聖誕歌 (CHRISTMAS CAROL)

SÈNG-TÀN KOA (CHRISTMAS CAROL)

文獻資訊

項目	資料
作者	陳清忠 Tân Chheng-tiong
卷期	芥菜子
卷期	第 1 號
日期	1925/7
頁數	25-29

白話字（原文數位化）

SÈNG-TÀNKOA (CHRISTMAS CAROL)

Eng-kok ū chi̍t ê tōa siáu-soat ka miâ kiò Dickens (Le̍k-kian-su) 1812-1870. I ū siá chi̍t phiⁿ ê siáu-soat kiò-chòe Sèng-tàn koa, chiū-sī chiong Kiù-chú-tàn chòe pōe-kéng lâi siá chhut lâng ê hóan-hóe; put-chí sim-sek, koh-chài ū thang chòe lán ê kà-sī.

TĒ IT CHHUT

MÔ͘-LĪ Ê IM-HÛN

Mô͘-lī í-keng kè-sin. Kò͘-sū tùi chia khí-tiám. Lūn i ê sí, bô chi̍t tiám-á thang giâu-gî ê só͘-chāi. Bo̍k-su, ia̍h-tiûⁿ ê su-kì ho̍at-lo̍h chòng-sek ê lâng, í-ki̍p Kian-līn lóng ū tǹg ìn tī i bâi chóng ê chèng-bêng-su. Kian-līn ê miâ tī seng-lí tiûⁿ sī chin ū sìn-iōng, i só͘ tǹg ìn ê bô lūn sī sím-mi̍h lóng thang chòe khak si̍t ê pó-chèng. Lāu ê Mô-lī khak-si̍t í-keng kè-sin.

Chóng-sī Kian-līn bô chiong Mô͘-lī ê miâ tùi seng-lí tiûⁿ ê pâi-pián chhat khí lâi. Liáu-āu chōe-chōe nî, pâi-pián iáu siá “Kian-līn kap Mô͘-lī siong-hōe” it-poaⁿ ê lâng lóng bat chit-keng sī Kian-līn kap Mô͘-lī Siong-tiàm; thâu chit-pái kap-chit-keng bóe-bōe ê seng-lí lâng, ū-sî kiò Kian-līn siong-hōe. ū-sî kiò Mô͘-lī. Kian-līn in lóng ìn. Chit nn̄g ê miâ tùi i lóng saⁿ-tâng.

Ah! Chóng-sī Kian-līn sī chi̍t ê “chi̍t îⁿ phah sì-cha̍p-káu-kat ê siú-chîⁿ-lô͘.” Si̍t-chāi i sī “khiû koh khiām, iau-kúi koh cha̍p-liām” Gōa kài ê kôaⁿ-jo̍ah kap i m̄ saⁿ bat. Sio khì hō͘ i bōe sio, léng khì hō͘ i bōe kôaⁿ; bô ū hong pí i khah kiông-lia̍t; bô ū seh pí i khah bô chêng, bô ū tōa hō͘ pí i khah chân-jím. Hong, hō͘ seh ū khah iâⁿ i; in chiàu in ê tōa liōng lâi lo̍h lâi chhe, chóng-sī Kian-līn bōe-ōe, chû-siān si-chè ê sū Kian-līn chòe bōe kàu.

Bô lâng tī koe-lō͘ hoaⁿ-hoaⁿ hí-hí lâi kap i saⁿ chioh mn̄g kóng, “Kian-līn peh ah lâi khì góan tau chē” á-sī kā i chhéng an. Khit-chia̍h bô chi̍t ê beh kā i pun. Gín-ná bô chi̍t ê káⁿ mn̄g i chit-chūn kúi tiám. Tī i it-seng ê tiong-kan m̄-bat ū ta po͘ cha-bó͘ lâi mn̄g i ê lō͘.

Chhiⁿ-mî lâng só͘ chhī ê káu iā bat i, chóng-sī khòaⁿ tio̍h Kian-līn lâi ê sî, sûi-sî iap bé, thoa i ê chú lâng ê saⁿ-á ku, kín ji̍p thong-hāng; āu-lâi ia̍t bé liu, káⁿ-ná beh kóng “Bô ba̍k-chiu ê khah iâⁿ pháiⁿ ba̍k-siòng” ê khóan-sit.

Sui-bóng án-ni, Kian-līn lóng bô siūⁿ iàu-kín. Hóan-tńg sī só͘ ài ê, i tē it ài ê chiū-sī siám-pī jîn-chêng, lâi ná kiâⁿ ná chhia lâng cháu siám i ê lō͘.

Ū chi̍t pái, tī chi̍t nî tiong tē it kiong-hí ê ji̍t, chiū-sī Kiù-chú tàn ê chêng ji̍t. I chē tī seng-lí tiûⁿ teh bô êng, hit ji̍t sī bōe kóng tit ê kôaⁿ, siōng-chhiáⁿ bông-bū tà kàu àm-so-so, koe-chhī ê tōa sî-cheng tú-tú chiah phah 3 tiám; chóng-sī í-keng káⁿ ná àm-sî.

Seng-lí tiûⁿ ê keh-piah keng sī àm-àm o̍eh-o̍eh ê thiaⁿ, i ê su-kì chē tī hia teh chhau phoe, hit-tia̍p Kian-līn ū khui mn̂g teh kàm-sī i. Kian-līn hit pêng ê hé-lô͘ ū tām-po̍h hé teh to̍h, i ê su-kì hit pêng chha-put to beh hoa khì. Su-kì bōe tit thang thiⁿ hé-thòaⁿ tī hé-lô͘, in-ūi hé-thôaⁿ siuⁿ Kian-līn ū khǹg tī i hit keng, iā Kian-lin ū hoan-hù i, siat-sú nā kiâ hé-thio kè lâi chit pêng thuh hé-thòaⁿ chiū beh kā i sî thâu-lō͘. Su-kì ēng niá-kun tîⁿ i ê ām-kún chhì ēng la̍h-chek ê hé lâi hang hō͘ seng-khu sio. Chóng-sī i m̄-sī tōa sióng-siōng ka ōe siūⁿ la̍h-chek ê hé chòe iām-iām ê hé-lô͘, só͘-í ū sit-pāi.

“A-chek ah! Sèng-tàn chin kiong-hí! Gōan Siōng-tè sù hok-khì hō͘ lí.” Chit ê sī Kián-līn ê sun-á ê siaⁿ. Kian-līn thiaⁿ-tio̍h chit ê siaⁿ chiah khí-thâu chai in sun á lâi. Kian-līn ìn kóng, “Chhúi! Bô ì bô sù!”

“Siáⁿ! A-chek ah, kiong-hí sèng-tàn sī bô ì-sù! góa phah-sǹg lí tek-khak bô hit khóan ê sim-ì tī teh!”

“Ū lah! Sèng-tàn sī siáⁿ? Beh chhin-chhiūⁿ lí chit pān, bô chîⁿ thang hêng lâng ê ji̍t lah! chai ka-kī ke chi̍t hè mī bô chit sî-kan khah hó-gia̍h! khêng siàu-phō͘ chi̍t ê khòaⁿ, khah chōe lóng sī kā lâng chioh, chioh lâng ê mī bô pòaⁿ sián! che chiū-sī sèng-tàn ji̍t lah! siat-sú chit sè-kan hō͘ góa chū-iû, chiah ê nā kiâⁿ ná teh hoah kiong-hí sèng-tàn ê lóng lia̍h lâi o̍ah-o̍ah tâi, ū-iáⁿ eh! tek-khak beh án-ni.”

“A-chek ah!”

“Lí chòe lí khì siú lí ê, góa chòe góa.”

“Lí kóng beh siú, lí to bô beh chiok-hō Sèng-tàn.”

“Nā-sī án-ni sûi-chāi góa beh cháiⁿ-iūⁿ! sèng-tàn teh-beh hō͘ lí tit tio̍h tōa-tōa ê lī-ek, kàu taⁿ ta̍k pái lí to ū tit-tio̍h!”

“A-chek ah, góa siat-sú bōe ōe tit-tio̍h kim-sián-siōng ê lī-ek, iáu-kú tī chit sè-kan ū chin chōe hó sū lán thang tit-tio̍h lâi chòe it-seng ê lī-ek, hit tiong-kan góa siūⁿ Kiù-chú-tàn sī chòe tē-it, in-ūi án-ni ta̍k-nî Kiù-chú tàn nā kàu, góa ta̍k-pái to siūⁿ hit ji̍t sī tē-it hó ê ji̍t.”

“Tùi Sèng-tàn khí-gôan só͘ siⁿ-chhut kèng-sîn ê koan-liām; siat sú nā chiong chit ê kā i the̍h saⁿ pun-lī, iáu-kú chit ji̍t sī chin hó ê ji̍t,- tùi lâng chin chhin-chhiat, sià-bián lâng, kiâⁿ chû-siān khòai-lo̍k ê ji̍t; koh-chài chi̍t nî kú-kú ê tiong-kan, ta-po͘, cha-bó͘ sim-koaⁿ chiâⁿ chòe chi̍t ê, tāi-ke chû-iū, khui in pêng-seng só͘ koaiⁿ ba̍t ê sim-mn̂g, tāi-ke tām-ōe, tāi-ke siūⁿ in lóng sī saⁿ-kap teh-beh kiâⁿ-ji̍p bō͘-lāi ê tâng-phōaⁿ; tek-khak m̄-sī hiòng pa̍t-tiâu lō͘ teh kiâⁿ ê lâng. Siūⁿ chit khóan ê sū Sèng-tàn í-gōa bô ū hit-khóan ê ji̍t. Só͘-í A-chek ah! góa kóng Sèng-tàn m̄-bat hō͘ góa ê tē-á khah tīⁿ. Iáu-kú góa sìn, ū tōa-tōa chòe góa ê lī-ek, iā í-āu iû-gôan teh-beh án-ni. Só͘-í góa tōa-tōa chiok-hō Kiù-chú tàn.!”

Tī keh-piah teh thiaⁿ ê su-kì, bô ì tiong tōa phah chhiú. Kian-līn kóng, “Koe kóng chit siaⁿ chhì khòaⁿ cheh! kiaⁿ-liáu ōe chòe bô thâu-lō͘ ê lâng lâi siú kiong-hí ê Sèng-tàn!! O̍at-thâu kā i ê sun-á kóng, hé! lí chiah gâu kóng ōe! góa chin kî-kòai lí kám m̄ khì chòe tāi-gī-sū?’

“A-chek ah! Lí kám beh siū-khì? Bîn-ná chài lâi khì hō͘ góa chhiáⁿ.”

“Tán lâi khì tōe-ke̍k chiah lâi saⁿ-kìⁿ!’

“A-chek ah! Lí kám beh kóng hit hō ōe? Sī cháiⁿ-iūⁿ?

“Lí cháiⁿ-iūⁿ chhōa bó͘

“Cháiⁿ-iūⁿ sī-m̄? Góa thiàⁿ i koh!

“Thiàⁿ i! Kian-līn haiⁿ chi̍t siaⁿ, káⁿ ná siūⁿ kóng thong sè kan bô chi̍t hāng pí che khah hó chhiò, khah hó chhiò, teh kiong-hí Sèng-tàn. “Kín tǹg khì!

“Chóng-sī A-chek ah! Góa iáu-bōe ha̍p-hun ê sî, lí mā-sī m̄-bat lâi chhē góa pòaⁿ pái; lí kám beh ēng che chòe lí-iû, m̄-lâi góan tau. “Kín tńg khì!’

Góa to m̄-sī teh-beh kā lí soan khòaⁿ ū mi̍h bô, á-sī cháiⁿ-iūⁿ; lán kám bōe tit thang siong hó sī m̄?

“Kiò lí kín tńg khì sī cháiⁿ-iūⁿ?

Lí si̍t-chāi chin góan-kò͘, hō͘ góa ê sim chin kan-khó͘. Lán nn̄g-lâng kàu taⁿ to m̄-bat oan-ke. Góa sī in-ūi beh piáu-bêng góa ê kèng-ì, iā sī chiok-hō Sèng-tàn, só͘-í chiah lâi beh chhiáⁿ lí lâi-khì. Góa ūi-tio̍h Sèng-tàn tek-khak bô siū-khì.  A-chek ah Sèng-tàn chin kiong-hí!

“Kín khì!”

“Iā sòa kā lí kiong-hí sin-nî. A-chek ah!”

“Kín khì!”

Sui-bóng Kian-līn án-ni, iáu-kú i ê sun-á lóng bô chi̍t tiám á siū-khì ê khóan, á-sī kóng pháiⁿ thiaⁿ ê ōe chiū chhut khì. Su-kì khui mn̂g hō͘ i chhut khì ê sî, ū koh nn̄g ê pa̍t lâng ji̍p lâi. Nn̄g lâng lóng sī hok-siòng, ū phín-keh ê lâng. In liù bō, khiā tī sū-bū-só͘ ê mn̂g-kháu. Chhiú-nih the̍h chi̍t pún kì-hù kim ê phō͘, kap kúi-nā tiūⁿ su-lūi, tùi Kian-līn kiâⁿ-lé. Tiong-kan chi̍t ê tòa hit pún phō͘-á, óa iâi mn̄g kóng, “Lí sī Kian-līn hiaⁿ á-sī Mô͘-lī hiaⁿ?”

“Mô͘-lī tī 7 nî chêng í-keng kè-sin lah, tú-tú sī tī kin-àm” Sin-sū giâ pit chiū kóng, “Tī chit nî ê tiong-kan, chit ê kiong-hí ê sî-choeh, chōe-chōe khoat-ho̍at kan-khó͘ ê lâng, bōe tit thang kap lán saⁿ-kap chiok-hō Sèng-tàn, tī chit ê sî-chūn, te̍k-pia̍t ài pī-pān tām-po̍h ê mi̍h thang lâi sàng in. Khiàm-kheh ta̍k-ji̍t só͘ tio̍h ēng ê mi̍h ê lâng sī kúi nā chheng. Bōe tit thang hióng-siū jîn-seng ê khòai-lo̍k.”

“Eⁿ! Lán chia kám bô kaⁿ-ga̍k sī-m̄?”

Kaⁿ-ga̍k khiok put-chí chōe ê; m̄-kú chiah ê só͘-chāi bōe ōe hō͘ chiah ê bô chōe ê kan-khó͘ lâng tit-tio̍h Ki-tok kàu ê ùi-an; in-ūi án-ni, só͘-í góan kúi-nā ê tâng-chì ê lâng saⁿ-kap chham-siông ài bō͘-chi̍p tām-po̍h chîⁿ lâi bóe sió-khóa ê chia̍h mi̍h, kap hō͘ in seng-khu ōe sio ê mi̍h. Góan kóng chit ê Sèng-tàn ê sî-ki sī in-ūi tī chit ê sî-chūn in it-hoat kám-tio̍h in ê kan-khó͘, iā hó-gia̍h ê lâng it-hoat kám-tio̍h khòai-lo̍k ê sî. M̄-chai Kian-līn hiaⁿ hoaⁿ-hí siá lōa-chōe?

m̄-bián siá

Án-ni lí sī ài kám-siā lâi kì-hù m̄-sī?

Góa ài lín m̄-bián khǹg góa chāi-lāi, sī in-ūi lín mn̄g góa beh siá lōa chōe, góa chia án-ni kóng. Góa pún-sin bô chiong Sèng-tàn chòe hoaⁿ-hí, só͘-í góa bô chàn-sêng, hō͘ pîn-tōaⁿ ê lâng khòai-lo̍k. Ūi-tio̍h beh î-chhî kaⁿ-ga̍k á-sī siū-sán-tiûⁿ, góa í-keng ū chhut put-chí chōe chîⁿ, án-ni í-keng chin kàu-gia̍h. Só͘-í nā-sī ū hit khóan kan-khó͘ ê, bô thâu-lō͘ ê tio̍h-khì hia.

Put-chí chōe lâng bōe ōe khì hit hō só͘-chāi, kiám-chhái ū ê siūⁿ khì hit khóan só͘-chāi, lēng-khó͘ sí khah tit.

Nā-sī sí khah hó, to iā bô hiâm, thang kiám tām-po̍h siū-chōe ê lâng gia̍h.

Nn̄g lâng tôe bô, ko͘-put chiong saⁿ-sî chhut-khì.

Koaiⁿ tiàm sî-kan kàu, Kian-līn put-tek-í chiū lī-khui i, kè-khì keh piah keng; i ê su-kì tī-hia thèng-hāu kàu beh sí, Kian-līn ēng i ê ba̍k-chiu pò i chai, sî-kan í-keng kàu, thang tńg khì; su-kì sûi-sî pû tsit la̍h-chek ê hé, tī i ê bō-á.

Bîn-ná ji̍t kui-ji̍t lí siūⁿ ài hioh-khùn ho͘h?

Lí ê to͘-ha̍p nā-ōe tú-hó.

Khó-sioh bōe tú-hó, iā hioh-khùn góa siūⁿ bô kong-tō. Siat-sú góa nā kā lí khàu lí hioh-khûn hit ji̍t ê chîⁿ, lí beh kóng hō͘ lâng pháiⁿ khóan-thāi, tek-khak sī án-ni, sī m̄?

Sī.

Iā lí m̄-chai beh siūⁿ góa hō͘ lâng phái-khóan-thāi, siat-sú góa liáu chi̍t kang ê chîⁿ, lâi bô tit-tio̍h kang-chîⁿ?

Chi̍t nî chiah kan-ta chi̍t-pái nā-tiāⁿ.

Khó͘-lîn tāi! Chiong 12 ge̍h 25 chòe lí-iû, lâi jîm lâng ê lak-á! chóng-sī ko͘-put chiong, bîn-ná ji̍t káⁿ tio̍h hioh, m̄-kú āu-ji̍t chá-khí tio̍h khah chá lâi.

Su-kì kóng, hó, Kian-līn chiū thó͘ chi̍t ê tōa khùi chiū chhut-khì. Sū-bū só͘ sûi-sî koaiⁿ khí lâi. Su-kì ê niá-kun tīn tī heng-khám (in-ūi i bô chhēng gōa-khò͘) khì chhu peng; in-ūi sī Sèng-tàn-mî ê ē-po͘, só͘-í ū kap gín-ná pâi-lia̍t, iā ū kap in chhu 20 piàn; āu-lâi kóaⁿ-kín cháu tńg-khì beh kap gín-ná ng-ko̍k-ke.

Kian-līn chiàu pêng-siông ê khóan khì hit keng im-ut ê liāu-lí tiàm chia̍h àm, sui-bóng sī Sèng-tàn mî, iáu-kú só͘ chia̍h ê sī pêng-siông ê liāu-lí, só͘ ū ê sin-bûn lóng tha̍k liáu-liáu, iā chhun ê sî-kan, hian i ê kià-kim-phō͘ khí lâi khòaⁿ só͘ kià ê chîⁿ-gia̍h; āu-lâi tńg khì chhù-nih. Kian-līn tiàm hit-keng, pún-chiâⁿ sī Mô͘-lī tiàm ê chhù, tī hāng-á-lāi, kē-kē chhiⁿ-chhìn ê só͘-chāi; tû-khì Kian-līn í-gōa bô lâng káⁿ tiàm tī hia. Iā kî-thaⁿ ê chhù lóng sè lâng teh chòe sū-bū-só͘.

Beh ji̍p mn̂g ê só͘-chāi, ū chi̍t ki teh kòng mn̂g ēng tōa ki thûi á, Kian-līn tńg-lâi ê sî, lóng bô sím-mi̍h koh-iūⁿ. Bô giâu-gî i tiàm tī chit-keng ê tiong-kan, chhut-ji̍p ê sî put-sî teh khòaⁿ hit-ki. Koh-chài chi̍t-hāng, Kian-līn bô chhin-chhiūⁿ pa̍t-lâng ōe lām-sám siūⁿ (phì-lūn lâi kóng, chhin-chhiūⁿ bô ê mi̍h lâi khòaⁿ chè ū, á-sī khòaⁿ-kìⁿ saⁿ siūⁿ chòe kúi). Chóng-sī i chhng só-sî tī só-sî khang teh-beh khui-mn̂g ê sî, hit ki kòng mn̂g ê thûi-á í-keng m̄-sī thûi-á, hut-jian piàn-chòe Mô͘-lī ê bīn-siōng chhut-lâi. Mô͘-lī ê bīn ê sì-ûi ū kng teh chiò, i ê bīn-siòng khiok m̄-sī siū-khì ê khóan, iā bô sím-mi̍h thang kiaⁿ ê só͘-chāi, put kò͘ ēng i pêng-seng ê khóan, lâi khòaⁿ Kian-līn. Kian-līn khí iam-kôaⁿ, chim-chiok kā-i khòaⁿ, hit ê bīn-siōng sûi-sî koh-chài piàn-chòe pún-chiâⁿ ê mn̂g-kho̍k. (Iáu-bē liáu, āu-hō beh koh sòa-chiap.)

Tân Chheng-tiong

漢羅（Ùi原文改寫）

聖誕歌 (CHRISTMAS CAROL)

英國有一个ê大小說家名叫Dickens（力堅斯；按：狄更斯）1812-1870。伊有寫一篇ê小說叫做聖誕歌，就是將救主誕做背景來寫出人ê反悔；不止心適，koh再有thang做咱ê教示。

第一齣

毛利Ê陰魂

毛利已經過身。故事對chia起點。論伊ê死，無一點-á thang僥疑ê所在。牧師、役場ê書記發落葬式ê人，以及Kian-līn攏有tǹg印佇伊埋葬ê證明書。Kian-līn ê名佇生理場是真有信用，伊所tǹg印ê無論是啥物攏thang做確實ê保證。老ê毛利確實已經過身。

總是Kian-līn無將毛利ê名對生理場ê牌匾chhat起來。了後濟濟年，牌匾猶寫「Kian-līn kap毛利商會」一般ê人攏捌這間是Kian-līn kap毛利商店；頭一擺kap這間買賣ê生理人，有時叫Kian-līn商會。有時叫毛利。Kian-līn in攏應。這兩个名對伊攏相同。

Ah！總是Kian-līn是一个「一圓拍49結ê守錢奴」。實在伊是「虯koh儉，餓鬼koh雜唸」外界ê寒熱kap伊毋相捌。燒氣伊袂燒，冷氣予伊袂寒；無有風比伊khah強烈；無有雪比伊khah無情，無有大雨比伊khah殘忍。風、雨、雪有khah贏伊；in照in ê大量來落來吹，總是Kian-līn袂會，慈善施濟ê事Kian-līn做袂到。

無人佇街路歡歡喜喜來kap伊相借問講：「Kian-līn伯仔來去阮兜坐」á是kā伊請安。乞食無一个欲kā伊分。囡仔無一个敢問伊這陣幾點。佇伊一生ê中間毋-捌有ta po͘ cha-bó͘來問伊ê路。

睛暝人所飼ê狗也捌伊，總是看著Kian-līn來ê時，隨時挹尾，拖伊ê主人ê衫仔裾，緊入通巷；後來拽尾溜，假若欲講「無目睭ê khah贏歹目相」ê款式。

雖bóng按呢，Kian-līn攏無想要緊。反轉是所愛ê，伊第一愛ê就是閃避人情，來ná行ná捙人走閃伊ê路。

有一擺，佇一年中第一恭喜ê日，就是救主誕ê前日。伊坐佇生理場teh無閒，彼日是袂講得ê寒，尚且濛霧罩到暗-so-so，街市ê大時鐘拄拄chiah拍3點；總是已經假若暗時。

生理場ê隔壁間是暗暗狹狹ê聽，伊ê書記坐佇遐the抄批，彼霎Kian-līn有開門teh監視伊。Kian-līn彼爿ê火爐有淡薄火the焯，伊ê書記彼爿差不多欲hoa去。書記袂得thang添火炭佇火爐，因為火炭箱Kian-līn有囥佇伊彼間，也Kian-lin有吩咐伊，設使若舉火銚過來這爿托火炭就欲kā伊辭頭路。書記用領巾纒伊ê頷頸試用蠟燭ê火來烘予身軀燒。總是伊毋是大想像家會想蠟燭ê火做炎炎ê火爐，所以有失敗。

「阿叔ah！聖誕真恭喜！願上帝賜福氣予你。」這个是Kián-līn ê孫仔ê聲。Kian-līn聽著這个聲chiah起頭知in孫仔來。Kian-līn應講，「Chhúi！無意無思！」

「啥！阿叔ah！恭喜聖誕是無意思！我拍算你的確無彼款ê心意佇the！」

「有lah！聖誕是啥？Beh親像你這扮，無錢thang 還人ê日lah！知家己加一歲mī無這時間khah好額！傾帳簿一个看，khah濟攏是kā人借，借人ê mī無半錢！這就-時聖-tàn日lah！設使這世間予我自由，遮个ná還ná teh喝恭喜聖誕ê攏掠來活活刣，有影eh！的確欲按呢。」

「阿叔ah！」

「你做你去守你ê，我做我。」

「你講欲守，你to無欲祝賀聖誕。」

「若是按呢隨在我欲怎樣！聖誕teh欲予你得著大大ê利益，到taⁿ逐擺你to有得著！」

「阿叔ah，我設使袂會得著金錢上ê利益，猶久佇這世間有真濟好事咱thang得著來做一生ê利益，彼中間我想救主誕是做第一，因為按呢逐年救主誕若到，我逐擺to想彼日是第一好ê日。」

「對聖誕起源所生出敬神ê觀念；設使若將這个kā伊提相分離，猶久這日是真好ê日，－對人真親切、赦免人、行慈善快樂ê日；koh再一年久久ê中間，查甫、查某心肝成做一个，大家慈幼，開in平生所關密ê心門，大家談話、大家想in攏是相kap teh欲行入墓內ê同伴；的確毋是向別條路teh行ê人。想這款ê事聖誕以外無有彼款ê日。所以阿叔ah！我講聖誕毋捌予我ê袋仔khah滇。猶久我信，有大大做我ê利益，也以後猶原teh欲按呢所以我大大祝賀號救主！」

佇隔壁teh聽ê書記，無意中大拍手。Kian-līn講：「加講這聲試看cheh！驚了會做無頭路ê人來守恭喜ê聖誕！！越頭kā伊ê孫仔講：嘿！你chiah摮講話！我真奇怪你敢毋去做大議士？」

「阿叔ah！你敢欲受氣？明仔載來去予我請。」

「等來去地極chiah來相見！」

「阿叔ah！你敢欲講彼號話？是怎樣？

「你怎樣娶某

「怎樣是毋？我疼伊koh！

「疼伊！Kian-līn haiⁿ一聲，假若想講通世間無一項比這khah好笑、khah好笑，the恭喜聖誕。緊轉去！」

「總是阿叔ah！我猶未合婚ê時，你嘛是毋捌來找我半擺；你敢欲用這做理由，毋來阮兜。『Kín轉去！』

我to毋是teh欲kā你宣看有物無，á是怎樣；咱敢袂得thang相好是毋？

「叫你緊轉去是怎樣？

你實在真頑固，予我ê心真艱苦。咱兩人到taⁿ to毋捌冤家。我是因為欲表明我ê敬意，也是祝賀聖誕，所以chiah來欲請你來去。我為著聖誕的確無受氣。阿叔ah！聖誕真恭喜！

「緊去！」

「也續kā你恭喜新年。阿叔ah！」

「緊去！」

雖bóng Kian-līn按呢，猶久伊ê孫仔攏無一點á受氣ê款，á是講歹聽ê話就出去。書記開門予伊出去ê時，有koh兩个別人入來。兩人攏是福相、有品格ê人。In溜帽，徛佇事務所ê門口。手裡提一本寄付金ê簿，kap幾若張書類，對Kian-līn行禮。中間一个住彼本簿仔，倚來問講：「你是Kian-līn兄á是毛利兄？」

「毛利佇7年前已經過身lah，拄拄是佇今暗」紳士夯筆就講：「佇這年ê中間，這个恭喜ê時節，濟濟缺乏艱苦ê人，袂得thang kap咱相kap祝賀聖誕，佇這个時陣，特別ài備辦淡薄ê物thang來送in。欠缺逐日所著用ê物ê人是幾若千。袂得thang享受人生ê快樂。」

「Eⁿ！咱chia敢無監獄是毋？」

監獄卻不止濟ê；毋過遮个所在袂會予遮个無罪ê艱苦人得著基督到ê慰安；因為按呢，所以阮幾若ê同志ê人相kap參詳ài募集淡薄錢來買小可ê食物，kap予in身軀會燒ê物。阮講這个聖誕ê時機是因為佇這个時陣in益發感著in ê艱苦，也好額ê人益發感著快樂ê時。毋知Kian-līn兄歡喜寫偌濟？

毋免寫

按呢你是ài感謝來寄付毋是？

我ài恁毋免勸我在內，是因為恁問我欲寫偌濟，我chia按呢講。我本身無將聖誕做歡喜，所以我無贊成，予貧憚ê人快樂。為著欲維持監獄á是受產場，我已經有出不止濟錢，按呢已經真夠額。所以若是有彼款艱苦ê，無頭路ê著去遐。

不止濟人袂會去彼號所在，kiám-chhái有ê想去彼款所在，寧可死khah得。

若是死khah好，to也無嫌，thang減淡薄受罪ê人額。

兩人題無，孤不衷相辭出去。

關店時間到，Kian-līn不得已就離開伊，過去隔壁間，伊ê書記佇遐聽候到欲死，Kian-līn用伊ê目睭報伊知，時間已經到，thang轉去；書記隨時炰tsit蠟燭ê火， 佇伊ê帽仔。

明仔日規日你想ài歇睏ho͘h？

你ê都合若會拄好。

可惜袂拄好，也歇睏我想無公道。設使我若kā你扣你歇睏彼日ê錢，你欲講予人歹款待，的確是按呢，是毋？

是。

也你毋知欲想我予人歹款待，設使我了一工ê錢，來無得著工錢？

一年chiah干但一擺若定。

可憐代！將12月25做理由，來撏人ê橐仔！總是孤不衷，明仔日敢著歇，毋過後日早起著khah早來。

書記講：好，Kian-līn就吐一个大氣就出去。事務所隨時關起來。書記ê領巾津佇胸坎（因為伊無穿外褲）去趨冰；因為是聖誕暝ê下晡，所以有kap囡仔排列，也有kap in趨20遍；後來趕緊走轉去欲kap囡仔掩咯雞。

Kian-līn照平常ê款去彼間陰鬱ê料理店食暗，雖bóng是聖誕暝，猶久所食ê是平常ê料理，所有ê新聞攏讀了了，也賰ê時間，掀伊ê寄金簿起來看所寄ê錢額；後來轉去厝nih。Kian-līn踮彼間，本成是毛利踮ê厝，佇巷仔內，低低悽凊ê所在；除去Kian-līn以外無人敢踮佇遐。也其他ê厝攏稅人teh做事務所。

欲入門ê所在，有一支the摃門用大支槌仔，Kian-līn轉來ê時，攏無啥物各樣。無僥疑伊踮佇這間ê中間，出入ê時不時teh看彼支。koh再一項，Kian-līn無親像別人會濫糝想（譬論來講：親像無ê物來看作有，á是看見衫想作鬼）。總是伊穿鎖匙佇鎖匙空teh欲開門ê時，彼支摃門ê槌仔已經毋是槌仔，忽然變做毛利ê面相出來。毛利ê面ê四圍有光teh照，伊ê面相卻毋是受氣ê款，也無啥物thang驚ê所在，不過用伊平生ê款，來看Kian-līn。Kian-līn起陰寒，斟酌kā伊看，彼个面相隨時koh再變做本成ê門柝。（猶未了，後號欲koh續接。）

陳清忠