著做上帝的奴隸
Tio̍h choè Siōng-tè ê lô͘-lē
文獻資訊
| 項目 | 資料 |
|---|---|
| 作者 | 吳天命 Gô͘ Thian-bēng |
| 卷期 | 台灣教會公報/芥菜子 |
| 卷期 | 第626號 |
| 日期 | 1937/5 |
| 頁數 | 21-22 |
白話字（原文數位化）
Tio̍h choè Siōng-tè ê lô͘-lē
Gô͘ Thian-bēng
1937年5月626期 21-22
‘Hui-siông-sî’ chit kù oē, í-keng liû-hêng chin kú lah, khó-sioh hiān-sî ê sî-sè iáu tio̍h khiàm-ēng chit kù ê kéng-kò! Hui-siông-sî chiū-sī chi̍t-chéng ê guî-ki, tuì ta̍k hong-bīn kā i khoàⁿ khí-lâi, lóng sī iáu tī guî-ki tiong. Lán ê kàu-hoē cháiⁿ-iūⁿ? Chiàu goá khoàⁿ, iáu tī guî-ki tiong. Chiàu só͘ thiaⁿ ê chêng-hêng, kin-nî ê Tâi-oân Tāi-hoē, bô cháu-chhut tī guî-ki goā. Lán Pak-pō͘ ê Tiong-hoē iā sī iáu tī hui-siông-sî tiong teh ai-chhan. Ta̍k keng ê kàu-hoē iā-sī lóng tī khùn-lân ê tiong-kan. Si̍t-chāi lán kin-á-ji̍t siū kàu-hoē goā, kàu-hoē lāi ê hoán-tuì le̍k só͘ éng-hióng, lâi tiàm tī kan-lân ê tiong-kan! Taⁿ lán beh cháiⁿ-iūⁿ chiah thang phah soàⁿ chit ê khùn-lân, kái-siau chit ê guî-ki, hō͘ Chú ê kàu-hoē tit-tio̍h toā êng-iāu.
Tek-kok ê Sîn-ha̍k-chiá, uī-tio̍h beh kái-siau sìn-gióng-siōng. Sîn-ha̍k-siōng ê guî-ki, ū chú-tiuⁿ Siōng-tè tiong-sim ê Sîn-ha̍k: Chhin-chhiūⁿ án-ni, goá ài chú-tiuⁿ beh kái-siau lán kàu-hoē ê guî-ki (bô-lūn to̍h[sic]-chi̍t keng kàu-hoē, á-sī Tiong-hoē, á-sī Tâi-oân Tāi-hoē), chiū-sī ta̍k ê sìn-tô͘ tio̍h thiat-té-tek si̍t-hêng choè Siōng-tè ê lô͘-lē ê sìn-gióng seng-oa̍h. Kàu-hoē hui-siông-sî ke̍k kiaⁿ Siōng-tè tiong-sim ê lô͘-lē.
Ū sím-mi̍h sî-kio̍k pí jîn-luī kap Siōng-tè pun-lī ê sî-kio̍k khah guî-ki? Ū sím-mi̍h sî-kio̍k pí Siōng-tè kok sit-lo̍h tī sè-kan, jîn-luī lóng tio̍h kui sí bô ê sî-kio̍k khah chhiⁿ-chhám? Choa̍t-tuì bô lah. Taⁿ chit khoán sî-kio̍k, Iâ-so͘ ēng sím-mi̍h hoat-tō͘ lâi kái-siau? Chiū-sī ēng I choè Siōng-tè ê lô͘-lē ê cheng-sîn lâi khek-ho̍k. Chhiáⁿ siūⁿ goân-lâi I sī kap Siōng-tè pêⁿ-téng, kàu-ke̍k chun-kuì. Chhiáⁿ khoàⁿ I tī sè-kan ê seng-gâi, si̍t-chāi sī pi-chiān ê chhut-hoat kap pi-chiān ê kiat-kio̍k. I chiâⁿ-choè lâng, lâi chhut sì tī bé-chô, tióng sêng choè Ná-sat-le̍k ê ba̍k-kang seng-oa̍h. Thoân tō-lí ê sî, siū lâng hoán-tuì, ēng bô khoà thâu-khak ê só͘-chāi ê seng-oa̍h lâi choè-kang, kàu lō͘-bé siū hêng tī si̍p-jī-kè. Chit khoán ê seng-oa̍h, kap I goân-pún sī Siōng-tè lâi saⁿ-pí ê sî, m̄-sī lô͘-lē seng-oa̍h sī sím-mi̍h? I bô chi̍t-si-á chiàu ka-tī ê ì-sù, lâi sè-kan, lâi siū-khó͘, lâi siū si̍p-jī-kè ê hêng-hoa̍t, lóng-sī sūn-ho̍k Siōng-tè ê ì-sù. “Goá ê Pē ah, nā oē choè-tit, tio̍h hō͘ chit ê poe lī-khui goá; chóng-sī m̄-sī chiàu goá só͘ ài, sī chiàu Lí só͘ ài.” Thang kóng Iâ-so͘ ê it-seng sī choè Siōng-tè ê lô͘-lē, choa̍t-tuì sūn-ho̍k Siōng-tè ê ì-sù, lóng bô put-pêng, the-sî, īⁿ-gī ê só͘-chāi. Jîn-luī ê kiù-sio̍k, Siōng-tè kok ê hiān-chāi, kiám m̄-sī tuì Iâ-so͘ chit khoán ê lô͘-lē cheng-sîn lâi chiâⁿ--ê. Iâ-so͘ nā m̄ sūn-ho̍k Siōng-tè, chiū bô koh-oa̍h. Jîn-luī kap Siōng-tè, chiū bô siū-jio̍k, bô Hok-im, bô Si̍p-jī-kè, bô koh-oa̍h. Jîn-luī kap Siōng-tè ê pun-lī ê hui-siông-sî ēng án-ni lâi kái-siau.
Chhiáⁿ koh siūⁿ, kap Iâ-so͘ pun-lī hit-sî ê ha̍k-seng, iû-goân sī tiàm tī guî-ki, sū-si̍t-siōng in ū chi̍t-sî sit-bāng ê khoán. Iâ-so͘ uī-tio̍h beh hō͘ in phah-iâⁿ chit ê hui-siông-sî, ū kà-sī in choè lô͘-lē ê cheng-sîn. Tio̍h giâ I ê Si̍p-jī-kè lâi tè I, kā ha̍k-seng soé-kha, che chiū-sī chit ê cheng-sîn ê piáu-hiān. Tuì ha̍k-seng ū si̍t-hêng chit ê cheng-sîn, chiah ū suí ê sù-tô͘ sî-tāi ê kàu-hoē,tuì bô chit ê cheng-sîn, chiū hián-chhut bô suí ê kàu-hoē. Kàu-hoē nā jú si̍t-hêng lô͘-lē ê cheng-sîn, chiū-sī choa̍t-tuì sūn-ho̍k Siōng-tè lâi hōng-sū lâng ê sî, chiū kiù-sio̍k ê kang-chok jú oē hián-bêng.
Só͘-í goá ài chú-tiuⁿ lán kin-á-ji̍t kàu-hoē ê guî-ki beh tit-tio̍h kái-siau, chiū-sī tio̍h chhut choē-choē Siōng-tè ê lô͘-lē, tiong-si̍t choa̍t-tuì sūn-ho̍k I ê bēng-lēng, bô-lūn hō͘ lán tiàm sím-mi̍h kéng-gū, choè sím-mi̍h kang-chok, sui-jiân sī kàu tī sí, á-sī pi-bî khùn-lân ê kang, iā-sī tio̍h hoaⁿ-hí sūn-ho̍k lâi hōng-sū lâng. Goá khoàⁿ lán kin-á-ji̍t ê kàu-hoē, lâng ê ì-sù siuⁿ choē, lâng ê siaⁿ siuⁿ choē, tì-kàu boē-tit kái-siau chit ê hui-siông-sî, kàu-hoē boē-tit hoat-ta̍t, kiù lâng ê kang oh chìn-tián.
“I pún ū Siōng-tè pîⁿ-téng, choè só͘ tio̍h chip-siú--ê, hoán-tńg piàⁿ-khang ka-tī,chhú lô͘-po̍k ê hêng-chōng chiâⁿ-choè lâng ê iūⁿ-siùⁿ, í-keng ū chhin-chhiūⁿ lâng ê khoán-sit, chiū khut ka-tī, sūn-ho̍k kàu tī sí, sīm-chì sí tī Si̍p-jī-kè.” Che sī kái-siau jîn-luī ê bia̍t-bông ê kun-pún iàu-hāng. Siâng-sî goá ài chú-tiúⁿ[sic], iā-sī Iâ-so͘ ê sìn-tô͘, beh èng-tap I ê iau-kiû, hō͘ I ēng lâi soan-thoân I ê kiù-un, pun I ê kiù-un tī sè-kan ê sî, só͘ tio̍h khiàm-ēng ê kun-pún thāi-tō͘. Iâ-so͘ kiò lán tio̍h choè iâm, iâm ê kang-chok lóng sī hi-seng-tek, kái-siau ka-kī lâi hōng-sū pa̍t-hāng mi̍h hō͘ I boē chhàu, hō͘ I hó chia̍h, hō͘ I khì-to̍k, hō͘ I tit-tio̍h oa̍h-miā téng, chit khoán hi-seng-tek ê cheng-sîn, iā-sī lô͘-lē cheng-sîn lah. Lán m̄-thang chú-tiuⁿ choè chú-lâng, tio̍h choè lô͘-lē, chīn lán suî-lâng ê chek-jīm. Goá siūⁿ hiān-sî lán kè-thâu koan-sim tī pa̍t-lâng, soà boē kì-tit ka-kī só͘ tio̍h chīn ê sù-bēng. Pí-tek tuì Iâ-so͘ kóng, “Chú ah, chit lâng(Iok-hān) cháiⁿ-iūⁿ”? Hit-sî Iâ-so͘ ìn kóng, “Goá nā ài I tī-teh kàu Goá lâi, kap lí sím-mi̍h kan-sia̍p? Lí tio̍h tè Goá.” Che sī Iâ-so͘ tuì lán hiān-tāi ê lâng iā teh ìn-tap ê oē. Lán tio̍h choè Siōng-tè ê lô͘-lē, choa̍t-tuì sūn-ho̍k I, lâi tè Chú Iâ-so͘ ê kha-pō͘.
漢羅（Ùi原文改寫）
著做上帝的奴隸
吳天命
1937年5月626期 21-22
‘非常時’這句話，已經流行真久啦，可惜現時的時勢猶著欠用這句的警告！非常時就是一種的危機，對逐方面共伊看起來，攏是猶佇危機中。咱的教會怎樣？照我看，猶佇危機中。照所聽的情形，今年的台灣大會，無走出佇危機外。咱北部的中會也是猶佇非常時中咧哀呻。逐間的教會也是攏佇困難的中間。實在咱今仔日受教會外，教會內的反對力所影響，來踮佇艱難的中間！Taⁿ咱欲怎樣才通拍散這个困難，解消這个危機，予主的教會得著大榮耀。
德國的神學者，為著欲解消信仰上。神學上的危機，有主張上帝中心的神學：親像按呢，我愛主張欲解消咱教會的危機(無論佗一間教會，抑是中會，抑是台灣大會)，就是逐个信徒著徹底tek實行做上帝的奴隸的信仰生活。教會非常時極kiaⁿ上帝中心的奴隸。
有甚物時局比人類佮上帝分離的時局較危機？有甚物時局比上帝國失落佇世間，人類攏著歸死無的時局較淒慘？絕對無啦。Taⁿ這款時局，耶穌用甚物法度來解消？就是用伊做上帝的奴隸的精神來克服。請想原來伊是佮上帝平等，到極尊貴。請看伊佇世間的生涯，實在是卑賤的出發佮卑賤的結局。伊成做人，來出世佇馬槽，長成做拿撒勒的木工生活。傳道理的時，受人反對，用無掛頭殼的所在的生活來做工，到路尾受刑佇十字架。這款的生活，佮伊原本是上帝來相比的時，毋是奴隸生活是甚物？伊無一絲仔照家己的意思，來世間，來受苦，來受十字架的刑罰，攏是順服上帝的意思。「我的爸啊，若會做得，著予這个杯離開我；總是毋是照我所愛，是照你所愛。」通講耶穌的一生是做上帝的奴隸，絕對順服上帝的意思，攏無不平，推辭，異義的所在。人類的救贖，上帝國的現在，敢毋是對耶穌這款的奴隸精神來成--的。耶穌若毋順服上帝，就無閣活。人類佮上帝，就無受辱，無福音，無十字架，無閣活。人類佮上帝的分離的非常時用按呢來解消。
請閣想，佮耶穌分離彼時的學生，猶原是踮佇危機，事實上in有一時失望的款。耶穌為著欲予in拍贏這个非常時，有教示in做奴隸的精神。著夯伊的十字架來綴伊，共學生洗跤，這就是這个精神的表現。對學生有實行這个精神，才有媠的使徒時代的教會，對無這个精神，就顯出無媠的教會。教會若愈實行奴隸的精神，就是絕對順服上帝來奉仕人的時，就救贖的工作愈會顯明。
所以我愛主張咱今仔日教會的危機欲得著解消，就是著出濟濟上帝的奴隸，忠實絕對順服伊的命令，無論予咱踮甚物境遇，做甚麼工作，雖然是到佇死，抑是卑微困難的工，也是著歡喜順服來奉仕人。我看咱今仔日的教會，人的意思傷濟，人的聲傷濟，致到袂得解消這个非常時，教會袂得發達，救人的工僫進展。
「伊本有上帝平等，做所著執守--的，反轉摒空家己，取奴僕的形狀成做人的樣相，已經有親像人的款式，就屈家己，順服到佇死，甚至死佇十字架。」這是解消人類的滅亡的根本要項。Siâng時我愛主張，也是耶穌的信徒，欲應答伊的要求，予伊用來宣傳伊的救恩，分伊的救恩佇世間的時，所著欠用的根本態度。耶穌叫咱著做鹽，鹽的工作攏是犧牲tek，解消家己來奉仕別項物予伊未臭，予伊好食，予伊去毒，予伊得著活命等，這款犧牲tek的精神，也是奴隸精神啦。咱毋通主張做主人，著做奴隸，盡咱隨人的責任。我想現時咱過頭關心佇別人，紲袂記得家己所著盡的使命。彼得對耶穌講，「主啊，這人(約翰)怎樣」？彼時耶穌應講，「我若愛伊佇咧到我來，佮你甚物干涉？你著綴我。」這是耶穌對咱現代的人也咧應答的話。咱著做上帝的奴隸，絕對順服伊，來綴主耶穌的跤步。