lâng chò oē-tê teh gī-lūn, kóng Iâ-so͘ kiâⁿ sé-lé pí Iok-hān khah chē, liân Hoat-lī-sài lâng iā lóng chai. Chit khoán ê hong-siaⁿ í-keng ji̍p Chú ê hī-khang. Chú chiū lī-khui chin hó ki-hoē ê Iû-thài. In-uī I m̄-kam hō͘ chit ê pêⁿ-pêⁿ teh chò hó ê kang ê lô͘-po̍k, sit-lo̍h thé-biān. I m̄-kam in-uī ka-tī ê tek-ì hō͘ pa̍t-lâng sit-ì. I m̄-kam hō͘ Iok-hān hó ê kang tú-tio̍h chó͘-tòng. Ē seⁿ-khí chit khoán, m̄-sī Chú ê chek-jīm, sī bû-ti ê bîn-chiòng, hū-hō ê peh-sìⁿ ê só͘ chò. Chóng-sī Chú tuì ài-sioh I ê lô͘-po̍k ê sim, chiū lī-khui Iû-thài. Kiám m̄-sī chì sèng-kiat ê Chú mah? Che kiám m̄-sī chò lán chin toā kà-sī ê bô͘-hoān mah? Ū lâng kò͘-ì kap thêng-tō͘ khah kē ê lâng saⁿ-pí, lâi ke-thiⁿ ka-tī ê êng-kng. Ū lâng oàn-tò͘ tông-liâu--ê sêng-kong, soan-thoân i ê pháiⁿ-oē , si̍t-chāi sī pi-loat ê hêng-uî, ù-oè ê sim-chêng. Tio̍h chai che ū toā-toā chó͘-tòng hó-sū ê chìn-pō͘. Te̍k-pia̍t kàu-hoē tio̍h kín-sīn tī chit hāng, chiah bián chó͘-tòng sîn-sèng kang-tiâⁿ ê hoat-tián.
漢羅（Ùi原文改寫）
聖句解說
許有才
1941年3月672期 7-8
「就離開猶太」(約翰4：3)。
若看約翰2：13-3：24，就知主耶穌受洗禮了轉去加利利，然後閣來猶太，佇耶路撒冷赴Poâⁿ-koè節，佇遐傳道，所做的工真成功；雖是清氣聖殿有予一部分的人反感，若是有濟濟人看見伊所行的神跡來信(2：23)。也有Nî-ko-tí-bó hiah-nih有力的人來信，m̄-nā城內nā-tiāⁿ，閣佇草地傳道，真濟人反悔，佇近Ai-loán 的所在受洗禮--ê真濟( 3：23)。通講是真大成功。應該著趁這个好機會，直直閣傳才合式。總是佇4：1講。
「主已經知法利賽人聽見耶穌招著學生，亦共in行洗禮比約翰較濟，就離開猶太。」
袂免得感覺奇怪。聖經本身有說明伊離開猶太，是因為主知法利賽人聽見耶穌招著學生，也共in行洗禮比約翰較濟，按呢卻是明明m̄-kú按呢有甚物關係，怎樣著離開猶太？通想幾若項：
I. Kiám-chhái是欲閃避法利賽人的反感。
法利賽人看行洗禮約翰是反對黨的頭，已經真掛慮lah。何況taⁿ閣出這个耶穌，閣較有力，也真好膽清氣聖殿閣行濟濟神跡，受洗禮歸伊的人，比約翰閣較濟。所以in益發驚惶。耶穌驚了in會ná生起反感，就離開猶太，欲完和in 的反感。有濟濟先生是拍算這个意思。予咱記得聖經講，「若會得通佮眾人和，著盡力佮in和」(羅馬12：18)。教會應該著美滿這款精神才合式--ê。
- 是主的自重。
伊予歡喜人用人佮伊比較。伊是主，無人會堪得佮伊比較。約翰是偉大的人格者，總是無通佮耶穌基督排siāng列來比較，這是主所無歡喜--ê。無知的人，欲將聖人英雄佮基督排列，這是對毋知的所致，其實是一項的冒瀆。
咱通閣發見一項真感激的事，就是
- 伊保重行洗禮約翰。
對主無限大的人格佮能力的吸引，民眾的人氣自然而然對約翰徙過來向佇伊。致到濟濟人將耶穌佮約翰的事來談論，來比較，較大部分是看伊較贏約翰，看伊的洗禮比約翰的洗禮較有清氣的效力。致到約翰的學生聽見，tòng袂tiâu ，就惹起佮猶太人爭辯，紲來見約翰講，「先生！從前你所共伊行洗禮--ê，你看，伊teh行洗禮，眾人攏就近伊。」彼時約翰媠的精神有顯出佇伊的態度，教示in講，恁莫得為著我teh怨妒，「若毋是對天予伊，就人bē得著甚麼。」「伊應該興旺，我應該衰微」(3：25-30)親像按呢，一四界攏將這兩个人做話題teh議論，講耶穌行洗禮比約翰較濟，連法利賽人也攏知。這款的風聲已經入主的耳孔。主就離開真好機會的猶太。因為伊毋甘予這个平平teh做好的工的奴僕，失落體面。伊毋甘因為家己的得意予別人失意。伊毋甘予約翰好的工拄著阻擋。會生起這款，毋是主的責任，是無知的民眾，附和的百姓的所做。總是主對愛惜伊的奴僕的心，就離開猶太。Kiám毋是至聖潔的主mah？這kiám毋是做咱真大教示的模範mah？有人故意佮程度較低的人相比，來加添家己的榮光。有人怨妒同僚--ê成功，宣傳伊的歹話，實在是pi-loat 的行為，污穢的心情。著知這有大大阻擋好事的進步。特別教會著謹慎佇這項，才免阻擋神聖工程的發展。