苦難的意義
Khó͘-lān ê ì-gī
文獻資訊
| 項目 | 資料 |
|---|---|
| 作者 | 吳天命 Gô͘ Thian-bēng |
| 卷期 | 台灣教會公報 |
| 卷期 | 第631號 |
| 日期 | 1937/10 |
| 頁數 | 22-24 |
白話字（原文數位化）
Khó͘-lān ê ì-gī
Gô͘ Thian-bēng
1937年10月631期 22-24
“In-uī bān-mi̍h só͘ uī-tio̍h I, bān-mi̍h só͘ tuì I ê, teh chhoā choē-choē kiáⁿ kàu tī êng-kng, chiū hō͘ kiù in ê siú-léng tuì khó͘-lān lâi chiâⁿ oân-choân, pún sī ha̍p-gî”(Hi-pek-lâi 2:10).
Hi-pek-lâi jîn-su ê kì-chiá, tī chit chat ū hoat-piáu lūn khó͘-lān ê chi̍t ê uí-tāi ê tēng-gī. I ê ì-sù kā i kán-iok lâi kóng, chiū-sī kóng khó͘-lān sī beh hō͘ lâng chiâⁿ-choè oân-choân ê, iū-koh lâng tuì khó͘-lān lâi tit-tio̍h oân-choân, che sī Siōng-tè ê ì-sù. Chit khoán ê tēng-gī, tuì lâng ê lí-kái, lâng ê li̍p-tiûⁿ lâi khoàⁿ, sī oh-tit lí-kái ê sū, kap lâng ê só͘ phah-sǹg sī tuì-hoán. Lâng oē tit-tio̍h oân-choân; che sī tāng-choē bô oân-choân ê sè-kan lâng só͘ siūⁿ ê hoān-tiû(範疇) goā ê sū. Chit ê oân-choân sī tuì khó͘-lān lâi chiâⁿ--ê; che iā sī chu-chu teh siūⁿ khoàⁿ-oa̍h, khoài-lo̍k pêng-hô ê sè-kan lâng só͘ boē hiáu-tit ê. Tuì khó͘-lān ê lō͘, lâng tit-tio̍h oân-choân ê sū sī Siōng-tè ê ì-sù ; che iā sī kan-ta beh tuì Siōng-tè tit-tio̍h khoài-lo̍k ê sè-kan lâng só͘ boē phah-sǹg ê lō͘.
Sui-jiân tuì lâng ê li̍p-tiûⁿ oh-tit lí-kái, iā sī put-khó-kái ê sū; iáu-kú sū-si̍t sī chiàu Hi-pek-lâi kì-chiá só͘ siá--ê, Siōng-tè ēng khó͘-lān ê lō͘, lâi oân-chiâⁿ I só͘ thiàⁿ ê lō͘. Pó-lô iā kóng, Bān-hāng sū ta̍uh-ta̍uh lâi, bô m̄-sī beh lī-ek thiàⁿ Siōng-tè ê lâng. Thiàⁿ Siōng-tè ê lâng, á-sī kóng Siōng-tè só͘ thiàⁿ ê lâng, beh tuì khó͘-lān lâi tit-tio̍h oân-chiâⁿ ê lī-ek. Lán ê Chú Ki-tok beh chiâⁿ I kiù-sio̍k ê kang-chok, m̄-sī tuì ēng chio̍h pìⁿ-choè piáⁿ, m̄-sī tuì Tiān ê bé-liu thiàu--lo̍h-lâi, iā m̄-sī tuì kap Mô͘-kuí thò-hia̍p ; chí-ū sī tuì khó͘-lān, tuì si̍p-jī-kè. Sù-tô͘ Pó-lô , á-sī Sian-ti Iâ-lī-bí oē thang chīn in ê sù-bēng, chiâⁿ-choè Siōng-tè só͘ hoaⁿ-hí ê chhe-ēng, iā sī tuì in ê khó͘ kéng ê seng-gâi. In nā m̄-sī tuì khó͘-lān, goá phah-sǹg boē tit chiâⁿ in ê sù-bēng . Í-sek-lia̍t peh-sìⁿ oē thang oân-chiâⁿ choè, soán-bîn ê sù-bēng, iû-goân sī keng-kè khó͘-lān ê hùn-liān; Ai-ki̍p sî-tāi, Khòng-iá sî-tāi, Bô ông ê sî-tāi, Ū ông ū sî-tāi, Kok bia̍t ê sî-tāi, Siū-lia̍h ê sî-tāi, Sì-soàⁿ khiā-khí ê sî-tāi, lóng ū siū-tio̍h toā khó͘-lān ê hùn-liān, chiah thang niá-siū Siōng-tè ê khé-sī, pó-chhî hoat-tián in ê jîn-keh-tek î-it Sîn-kàu. Sin-iok sî-tāi ê kàu-hoē iā sī keng-kè khó͘-lān lâi chìn-tián ê. Ū chho͘-tāi lâng ê khún-tio̍k, ū Lô-má sî-tāi ê khún-tio̍k , ū īⁿ-kàu ê kiáu-chhá, ū Tiong-sè ê tuī-lo̍h , ū chong-kàu kái-kek ê sî-tāi ê khó͘-kéng, téng ê kan-lân. Chóng-sī tuì chiah ê, Kàu-hoē ê oa̍h-miā jú sûn-hoà, jú hoat-hui chin bī lâi êng-kng Chú.
Tuì án-ni khoàⁿ khí-lâi, si̍t-chāi bô lūn sī kò-jîn, á-sī thoân-thé beh tit-tio̍h oân-chiâⁿ , bô keng-kè khó͘-lān boē-ēng-tit. Siōng-tè só͘ thiàⁿ ê kiáⁿ-jî tio̍h siū khó͘-kéng ê hùn-liān, kah[sic]-ná chhin-chhiūⁿ m̄-sī só͘ thiàⁿ ê kiáⁿ. Siōng-tè só͘ thiàⁿ ê kiáⁿ-jî, tio̍h siū kah[sic]-ná chhin-chhiūⁿ Siōng-tè ê tuì-te̍k ê khoán-thāi, jîn-seng bô pí che koh-khah put-khó-kái--ê, iáu-kú sī sū-si̍t. “I siū khoàⁿ-khin , hō͘ lâng pàng-sak, siū choē-choē khó͘-thàng, siông-siông tú-tio̍h iu-būn,……chóng-sī lán lia̍h choè i siū chek-hoa̍t, hō͘ Siōng-tè phah, koh siū khó͘-chhó͘.”(Í-sài-a 53:3,4).
Sui-jiân sī put-khó-kái, iáu-kú iā thang siūⁿ kuí-nā hāng. Chāi tī ū choē ê lâng, khó͘-lān ē sio-bia̍t i ê choē, tuì án-ni thang pang-chān i lī-khui choē. Chāi tī sio̍k Siōng-tè ê lâng, khó͘-lān ū-sî sī thè-sio̍k-tek ê ì-gī, uī-tio̍h pa̍t-lâng lâi siū khó͘-thàng, án-ni iā thang pang-chān pún-sin tit-tio̍h oân-choân. Sio̍k Sîn ê lâng, tuì khó͘-lān oē bat Sîn ê ì-sù, tī-chia thang tit-tio̍h oân-choân. Tuì khó͘-lān, un-huī ê hūn-liōng chiū khah toā, khah-chió khó͘-lān, i só͘ toé ê un-huī iā khah chió. Koh-chài khó͘-lān oē ke-thiⁿ lán ê tông-chêng-sim. Lán ê tông-chêng oē khah khoah, iā oē khah ū la̍t. Pó-lô kóng, “Goán tī ta̍k-iūⁿ hoān-lān tiong, I an-uì goán, beh hō͘ goán tuì Siōng-tè só͘ an-uì goán ê an-uì, lâi an-uì ta̍k-iūⁿ hoān-lān tiong ê lâng”(2 Ko-lîm-to 1:4).
Só͘-í thang kóng khó͘-lān hit ê sū sī un-huī, un-tián, tuì khó͘-lān lán tit-tio̍h êng-kng, tit-tio̍h oân-choân. iū-koh che sī Siōng-tèê ì-sù, án-ni lán thang tuì siū khó͘-lān lâi chèng-bêng lán sī Siōng-tè só͘ thiàⁿ ê kiáⁿ-jî.
Kin-á-ji̍t lán khiā tī khó͘-kéng tiong, ǹg-bāng lán saⁿ-kap thiaⁿ Hi-pek-lâi kì-chiá ê chí-sī, bêng-pe̍k khó͘-lān iā sī un-tián, in-uī tuì che lán thang tit-tio̍h oân-chiâⁿ. “iáu ū chi̍t pái, sī chí-bêng siū tín-tāng ê mi̍h, chiū-sī siū-chō ê mi̍h, beh tú-tio̍h chhian-soá, hō͘ hiah ê bô siū tín-tāng ê tn̂g-tn̂g tī-teh”(Hi-pek-lâi 12:27). Sio̍k Sîn ê lâng sī bô siū tín-tāng ê. Bô-lūn sím-mi̍h khoán ê piàn-chhian, iā-sī boē siū chhian-soá, tian-tò jú-á chèng-bêng kap Siōng-tè ê kiat-ha̍p.
ǹg-bāng lán tī hiān-kim ê khó͘-kéng tiong, it-hoat hoat-hui lán sī sio̍k Sîn ê lâng, ǹg-bāng phah iâⁿ khó͘-kéng, hō͘ I ê Sèng-hoē tit-tio̍h êng-kng. Hok-im Sîn-pò 2165 hō ê Chú-tiuⁿ teh kóng, Ji̍t Chheng chiàn-cheng ê sî, Au-chiu tāi-chiàn ê sî, chiàu thóng-kè, Kàu-hoē lóng khah hoat-tián. Che sī hián-bêng sím-mi̍h? Chiū-sī chèng-bêng , tuì khó͘-lān tit-tio̍h oân-chiâⁿ ê chin-lí. Sìn-tô͘ phah-iâⁿ téng-bīn só͘ kóng chiah ê sî ê khó͘-kéng, tì-kàu Kàu-hoē chìn-tián. Che sī lán kin-á-ji̍t tī khó͘-kéng tiong ê hó ê chí-sī.
漢羅（Ùi原文改寫）
苦難的意義
吳天命
1937年10月631期 22-24
「因為萬物所為著伊，萬物所對伊的，咧chhoā濟濟囝到佇榮光，就予救in的首領對苦難來成完全，本是合宜」(希伯來2：10)。
希伯來人書的記者，佇這節有發表論苦難的一个偉大的定義。伊的意思共伊簡約來講，就是講苦難是欲予人成做完全的，又閣人對苦難來得著完全，這是上帝的意思。這款的定義，對人的理解，人的立場來看，是僫得理解的事，佮人的所拍算是對反。人會得著完全；這是重罪無完全的世間人所想的範疇外的事。這个完全是對苦難來成--的；坐也是孜孜咧想看活，快樂平和的世間人所袂曉得的。對苦難的路，人得著完全的事是上帝的意思；這也是干焦欲對上帝得著快樂的世間人所袂拍算的路。
雖然對人的立場僫得理解，也是不可改的事；猶過事實是照希伯來記者所寫--的，上帝用苦難的路，來完成伊所疼的路。保羅也講，萬項事沓沓來，無毋是欲利益疼上帝的人。疼上帝的人，抑是講上帝所疼的人，欲對苦難來得著完成的利益。咱的主基督欲成伊救贖的工作，毋是對用石變做餅，毋是對殿的尾溜跳--落-來，也毋是對佮魔鬼妥協；只有是對苦難，對十字架。使徒保羅，抑是先知耶利米會通盡in的使命，成做上帝所歡喜的差用，也是對in的苦景的生涯。In若毋是對苦難，我拍算未得成in的使命。以色列百姓會通完成做，選民的使命，猶原是經過苦難的訓練；埃及時代，曠野時代，無王的時代，有王有時代，國滅的時代，受掠的時代，四散徛起的時代，攏有受著大苦難的訓練，才通領受上帝的啟示，保持發展in的人格tek唯一神教。新約時代的教會也是經過苦難來進展的。有初代人的窘逐，有羅馬時代的窘逐，有異教的攪吵，有中世的墮落，有宗教改革的時代的苦境，等的艱難。總是對遮的，教會的活命愈紲化，愈發揮真味來榮光主。
對按呢看起來，實在無論是個人，抑是團體欲得著完成，無經過苦難未用得。上帝所疼的囝兒著受苦境的訓練，敢若親像毋是所疼的囝。上帝所疼的囝兒，著受敢若親像上帝的對敵的款待，人生無比這閣較不可解--的，猶過是事實。「伊受看輕，予人放拺，受濟濟苦痛，常常拄著憂悶，……總是咱掠做伊受責罰，予上帝拍，閣受苦楚。」(以賽亞53：3，4)。
雖然是不可解，猶過也通想幾若項。在佇有罪的人，苦難會燒滅伊的罪，對按呢通幫贊伊離開罪。在佇屬上帝的人，苦難有時是替贖tek的意義，為著別人來受苦痛，按呢也通幫贊本身得著完全。屬神的人，對苦難會捌神的意思，佇遮通得著完全。對苦難，恩惠的份量就較大，較少苦難，伊所貯的恩惠也較少。閣再苦難會加添咱的同情心。咱的同情會較闊，也會較有力。保羅講，「阮佇逐樣患難中，伊安慰阮，欲予阮對上帝所安慰阮的安慰，來安慰逐樣患難中的人」(2哥林多1：4)。
所以通講苦難彼个事是恩惠，恩典，對苦難咱得著榮光，得著完全。又閣這是上帝的意思，按呢咱通對受苦難來證明咱是上帝所疼的囝兒。
今仔日咱徛佇苦境中，向望咱相佮聽希伯來記者的指示，明白苦難也是恩典，因為對這咱通得著完成。「猶有一擺，是指明受振動的物，就是受造的物，欲拄著遷徙，予遐的無受振動的長長佇咧」(希伯來12：27)。屬神的人是無受振動的。無論甚物款的變遷，也是未受遷徙，顛倒愈仔證明佮上帝的結合。
向望咱佇現今的苦境中，益發發揮咱是屬神的人，向望拍贏苦境，予伊的聖會得著榮光。福音神報2165號的主張咧講，日清戰爭的時，歐洲大戰的時，照統計，教會攏較發展。這是顯明甚物？就是證明，對苦難得著完成的真理。信徒拍贏頂面所講遮的時的苦境，致到教會進展。這是咱今仔日佇苦境中的好的指示。