基督徒佮時間

Ki-tok-tô͘ kap sî-kan

文獻資訊

項目	資料
作者	黃六點 N̂g La̍k-tiám
卷期	台灣教會公報/芥菜子
卷期	第624號
日期	1937/3
頁數	21-22

白話字（原文數位化）

Ki-tok-tô͘ kap sî-kan

N̂g La̍k-tiám

1937年3月624期     21-22

Pó-lô kóng, “Tio̍h ài-sioh kong-im”(Hut 5:16), si̍t-chāi sî-kan tio̍h pó-sioh. Si-ni̍h kóng, “Ji̍t-goe̍h jû-so” si̍t-chāi ū iáⁿ, kong-im teh koè chin kín. Chiah teh siūⁿ 1936 ê sin-nî, ba̍k-chi̍t-ni̍h[sic.] liâm-piⁿ koh ngiâ-chih chit ê sin ê 1937 nî. Só͘-í Pó-lô kóng, “ Tio̍h ài-sioh kong-im”; lâng khah-siông bē hiáu pó-sioh sî-kan , óng-óng chiong êng ê sî-kan phah-sńg chin choē.

Lô-má hiah kiông, āu-lâi tú-tio̍h bông-kok. Chiàu chheh teh kì-chài, toā-poàⁿ ê goân-in sī koaⁿ-bîn êng ê sî-kan siuⁿ-choē; hit sî kok-ka thài-pêng, tāi-ke bô sū, bô sím-mi̍h kang thang choè, tì-kàu ta̍k-ji̍t iàn-lo̍k, hoa-thian chiú-toē, choè-chhut choē-choē choē-ok ê sū chhut-lâi. Hit-sî ê khì-hong sī chit khoán, boē bián-tit Ki-tok-tô͘ iā beh kap in tông-hoà. Só͘-í Pó-lô chiah the̍h chit kù lâi bián-lē hit-sî ê sìn-tô͘.

Pó-sioh sî-kan m̄-sī kóng tuì chá-khí-sî kàu àm 12 tiám cheng, lóng tio̍h un-khûn choè-kang. Lán tuì jîn-luī seng-oa̍h ê sū-si̍t lâi khoàⁿ, iā tio̍h choè-kang, iā tio̍h hioh-khùn. Chit ê hioh-khùn ê sî-kan, lán khah-siông kiò-choè êng ê sî; chit ê êng ê sî, iā ū lī-ek tī siā-hoē. Chhin-chhiūⁿ hoat-bêng sî-cheng á-sī choē-choē khoán ê ki-khì, tāi-khài sī tī êng ê sî lâi tit-tio̍h. Chhut-miâ ê Thian-lō͘-le̍k-thêng, á-sī tù-chiá Bûn Iok-hān tī kaⁿ-ga̍k seng-oa̍h êng ê sî, lâi chiâⁿ ê kiat-chiⁿ.

Pêng-siông lâng tuì êng ê sî-kan bô bêng, in siūⁿ sī thang chò thit-thô pîn-toāⁿ ê ki-hoē, á-sī gū-lo̍k[sic.] iû-oán kap hòng-chhiòng ê ki-hoē, lâi pe̍h-liáu sî-kan, m̄-chai sî-kan ê pó-poè, sî-kan keng-kè chi̍t-biáu, sī sit-lo̍h chi̍t-biáu; keng-kè chi̍t-hun sī sit-lo̍h chi̍t-hun; sui ū toā koân-le̍k, iā bē thang chó͘-tòng sî-kan ê keng-kè; chîⁿ-châi sui-jiân choē, iā bē thang boé koè-khì ê sî-kan. Koh tò-tńg lâi siūⁿ, sè-chiūⁿ bô chi̍t-hāng pí sî-kan khah pó-poè. Kūn-lâi ū choē-choē kho-ha̍k ê hoat-bêng, chiah-ê toā-poàⁿ sī beh hō͘ lâng chiat-séng sî-kan, hō͘ sî-kan ê hāu-le̍k khah toā, hō͘ lâng ū khah choē êng ê sî-kan lâi hiòng-siōng , chìn-pō͘, hùn-liān i ê sim-tì, só͘-í tuì êng ê sî tio̍h chhut-la̍t tô͘-bô͘ hiòng-siōng , chiah sī êng ê sî ê sì-chiàⁿ ê kiàn-kái.

Lán Ki-tok-tô͘ tuì êng ê sî, eng-kai tio̍h bêng, m̄-thang kap pêng-siông-lâng siāng-khoán, in-uī lán m̄-nā sin-thé, châi-lêng sī Siōng-tè só͘ siúⁿ-sù , chit ê sî-kan iā-sī Siōng-tè só͘ kau-thok, só͘-í tuì sî-kan m̄-thang lōng-huì, tio̍h oē-hiáu ài-sioh kong-im, lī-iōng êng ê sî, koh lâi chīn lán khah hó ê pún-hun , nā án-ni, êng ê sî m̄-nā boē hoān-choē, iā thang tuì chit ê chò-chiâⁿ Ki-tok-tô͘ hiòng-siōng ê hó ki-hoē.

Taⁿ án-ni, lán Ki-tok-tô͘ tio̍h cháiⁿ-iūⁿ lâi lī-iōng lán só͘ ū êng ê sî-kan. Kán-tan thang tuì sì hong-bīn lâi kóng:

1. Tuì Siōng-tè tio̍h thiaⁿ i kóng kap tuì i kóng, chiū-sī tha̍k Sèng-keng kap kî-tó. Lán tha̍k Sèng-keng , sī ha̍k-si̍p sūn-ho̍k Siōng-tè ê chí-ì, khiam-pi lâi hióng-siū i ê pêng-an. Siōng-tè tuì lán kóng ê siaⁿ lóng kì tī Sèng-keng . Bat ū chi̍t ê chhong-bêng ê hū-jîn-lâng khùn-khó͘ kuí-nā lé-pài, i chhíⁿ-gō͘ liáu-āu chiah tuì chit ê sian-siⁿ kóng, “Goá kūn-lâi thái bē-hiáu hióng-siū Siōng-tè ê pêng-an, kan-ta hoân-ló, oàn-chhoeh, siū-khì kap sit-chì, taⁿ goá í-keng li̍p-chì tī Siōng-tè ê bīn-chêng beh khiam-pi sūn-ho̍k……“Tuì hit-sî khí, i ê sim chiū koh tit-tio̍h pêng-an.

2. Tuì pún-sin tio̍h siông-siông hoán-séng lán ê só͘ chò, lâng ê sèng chin khoài thàn su-io̍k, koh tī bô êng ê sî, ū lī-ek thang tô͘-bô͘ ê sî, kap lâng kau-óng ê sî, iáu khah khoài thàn su-io̍k, án-ni sī chin guî-hiám. Só͘-í Ki-tok-tô͘ ke̍k-goā[sic.] tio̍h ài hoán-séng, nā ū êng ê sî, eng-kai tī Siōng-tè ê bīn-chêng, chēng-chēng bong ka-kī ê sim, khoàⁿ lán kin-á-ji̍t ū chīn sím-mi̍h pún-hun, chò sím-mi̍h ke̍k liông-sim ê sū, tó-chi̍t tiám tek-choē Siōng-tè, tó-chi̍t tiám khek-khui lâng, tó-chi̍t hāng tio̍h lô͘-le̍k, tó-chi̍t hāng tio̍h tiuⁿ-tî, án-ni kín-sīn, chhim-chhiat hoán-séng, bô hō͘ su-io̍k só͘ bê, bô hō͘ Mô͘-kuí ū phāng.

3. Tuì lâng ê kang iā chin-choē, nā ū sî-kan thang kap lâng tâm-lūn tō-lí ,chio lâng pang-chān lâng; chóng-sī ū chit-hāng lán Ki-tok-tô͘ lóng choè ē kàu--ê, sī thoè lâng kî-tó, che sī chi̍t-hāng chin iàu-kín ê kang, àm-tiong thoè lâng kî-tó , hit ê kong-hāu put-chí toā. Ū chhut-miâ ê bo̍k-su bat ēng phō͘-á siá i ê hoē-iú á-sī tông-liâu ê miâ, chiàu-sî thoè in kî-tó , hit ê hāu-kó put-chí toā.

4. Tuì kàu-hoē, lán m̄-nā pang-chān Chú-ji̍t-o̍h á-sī pa̍t-hāng it-tēng ê kang, nā tú-tio̍h êng ê sî, tio̍h kap lán ê sian-siⁿ lâi thàm hoē-iú, nā ū khah léng-tām--ê, thang ēng tō-lí saⁿ khoàn-bián á-sī ka-kī khì hóng-būn sian-siⁿ, á-sī jia̍t-sim ê hiaⁿ-chí, lâi tit-tio̍h sìn-gióng ê kó͘-lē. Kàu-hoē nā khiàm kang, lán tio̍h hoaⁿ-hí pang-chān. Kàu-hoē beh tit-tio̍h to̍k-li̍p; tē-it, sī khoàⁿ kam-goān chhut-iân; tē-jī , sī khoàⁿ sìn-tô͘ kam-goān hiàn-kang tī kàu-hoē koan-sim tī kàu-hoē.

án-ni Ki-tok-tô͘ tuì êng ê sî, tāi-seng tio̍h tī Siōng-tè ê bīn-chêng khiam-pi sūn-ho̍k , kî-tó koh hoán-séng ka-kī, iā tio̍h ín-chhoā lâng, thoè lâng kî-tó, iā soà thoè kàu-hoē chò-kang.

漢羅（Ùi原文改寫）

基督徒佮時間

黃六點

1937年3月624期     21-22

保羅講，「著愛惜光陰」(弗5：16)，實在時間著寶惜。Si-ni̍h講，「日-月jû-so」實在有影，光陰咧過真緊。才咧想1936的新年，目一nih連鞭閣迎接這个新的 1937年。所以保羅講，「著愛惜光陰」；人較常袂曉寶惜時間，往往將閒的時間拍損真濟。

羅馬遐強，後來拄著亡國。照冊咧記載，大半的原因是官民閒的時間傷濟；彼時國家太平，大家無事，無甚物工通做，致到逐日宴樂，花天酒地，做出濟濟罪惡的事出來。彼時的氣風是這款，袂免得基督徒也欲佮in同化。所以保羅才提這句來勉勵彼時的信徒。

寶惜時間毋是講對早-去-起時到暗12點鐘，攏著慇勤做工。咱對人類生活的事實來看，也著做工，也著歇睏。這个歇睏的時間，咱較常叫做閒的時；這个閒的時，也有利益佇社會。親像發明時鐘抑是濟濟款的機器，大概是佇閒的時來得著。出名的天路歷程，抑是著者文約翰佇監獄生活閒的時，來成的結晶。

平常人對閒的時間無明，in想是通做thit迌貧惰的機會，抑是娛樂遊玩佮放縱的機會，來白了時間，毋知時間的寶貝，時間經過一秒，是失落一秒；經過一分是失落一分；雖有大權力，也袂通阻擋時間的經過；錢財雖然濟，也袂通買過去的時間。閣倒轉來想，世上無一項比時間較寶貝。近來有濟濟科學的發明，遮的大半是欲予人節省時間，予時間的效力較大，予人有較濟閒的時間來向上，進步，訓練伊的心智，所以對閒的時著出力圖謀向上，才是閒的時的四正的見解。

咱基督徒對閒的時，應該著明，毋通佮平常人siāng款，因為咱毋但身體，才能是上帝所賞賜，這个時間也是上帝所交託，所以對時間毋通浪費，著會曉愛惜光陰，利用閒的時，閣來盡咱較好的本分，若按呢，閒的時毋但袂犯罪，也通對這个做成基督徒向上的好機會。

Taⁿ按呢，咱基督徒著怎樣來利用咱所有閒的時間。簡單通對四方面來講：

1. 對上帝著聽伊講佮對伊講，就是讀聖經佮祈禱。咱讀聖經，是學習順服上帝的旨意，謙卑來享受伊的平安。上帝對咱講的聲攏記佇聖經。捌有一个聰明的婦人人困苦幾若禮拜，伊醒悟了後才對這个先生講，「我近來thái袂曉享受上帝的平安，干焦煩惱，怨慼，受氣佮失志，taⁿ我已經立志佇上帝的面前欲謙卑順服……」對彼時起，伊的心就閣得著平安。

2. 對本身著常常反省咱的所做，人的性真快趁私慾，閣佇無閒的時，有利益通圖謀的時，佮人交往的時，猶較快趁私慾，按呢是真危險。所以基督徒格外著愛反省，若有閒的時，應該佇上帝的面前，靜靜摸家己的心，看咱今仔日有盡甚物本分，做甚物極良心的事，佗一點得罪上帝，佗一點克虧人，佗一項著努力，佗一項著張持，按呢謹慎，深切反省，無後私慾所迷，無予魔鬼有縫。

3. 對人的工也真濟，若有時間通佮人談論道理，招人幫贊人；總是有這項咱基督徒攏做會到--的，是替人祈禱，這是一項真要緊的工，暗中替人祈禱，彼个功效不止大。有出名的牧師捌用簿仔寫伊的會友抑是同僚的名，照時替in祈禱，彼个效果不止大。

4. 對教會，咱毋但幫贊主日學抑是別項一定的工，若拄著閒的時，著佮咱的先生來探會友，若有較冷淡--的，通用道理相勸勉抑是家己去訪問先生，抑是熱心的兄姊，來得著信仰的鼓勵。教會若欠工，咱著歡喜幫贊。教會欲得著獨立；第一，是看甘願出捐；第二，是看信徒甘願獻工佇教會關心佇教會。

按呢基督徒對閒的時，代先著佇上帝的面前謙卑順服，祈禱閣反省家己，也著引chhoā人，替人祈禱，也紲替教會做工。