耶和華啊，救你的百姓
Iâ-hô-hoa ah, kiù Lí ê peh-sìⁿ
文獻資訊
| 項目 | 資料 |
|---|---|
| 作者 | 駱先春 Lo̍k Sian-chhun |
| 卷期 | 台灣教會公報/芥菜子 |
| 卷期 | 第628號 |
| 日期 | 1937/7 |
| 頁數 | 23-25 |
白話字（原文數位化）
Iâ-hô-hoa ah, kiù Lí ê peh-sìⁿ
Iâ-lī-bí 31:7
Lo̍h Sian-chhun
1937年7月628期 23-25
Hiān-sî ê kàu-hoē só͘ tio̍h tuì Chú kiû--ê, ēng chit kù lâi chí-sī lán sī chin ha̍h. Kiû Chú lâi hùn-heng kàu-hoē kap hùn-heng sio̍k I ê sìn-tô͘, che thang choè lán kî-tó ê chú-gán-tiám.
Lán kiû kóng, “Iâ-hô-hoa ah, kiù Lí ê peh-sìⁿ”, thang hián-bêng kàu-hoē sī khiā tī guî-ki ê tiau[sic]-liû tiong. Siōng-tè ê liap-lí kap èng-ún bô piàn-oāⁿ. Khoàⁿ kè-khì ê le̍k-sú, kàu-hoē siông-siông tiàm tī guî-ki ê khoân-kéng lāi, chóng-sī Siōng-tè ū chín-kiù--i, hō͘ i khiā-chāi tī chin-lí ê chio̍h-poâⁿ-téng.
Hiān-kim lán kàu-hoē ê choè toā guî-ki, m̄-sī tuì goā-kài lâi ê kang-chok, chiū-sī tuì lāi-pō͘ só͘ siⁿ-khí ê tōng-tu̍t; só͘ kóng ê guî-ki, chiū-sī Ki-tok-tô͘ ê tō-tek siōng ê khoat-hām kap cheng-sîn siōng ê bô la̍t.
Khoàⁿ Í-sek-lia̍t peh-sìⁿ tī khòng-iá ê chōng-hóng chiū chai, chó͘-tòng keng-kè khòng-iá ê sī sím-mi̍h? M̄-sī choē-choē ê tuì-te̍k, in-uī Siōng-tè ū sî-khek ín-chhoā chiàu-kò͘ in. Nā-sī án-ni, in ê chó͘-tòng sī sím-mi̍h? Chiū-sī in ê choē, tì-kàu jiá-khí Siōng-tè ê bô hoaⁿ-hí.
(1) Lán kî-tó kóng, “Iâ-hô-hoa ah, kiù Lí ê peh-sìⁿ”. Hit ê bo̍k-tek sī beh kiû I Kiù lán thoat-chhut kap sè-kan thò-hia̍p ê guî-hiám. Chú ê kàu-hoē eng-kai tio̍h kap sè-kan ū hun-pia̍t. Chú bêng-bêng ū kóng, “In bô sio̍k sè-kan, chhin-chhiūⁿ Goá bô sio̍k sè-kan(Iok-hān 17:16)”. Chú ê kàu-hoē nā “sio̍k tī chit sè-kan,” lāi-bīn chiū ū saⁿ-chiⁿ, oàn-tò͘, kiau-ngō͘ ê hūn-chú tī-teh, nā “sio̍k tī sè-kan,” chū-jiân iā ū thàn jîn-chêng hong-sio̍k ê pé-pa̍k, kap thàn sî-sè ê iau-kiû ê tiám tī-the. Lán ê Chú tī toē-chiūⁿ ê sî, lóng bô ū chit khoán ê mâu-pēng tī-teh. Lán nā beh kap sè-kan pun-lī ê bô͘-hoān, tio̍h khoàⁿ Iâ-so͘. Pó-lô iā bat kóng, “Bo̍h-tit kap chit sè-kan siāng khoán”(Lô-má 12:2).
Iâ-so͘ ê chin-lí á-sī hok-im ê chú-tiuⁿ kap lán ê sìn-gióng, boē ēng-tit chhin-chhiūⁿ toé tī îⁿ, á-sī sio̍k sì-kak ê khì-kū ê chuí, liâm-piⁿ pìⁿ choè îⁿ, liâm-piⁿ pìⁿ choè sì-kak. Lán tio̍h tàu ióng-hō͘ Chú ê chin-lí, hō͘ i bô piàn-hêng; tàu pó-siú Chú ê sèng-hoē, hō͘ i sûn-kiat bô “hūn-cha̍p Siōng-tè ê tō-lí”(2 Ko-lîm-to 2:17). Kiat-liân tī Chú sī choè kap sè-kan pun-lī ê hong-hoat.
(2) Lán Kî-tó kóng, “Iâ-hô-hoa ah, kiù lí ê peh-sìⁿ”. Hit ê bo̍k-tek sī beh kiû Hō͘ lán boē hām-lo̍h tī cheng-sîn-siōng, á-sī sìn-gióng siōng ê léng-tām.
Ló-tí-ka ê kàu-hoē ū sìn-gióng-siōng cheng-sîn-siōng léng-tām ê sìn-tô͘ tī-teh. Chú bēng-lēng in tio̍h “he̍k-sī léng he̍k-sī jia̍t”, nā-sī Iâ-lûn-sio ê sìn-tô͘, Chú ê kéng-kò chiū-sī “Goá beh thò͘ lí chhut Goá ê chhuì” Chit kù kiaⁿ-liáu oē kàu tī in, chhiáⁿ hoán-séng ka-kī. M̄ chai lán tiong-kan ū lâng siū te̍k-pia̍t ê hùn-heng liáu-āu, chiām-sî kú sim jia̍t, khûn tha̍k Sèng-chheh, chhut-la̍t pò͘-tō, kiàn-chèng, pang-chān kàu-hoē; āu-lâi soà chiâⁿ-choè Ló-tí-ka kàu-hoē ê lâ-lûn-sio ê it sìn-tô͘ chhut-lâi á-bô?
Nā-ū Chú ê oa̍h-miā ê liû-thong, oa̍h-chuí ê koàn-ak tī sim-lāi ê lâng, i sī chhin-chhiūⁿ chai tī khoe-piⁿ ê chhiū-ba̍k, oē bō͘-sēng toā-châng kiat ké-chí ê khó-lêng-sèng tī-teh. Ū lâng goā-pō͘-tek siū hùn-heng, lāi-bīn chiū bô, tì-kàu i ê sìn-gióng léng-tām, soà chiâⁿ-choè guî-ki tiong ê kàu-hoē ê kó͘-tóng. Lán tio̍h choè ta̍k ji̍t ê Ki-tok-tô͘, jia̍t-sim, kín-sīn tī muí ji̍t ê sìn-gióng seng-oa̍h, m̄-thang kan-ta choè Lé-pài-ji̍t ê Ki-tok-tô͘ nā-tiāⁿ.
(3) Lán kî-tó kóng, “Iâ-hô-hoa ah, kiù Lí ê peh-sìⁿ”. Hit ê bo̍k-tek sī beh kiû I Hō͘ lán oē thoat-lī lī-kí ê pē-pēng.
Pó-lô kóng, “In-uī chèng-lâng lóng sī tô͘-bô͘ ka-kī ê sū, m̄-sī tô͘-bô͘ Iâ-so͘ Ki-tok ê sū”.(Hui-li̍p-pí 2:2). uī-tio̍h ka-kī lâi oa̍h ê lâng khah choē, uī-tio̍h Siōng-tè lâi oa̍h ê lâng khah chió, che kiám m̄-sī lán só͘ tio̍h sêng-jīn ê mah? Kàu-hoē tiong-sim ê hōng-sū kap thaⁿ-jîn tiong-sim ê hōng-sū, kiám m̄-sī beh hō͘ hiān-tāi ê kàu-hoē thoat-lī guî-ki ê pì-koat mah?
Pó-lô koh kóng, “Bo̍h-tit kiû lī-ek ka-kī, tio̍h kiû lī-ek pa̍t lâng”(1 Ko-lîm-to 10:24). Lán nā beh hián-chhut chit khoán lī-thaⁿ ê cheng-sîn, tû-khì Iâ-so͘ ê toē-chiūⁿ seng-oa̍h í-goā, bô ū koh-khah hó ê bô͘-hoān hō͘ lán thang o̍h, thang tè. Lán ū-sî kiaⁿ-liáu oē chhuì chin gâu kóng, nā-sī lūn si̍t-hêng chiū khah bô, só͘-í tio̍h kiû Chú ê lêng-le̍k lâi pang-chān lán.
(4) Lán kî-tó kóng, “Iâ-hô-hoa ah, kiù Lí ê peh-sìⁿ”. Hit ê bo̍k-tek sī beh kiû I Kā lán táⁿ-phoà tóng-phài khu-hun.
Ki-tok-tô͘ ū lâng chin ū jia̍t-sim, oa̍h-tāng, he chin hó. Chóng-sī m̄-chai he sī iòng[sic]-hō͘ tóng-phài, chio-chi̍p tông-chì, soan-thoân chū-kí ê jia̍t-sim, á-sī uī-tio̍h chin-lí kap hok-im ê chú-tiuⁿ lâi oa̍h-tāng, lâi kiù lâng ê jia̍t-sim? Koh lâng beh chiâⁿ-choè Tiúⁿ-ló-phài, á-sī Cho͘-ha̍p-phài ê sìn-tô͘, che sī khah khoài ê sū, chóng-sī tuì ka-kī ê khuì-la̍t beh chiâⁿ-choè hō͘ Chú só͘ kàm-la̍p, só͘ kéng soán, sio̍k lêng ê Ki-tok-tô͘ sī chin oh.
Lán ê Chú beh lī-khui sè-kan í-chêng, chiong chin toā ê sù-bēng kau-tài I só͘ kéng ê sù-tô͘ kap kàu-hoē ê sî, ū kiû kóng, “Sèng ê Pē ah, goān Lí tī Lí ê miâ, chiū-sī Lí só͘ hō͘ Goá ê, lâi Pó-siú in, hō͘ in choè chi̍t ê(Iok-hān 17:11)”, “Hō͘ in oē oân-choân lâi choè chi̍t-ê”(17:33). Kàu-hoē nā hun-li̍h, sìn-tô͘ nā hun-tóng, chiū chiâⁿ-choè hoē-goā ê lâng chìn-kàu ê that-gāi. Lán kiat-liân tī Siōng-tè ê Kong-tông Kàu-hoē, “Bo̍h-tit ū hun-tóng, chiū-sī tio̍h chi̍t sim, chi̍t ì, tāi-ke saⁿ khè-ha̍p”(1 Ko-lîm-to 1:10). Lán sui-bóng ū sî ū sìn-gióng á-sī chú-tiuⁿ, Sèng-chheh ê kiàn-kái ê koh-iūⁿ, boē thang tông-ì, boē thang khè-ha̍p. ÀN hī-khang lâi thiaⁿ Pó-lô tuì lán hiān-tāi guî-ki ê kàu-hoē kap Ki-tok-tô͘ ê kéng-kò, “Hiaⁿ-tī ah, goá khǹg lín tio̍h séng-chhat hiah ê hun-tóng, that-gāi ê, chiū-sī poē lín só͘ ha̍k-si̍p ê kà-sī--ê; koh tio̍h siám-pī in”(Lô-má 61:17). Ki-tok sī kàu-hoē ê Thâu, lán to̍k-to̍k tio̍h tè I nā-tiāⁿ.
Lán cháiⁿ-iūⁿ tio̍h hiàn í-siōng 4 hāng ê kî-tó?
(1) Sī uī-tio̍h Ki-tok ê êng-kng. Siōng-tè ài I ê sèng-hoē chiâⁿ-choè puî koh suí ê ê hoe-hn̂g, ū jîn-ài kap chèng-gī, sèng-kiat ê hoe, thang êng-kng Ki-tok ê miâ.
Siōng-tè teh khoà-lū sì-uî ê tông-pau lêng-hûn ê tit-kiù, iā teh khoà-lū kàu-hoē ê chín-khí kap lâng gia̍h ê ke-thiⁿ. I ài lán sêng-si̍t kèng-khiân lâi ho̍k-sāi I, ài lán un-khûn kiù lâng ji̍p Ki-tok chín-kiù ê tiâu-lāi, saⁿ thiàⁿ, saⁿ hô-hó, lâi tàu siat-hoat I ê sèng-hoē; nā-sī hêng-sek chú-gī ê lé-pài, kong-lī chú-gī ê choè-kang, tóng-phài chú-gī ê soan-thoân, boē thang êng-kng Ki-tok ê miâ.
(2) Sī uī-tio̍h jîn-luī ê hok-khì. Kàu-hoē chûn-li̍p ê bo̍k-tek ê chi̍t hāng, sī choè “Kng”, choè “iâm”, chiong chín-kiù ê hok-im kap Chú ê un-tián, hō͘ lâng-lâng saⁿ-kap hióng-siū, lâi êng-kng Siōng-tè ; chóng-sī kàu-hoē nā sit cheng-sîn-chiūⁿ ê khuì-la̍t, chiū bô la̍t thang kám-hoà, ín-chhoā, chín-kiù lâng. Lán nā sit Siōng-tè ê lêng-le̍k, chiū lán ê sì-uî teh bia̍t-bô ê tông-pau beh cháiⁿ-iūⁿ hióng-siū Chú ê un-tián? Tio̍h tô͘-bô͘ thang tit tuì téng-bīn lâi lêng-le̍k kap sûn-kiat ê sìn-gióng seng-oa̍h, lâi ū hūn tī kiù lâng ê kang-tiâⁿ.
(3) Sī uī-tio̍h cheng-sîn-siōng ê hùn-heng. Lán ê sìn-gióng ê léng-tām kap sim-sîn ê bô la̍t, nā beh siū hùn-heng í-chêng, tio̍h chai lán pún-sin choè tē-it khoat-tiám ê sī sím-mi̍h, āu-lâi tio̍h him-bō͘ hit ê tē-it hó--ê, uī-tio̍h án-ni lâi ló͘-le̍k. Siōng-tè sī choân-lêng, I oē sù lán só͘ him-bō͘ sio̍k Siōng-tè kok ê hó-sū kap hó-mi̍h.
Hiaⁿ-tī ah, lán tiàm tī Chú tāi-ke lâi saⁿ-khè-ha̍p, tāi-seng chéng-tùn lán pún-sin kap kàu-hoē, hō͘ i sûn-kiat, āu-lâi tuì lán ê giân-hēng kú-chí, hō͘ hoē-goā ê lâng thang khoàⁿ-chhut Ki-tok ê siōng kap sio̍k tī Ki-tok ê sèng-keh. Koh hō͘ lâng oē tuì lán lâi chhē-chhut Siōng-tè ê chûn-chāi.
Hiaⁿ-tī ah, lán tio̍h pàng-sak that-gāi Siōng-tè ê kok ê te̍k-khì(敵器), khiam-piⁿ[sic], jīn-choē kóng, “Chú ah! Tuì taⁿ liáu-āu goá hâng-ho̍k lah,” soà kiû kóng, Chú ah, “Kiù Lí ê peh-sìⁿ”.
漢羅（Ùi原文改寫）
耶和華啊，救你的百姓
耶利米31：7
駱先春
1937年7月628期 23-25
現時的教會所著對主求--的，用這句來指示咱是真合。求主來奮興教會佮奮興屬伊的信徒，這通做咱祈禱的主眼點。
咱求講，「耶和華啊，救你的百姓」，通顯明教會是徛佇危機的潮流中。上帝的攝理佮應允無變換。看過去的歷史，教會常常踮佇危機的環境內，總是上帝有拯救--伊，予伊徛在佇真理的石磐頂。
現今咱教會的最大危機，毋是對外界來的工作，就是對內部所生起的撞突；所講的危機，就是基督徒的道德上的缺陷佮精神上的無力。
看以色列百姓佇曠野的狀況就知，阻擋經過曠野的是甚物？毋是濟濟的對敵，因為上帝有時刻引chhoā照顧in。若是按呢，in的阻擋是甚物？就是in的罪，致到惹起上帝的無歡喜。
(1)咱祈禱講，「耶和華啊，救你的百姓」。彼个目的是欲求伊救咱脫出佮世間妥協的危險。主的教會應該著佮世間有分別。主明明有講，「In無屬世間，親像我無屬世間(約翰17：16)」。主的教會若「屬佇這世間，」內面就有相爭，怨妒，驕傲的份子佇咧，若「屬佇世間，」自然也有趁人情風俗的把縛，佮趁時勢的要求的點佇咧。咱的主佇地上的時，攏無有這款的毛病佇咧。咱若欲佮世間分離的模範，著看耶穌。保羅也捌講，「莫得佮這世間siāng款」(羅馬12：2)。
耶穌的真理抑是福音的主張佮咱的信仰，未用得親像貯佇員，抑是屬四角的器具的水，連鞭變做圓，連鞭變做四角。咱著鬥擁護主的真理，予伊無變形；鬥保守主的聖會，予伊純潔無「混雜上帝的道理」(2哥林多2：17)。結聯佇主是做佮世間分離的方法。
(2) 咱祈禱講，「耶和華啊，救你的百姓」。彼个目的是欲求予咱袂陷落佇精神上，抑是信仰上的冷淡。
老底嘉的教會有信仰上精神上冷淡的信徒佇咧。主命令in著「或是冷或是熱」，若是Iâ-lûn燒的信徒，主的警告就是「我欲吐你出我的喙」這句驚了會到佇in，請反省家己。毋知咱中間有人受特別的奮興了後，暫時久心熱，勤讀聖冊，出力佈道，見證，幫贊教會；後來紲成做老底嘉教會的lâ-lûn燒的一信徒出來抑無？
若有主的活命的流通，活水的灌沃佇心內的人，伊是親像栽佇溪邊的樹木，會茂盛大叢結果子的可能性佇咧。有人外部tek受奮興，內面就無，致到伊的信仰冷淡，紲成做危機中的教會的古董。咱著做逐日的基督徒，熱心，謹慎佇每日的信仰生活，毋通干焦做禮拜日的基督徒nā-tiāⁿ。
(3) 咱祈禱講，「耶和華啊，救你的百姓」。彼个目的是欲求伊予咱會脫離利己的弊病。
保羅講，「因為眾人攏是圖謀家己的事，毋是圖謀耶穌基督的事」。(腓立比2：2)。為著家己來活的人較濟，為著上帝來活的人較少，這敢毋是咱所著承認的mah？教會中心的奉仕佮他人中心的奉仕，敢毋是欲予現代的教會脫離危機的祕訣mah？
保羅閣講，「莫得求利益家己，著求利益別人」(1哥林多10：24)。咱若欲顯出這款利他的精神，除去耶穌的地上生活以外，無有閣較好的模範予咱通學，通綴。咱有時驚了會喙真gâu講，若是論實行就較無，所以著求主的能力來幫贊咱。
(4) 咱祈禱講，「耶和華啊，救你的百姓」。彼个目的是欲求伊Kā咱táⁿ-破黨派區分。
基督徒有人真有熱心，活動，彼真好。總是毋知彼是擁護黨派，招集同志，宣傳自己的熱心，抑是為著真理佮福音的主張來活動，來救人的熱心？閣人欲成做長老派，抑是組合派的信徒，這是較快的事，總是對家己的氣力欲成做予主所鑒納，所揀選，屬靈的基督徒是真僫。
咱的主欲離開世間以前，將真大的使命交代伊所揀的使徒佮教會的時，有求講，「聖的爸啊，願你佇你的名，就是你所予我的，來保守in，予in做一个(約翰17：11)」，「予in會完全來做一个」(17：33)。教會若分裂，信徒若分黨，就成做會外的人進教的窒礙。咱結聯佇上帝的公同教會，「莫得有分黨，就是著一心，一意，大家相契合」(1哥林多1：10)。咱雖罔有時有信仰抑是主張，聖冊的見解的各樣，袂通同意，袂通契合。向耳孔來聽保羅對咱現代危機的教會佮基督徒的警告，「兄弟啊，我勸恁著省察遐的分黨，窒礙的，就是背恁所學習的教示--的；閣著閃避in」(羅馬61：17)。基督是教會的頭，咱獨獨著綴伊nā-tiāⁿ。
咱怎樣著獻以上4項的祈禱？
(1) 是為著基督的榮光。上帝愛伊的聖會成做肥閣媠的的花園，有仁愛佮正義，聖潔的花，通榮光基督的名。
上帝咧掛慮四圍的同胞靈魂的得救，也咧掛慮教會的振起佮人額的加添。伊愛咱誠實敬虔來服侍伊，愛咱慇勤救人入基督拯救的寮內，相疼，相和好，來鬥設法伊的聖會；若是形式主義的禮拜，功利主義的做工，黨派主義的宣傳，袂通榮光基督的名。
(2) 是為著人類的福氣。教會存立的目的的一項，是做「光」，做「鹽」，將拯救的福音佮主的恩典，予人人相佮享受，來榮光上帝；總是教會若失精神上的氣力，就無力通感化，引chhoā，拯救人。咱若失上帝的能力，就咱的四圍咧滅無的同胞欲怎樣享受主的恩典？著圖謀通得對頂面來能力佮純潔的信仰生活，來有份佇救人的工程。
(3) 是為著精神上的奮興。咱的信仰的冷淡佮心神的無力，若欲受奮興以前，著知咱本身做第一缺點的是甚物，後來著欣慕彼个第一好--的，為著按呢來努力。上帝是全能，伊會賜咱所欣慕屬上帝國的好事佮好物。
兄弟啊，咱踮佇主大家來相契合，代先整頓咱本身佮教會，予伊純潔，後來對咱的言行舉止，予會外的人通看出基督的像佮屬佇基督的性格。閣予人會對咱來揣出上帝的存在。
兄弟啊，咱著放拺窒礙上帝的國的敵器，謙卑，認罪講，「主啊！對taⁿ了後我降服啦，」紲求講，主啊，「救你的百姓」。