Siú Chú-ji̍tPermalink

文獻資訊Permalink

白話字（原文數位化）Permalink

Siú Chú-ji̍t

Lîm iàn-sîn

1928.02.01 515 Koàn p.6-8

Lūn lâng ài chò Ki-tok-tô͘ tio̍h chò chin Ki-tok-tô͘, m̄-thang ū miâ bô si̍t chiah ē thang tit-tio̍h chin ê hok-khì. Sio̍k-gú kóng, “Chng sîn chiâⁿ sîn.” Lán í-keng sìn Ki-tok sī Sîn, chiū lán só͘ siūⁿ só͘ kóng, it-kú it-tōng, eng-kai tio̍h chhin-chhiūⁿ Ki-tok pún-sin; á-sī i só͘ thoân ê kà-sī, tio̍h chun-thàn lâi kiâⁿ chiah sī sio̍k tī sîn ê lâng. Chú kóng, Lín nā siông-siông tī Goá ê tō-lí, chiū chin-chiàⁿ sī Goá ê ha̍k-seng (Hān 8：31). Koh kóng, Lín nā thiàⁿ Goá. chiū beh siú goá ê bēng-lēng (Hān 14：15). Só͘-í sìn-tô͘ tio̍h siú Chú-ji̍t; che sī chi̍t hāng ê bēng-lēng.

Lâng-beh ji̍p léng-sián ê sî, tī Bo̍k-su kap chèng-lâng ê bīn-chêng ū Ji̍p-iok, phín beh siú Chú-ji̍t; li̍p chit ê iok, m̄ sī kap lâng li̍p-iok, sī kap Siōng-tè li̍p. Lūn Chú-ji̍t chit nn̄g-jī ê goân-lâi, Sù tô͘ Iok-hān kóng, Goá tī Chú ê ji̍t, goá hō͘ Sîn kám-tōng, thiaⁿ-kìⁿ tī goá ê āu-bīn ū toā-siaⁿ chhin-chhiūⁿ hō-thâu, kóng, Lí só͘ khoàⁿ-kìⁿ ê tio̍h siá tī chheh-ni̍h, kià hō͘ hit chhit ê kàu-hoē (Khé 1：10). Koh khoàⁿ-kìⁿ Iâ-so͘ tuì bōng-tiong koh-oa̍h ê ji̍t, chiū-sī chhut ji̍t ê thâu chi̍t ji̍t (Hān 20：1). Tuì koh-oa̍h ê ji̍t sǹg khí, koh kàu chhit ji̍t ê thâu chi̍t ji̍t hông-hun àm, ha̍k-seng koaiⁿ-mn̂g teh chū-chi̍p, Iâ-so͘ khiā tī in tiong-kan kā in kóng, goān lín pêng-an (Hān 20：19). Koè peh ji̍t, I ê ha̍k-seng koh-chài tī chhù-lāi, To-má iā tī-teh, mn̂g í-keng koaiⁿ, Iâ-so͘ kàu, khiā tī tiong-ng kóng, goān lín pêng-an (Hān 20：26). Chiàu án-ni khoàⁿ, Iâ-so͘ í-keng chàn-sêng tē-it ji̍t chò An-hioh-ji̍t; che sī bêng-bêng thang chai.

Koh khoàⁿ chá nî ê Gō͘-sûn-cheh, Sèng Sîn kàng-lîm ê ji̍t tāi-iok sī chhit-ji̍t ê thâu-ji̍t,Siōng-tè chiong chit-ji̍t siúⁿ-sù Sèng Sîn, chhin-chhiūⁿ khàm-ìn chò in-sù ê te̍k-pia̍t-ji̍t. Sù-tô͘ kó-jiân kéng chit ji̍t chò An-hioh-ji̍t. Sù-tô͘ kó-jiân kóng, Chhit-ji̍t ê thâu-chi̍t ji̍t, goán chiah-ê chū-chi̍p peh piáⁿ (Hēng 20：7). Pó-lô kóng, Muí chhit-ji̍t ê thâu-chi̍t ji̍t, lín ta̍k lâng chiàu só͘ tek ê lī, ka-tī chek hē-teh, bián-tit goá lâi ê sî chiah koan-tê (I Lîm 16：2). Nā-sī sù-tô͘ í-āu ê goā-chheh iā ū kan-chèng chit-ji̍t ê pîn-kù, chhin-chhiūⁿ tāi-sîn Pì-luī-nî tuì Thê-luī-kim hông-tè só͘ ìn-tap ê phoe kóng, Ki-tok-tô͘ ū tiāⁿ-tio̍h ê kui-chek ài siú tē-it ji̍t ê thàu-chá, chū-hoē gîm-si chheng-chàn Ki-tok chò Sîn, tāi-ke li̍p-iok bô hoān-choē, khó-kiàn Chú-ji̍t ê bêng-chheng tuì chheng-goā nî chêng chiū án-ni. iā thang chai siú chit ji̍t, ū bêng-bêng tit-tio̍h Chú ê chiok-hok, só͘-í le̍k-tāi í-lâi Ki-tok-kàu ê kàu-sè, nî-nî ná thoân ná khui-khoah, kàu tī kin-á-ji̍t piàn-thoân Ngó͘-tāi-chiu. Kiù-chú beh chiūⁿ-thiⁿ ê ji̍t só͘ chhàm-gú ê oē ū èng-giām (Hēng-toān 1：8). Chiàu khoàⁿ, siú Chú-ji̍t nā m̄-sī chin-chiàⁿ tio̍h, Sèng-kàu beh thái ē án-ni ê heng-khí? Só͘-í lán siú chit ê Chú-ji̍t, goá káⁿ koat-toàn kóng, tiāⁿ-tio̍h ē hō͘ Chú hoaⁿ-hí, bián hō͘ īⁿ-kàu-phài siú Kū-iok ê chhò-gō͘, lâi iô-tāng lán ê sim, in-uī Iâ-so͘ sī An-hioh-ji̍t ê Chú (Thài 12：8). Nā-sī án-ni lán só͘ thiàⁿ ê sèng-tô͘, tio̍h lia̍h siú Chú-ji̍t chò tē-it toā hok-khì, eng-kai siàu-sî liām-ji̍t, bô khì siú tù bē-tiâu.

Khó-sioh Ki-tok-tô͘ hō͘ sè-chêng tîⁿ-poàⁿ, ka-kè liân-luī, hoân-kéng ap-pek, siā-kau thài-lām, tì-kàu siông-siông sit siú lé-pài, sui-bóng ū, put-kò sam-sî gō͘-tiau, chhin-chhiūⁿ Bēng-chú kóng, Chi̍t-ji̍t pha̍k tio̍h, cha̍p-ji̍t teh koâⁿ, lêng-hûn-kài ún-tàng m̄-chiâⁿ, ná kú ná léng, si̍p-koàn sêng chū-jiân, sim-koaⁿ soà bâ-pì, kàu boé soà lī-khui tō-lí. Hàiⁿ ah! Sìn-tô͘ tuì Chú-ji̍t ê siú á-bô kap lêng-hûn seⁿ-sí chám-jiân ū koan-hē, iā ū koan-hē kàu-hoē ê heng-soe. Chiàu sìn-tô͘ ū ê phah-sǹg kóng, Goá kan-ta sìn chiū hó, nā ū êng chiah khì siú lé-pài, nā bô êng chiū soah-khì, chhut-chāi lán kè-bô͘ seng-lí thâu-lō͘, án-ni sī siang kha ta̍h siang-chûn, bē thang tit-tio̍h hok-khì. Chú kóng bô lâng ē ho̍k-sāi nn̄g ê chú-lâng, in-uī i ē oàn-hīn chit ê, thiàⁿ hit ê; á-sī tuì-tiōng chit ê, khoàⁿ-khin hit ê; lín bē-ē ho̍k-sāi Siōng-tè soà ho̍k-sāi chîⁿ-châi (Thài 6：23, 24). Koh kóng, Lâng nā tit-tio̍h choân sè-kài lâi sòng-sit i ê sèⁿ-miā, ū sím-mi̍h lī-ek (Thài 16：26).

Ū chi̍t-pah lâng chē chi̍t-chiah chûn, tú-tio̍h hoān-hong phah kàu chiūⁿ chi̍t-ê hái-sū, sī bô lâng khai-khún ê só͘-chāi, chit-pah lâng, kai-chài ū toà chéng-chí, tāi-ke chiū ku̍t-thô͘ hō͘ i sang, teh-beh iā lo̍h-khì, hut-jiân khoàⁿ-tio̍h sī kim-khòng, tāi-ke chin hoaⁿ-hí, chiū ti̍t-ti̍t ku̍t teh khioh kim, soà bē-kì-tit chèng-choh ê sū; iân-chhiân chin-kú chiah ku̍t-liáu, kàu teh-beh iā ê sî chiah chai cheh-khì í-keng koè-liáu, iā beh chhut. Chhi-chhám ah! sui-bóng ū kim kài-chē m̄-kú bô bí thang chia̍h, kàu-boé hit-pah lâng lóng gō-sí. Nā-sī Ki-tok-tô͘ kan-ta tuì-tiōng bu̍t-chit, bô tuì-tiōng sîn-lêng ê bí-niû, lêng-hûn kiám-ē oa̍h mah? Ki-tok-tô͘ cháiⁿ-iūⁿ hiah sió-sìn, lóng bô teh siūⁿ Kiù-chú kóng àn-choáⁿ (Thài 6：34). I kóng, to̍k-to̍k tāi-seng kiû I ê Kok kap I ê Gī, chiū chiah ê mi̍h lóng beh soà hō͘ lín. Pó-lô kóng, I kì-jiân bô sioh ka-tī ê Kiáⁿ, uī-tio̍h lán chèng-lâng hiàn I, kiám bô soà chiong bān-mi̍h pe̍h-pe̍h hō͘ lán mah? (Lô-má 8：32).

Se-kok ū chi̍t-ê sìn-tô͘ kap chi̍t-ê hó-gia̍h lâng toà, hit-ji̍t sī Chú-ji̍t, thâu-ke beh kah i khì chhut-hoè. I ìn kóng, “Kin-á-ji̍t sī An-hioh-ji̍t, goá beh khì siú lé-pài.” Thâu-ke chiū bô hoaⁿ-hí, kā i lut thâu-lō͘. āu-lâi ū chi̍t-ê gîn-hâng-tiúⁿ, thàm-thiaⁿ i chīn-tiong koh kut-la̍t, chiū sìn-iōng i chò ke-tiúⁿ.

Tâi-pak Lí Chhun-seng Tiúⁿ-ló tī 50 nî chêng tuì Ē-mn̂g kàu Tâi-pak chia̍h thâu-lō͘. Hit-sî iáu-boē ū kàu-hoē. I kap thâu-ke phín, chhit-ji̍t ài hioh-khùn chi̍t-ji̍t, m̄ kā i chò-kang, kan-ta teh khoàⁿ Sèng-keng. Kàu āu-lâi Kai Bo̍k-su lâi siat-kàu, Lí Tiúⁿ-ló tû sin-thé chó͘-tòng í-goā, hán-tit làng lé-pài. Tit-tio̍h Siōng-chú si-in, m̄-nā tī thiⁿ-ni̍h ū éng-hok, tī sè-kan iā ū ngó͘-hok. Chiàu àn-ni khoàⁿ, kiù-chú ê oē ta̍k-kù èng-giām, bô chi̍t-sut ê cheng-chha.

Tī Tang-káng ū chi̍t ê Chip-sū, goân-pún teh thoa jîn-le̍k-chhia. āu-lâi sìn Chú, chiong só͘ chek-thiok tām-po̍h-á pún-chîⁿ, khui chi̍t khám ní-pâng kiam pò͘-tiàm, ū thiaⁿ sian-siⁿ ê chhuì, hoaⁿ-hí tiàu chi̍t ê pâi, siá kóng, “Pún-ji̍t lé-pài hiu-gia̍p.” Tī Chú-ji̍t koat-ì m̄-ài bē--lâng, put-chí koan-sîm tī kàu-hoē, bô kuí-nî-kú thâu chiâⁿ bān gîn. Lâng tuì sìn Chú giâm-siú kài-bēng, hoat-ta̍t ê lâng sǹg bē liáu. Goá kóng án-ni, m̄-sī pau-niá gâu siú Chú-ji̍t ê lóng ē hoat-ta̍t. Khah iàu-kín sī ài chò kiáⁿ ê lâng tio̍h thàn lāu-pē ê kà-sī chiah ē hō͘ i hoaⁿ-hí: ū-sî eng-kai khek-khui, tio̍h khek-khui.

Bí-kok ū chi̍t ê bú-koaⁿ gâu poe hui-hêng-ki, tī Chú-ji̍t ū pêng-iú bō͘-chi̍p chi̍t-bān gîn beh hō͘ i thàn, i koat-toàn beh siú kài-bēng, m̄-ài thàn chi̍t-bān gîn.

Táⁿ chóng-kiat lâi kóng, nā siông-siông siú Chú-ji̍t ê, ū gō͘ hāng ê hok-khì: －

1. Thàn bēng-lēng.

2. Cheng-sîn-hioh-khùn.

3. Lêng-hûn hó-gia̍h.

4. Ū kng gâu chiò lâng.

5. Thian-kok toā heng-khí.Só͘-thiàⁿ ê hiaⁿ-tī chí-moē ah! lán nā ū thiàⁿ Thiⁿ-pē ê sim, chiū tio̍h giâm-kín siú Chú-ji̍t, Chú Iâ-so͘ kóng, lí tio̍h chīn-sim chīn-sèng chīn-ì thiàⁿ lí ê Siōng-tè (Thài 22：37). À-bēng.

漢羅（Ùi原文改寫）Permalink

守主日

林燕臣

1928.02.01 515卷p.6-8

論人愛做基督徒著做真基督徒，毋通有名無實才會通得著真的福氣。俗語講，「裝神成神。」咱已經信基督是神，就咱所想所講，一舉一動，應該著親像基督本身；抑是伊所傳的教示，著遵趁來行才是屬佇神的人。主講，恁若常常佇我的道理，就真正是我的學生(翰8：31)。閣講，恁若疼我。就欲守我的命令(翰14：15)。所以信徒著守主日；這是一項的命令。

人欲入léng-sián 的時，佇牧師佮眾人的面前有入約，phín欲守主日；立這个約，毋是佮人立約，是佮上帝立。論主日這兩字的原來，使徒約翰講，我佇主的日，我予神感動，聽見佇我的後面有大聲親像號頭，講，你所看見的著寫佇冊裡，寄予彼七个教會(啟1：10)。閣看見耶穌對墓中閣活的日，就是出日的頭一日(翰20：1)。對閣活的日算起，閣到七日的頭一日黃昏暗，學生關門teh聚集，耶穌徛佇in中間共in講，願恁平安(翰20：19)。過八日，伊的學生閣再佇厝內，多馬也佇teh，門已經關，耶穌到，徛佇中央講，願恁平安(翰20：26)。照按呢看，耶穌已經贊成第一日做安息日；這是明明通知。

閣看早年的五旬節，聖神降臨的日大約是七日的頭日，上帝將這日賞賜聖神，親像蓋印做恩賜的特別日。使徒果然揀這日做安歇日。使徒果然講，七日的頭一日，阮chiah 的聚集peh餅(行20：7)。保羅講，每七日的頭一日，恁逐人照所得的利，家己積hē-teh，免得我來的時才捐題 (I林16：2)。若是使徒以後的外冊也有干證這日的憑據，親像大臣Pì-luī-nî對Thê-luī-kim皇帝所應答的批講，基督徒有定著的規則愛守第一日的透早，聚會吟詩稱讚基督做神，大家立約無犯罪，可見主日的名稱對千外年前就按呢。也通知守這日，有明明得著主的祝福，所以歷代以來基督教的教勢，年年那傳那開闊，到佇今仔日遍傳五大洲。救主欲上天的日所讖語的話有應驗(行傳1：8)。照看，守主日若毋是真正著，聖教欲thái會按呢的興起？所以咱守這个主日，我敢決斷講，定著會予主歡喜，免予異教派守舊約的錯誤，來搖動咱的心，因為耶穌是安息日的主(太12：8)。若是按呢咱所疼的聖徒，著掠守主日做第一大福氣，應該數時念日，無去守tù袂tiâu。

可惜基督徒予世情纏絆，家計連累，環境壓迫，社交太lām，致到常常失守禮拜，雖罔有，不過三時五tiau，親像孟子講，一日曝著，十日teh寒，靈魂界穩當毋成，那久那冷，習慣成自然，心肝紲麻痺，到尾紲離開道理。Hàiⁿ ah！信徒對主日的守á無佮靈魂生死嶄然有關係，也有關係教會的興衰。照信徒有的拍算講，我干焦信就好，若有閒才去守禮拜，若無閒就煞去，出在咱計謀生理頭路，按呢是雙跤踏雙船，袂通得著福氣。主講無人會服事兩个主人，因為伊會怨恨這个，疼彼个；抑是對重這个，看輕彼个；恁袂會服事上帝紲服事錢財(太6：23，24)。閣講，人若得著全世界來喪失伊的性命，有啥物利益(太16：26)。

有一百人坐一隻船，拄著犯風拍到上一个海嶼，是無人開墾的所在，這百人，佳哉有帶種子，大家就掘塗予伊鬆，teh欲也落去，忽然看著是金礦，大家真歡喜，就直直掘teh拾金，紲袂記得種作的事；iân-chhiân真久才掘了，到teh欲掖的時才知節去已經過了，也欲出。凄慘ah！雖罔有金kài濟m̄-kú無米通食，到尾彼百人攏餓死。若是基督徒干焦對重物質，無對重神靈的米糧，靈魂kiám會活mah？基督徒怎樣hiah小信，攏無teh想救主講按怎 (太6：34)。伊講，獨獨代先求伊的國佮伊的義，就chiah 的物攏欲紲予恁。保羅講，伊既然無惜家己的囝，為著咱眾人獻伊，kiám無紲將萬物白白予咱mah？(羅馬8：32)。

西國有一個信徒佮一个好額人蹛，彼日是主日，頭家欲kah伊去出貨。伊應講，「今仔日是安息日，我欲去守禮拜。」頭家就無歡喜，共伊lut頭路。後來有一個銀行長，探聽伊盡忠閣搰力，就信用伊做家長。

台北李春生長老佇50年前對廈門到台北食頭路。彼時猶未有教會。伊佮頭家 phín，七日愛歇睏一日，毋共伊做工，干焦teh看聖經。到後來偕牧師來設教，李長老除身體阻擋以外，罕得làng禮拜。得著上主施恩，毋但佇天裡有永福，佇世間也有五福。照按呢看，救主的話逐句應驗，無一sut 的精差。

佇東港有一個執事，原本teh拖人力車。後來信主，將所積蓄淡薄仔本錢，開一檻染房兼布店，有聽先生的喙，歡喜吊一个排，寫講，「本日禮拜休業。」佇主日決意毋愛賣人，不止關心佇教會，無幾年久頭成萬銀。人對信主嚴守誡命，發達的人算袂了。我講按呢，毋是包領gâu守主日的攏會發達。較要緊是愛做囝的人著趁老父的教示才會予伊歡喜：有時應該克虧，著克虧。

美國有一個武官飛飛行機，佇主日有朋友募集一萬銀欲予伊趁，伊決斷欲守誡命，毋愛趁一萬銀。

Táⁿ總結來講，若常常守主日的，有五項的福氣：－

1.     趁命令。

2.     精神歇睏。

3.     靈魂好額。

4.     有光gâu照人。

5.     天國大興起。所疼的兄弟姊妹ah！咱若有疼天父的心，就著嚴謹守主日，主耶穌講，你著盡心盡性盡意疼你的上帝(太22：37)。À-bēng。