天是祖家
Thian sī chó͘-ke
文獻資訊
| 項目 | 資料 |
|---|---|
| 作者 | 梅牧師 Muî bo̍k-su |
| 卷期 | 台南府城教會報 |
| 卷期 | 第292卷 |
| 日期 | 1909/7 |
| 頁數 | 55 |
白話字（原文數位化）
Thian sī Chó͘-ke
1909.07 292 koàn p.55-56
(Muî Bo̍k-su kì--ê)
Lán kiâⁿ lō͘ ū phoāⁿ, chiū khah bē lán. Sui-jiân teh taⁿ-tàⁿ, lō͘ khâm-khia̍t, ji̍t chin iām, koāⁿ lâu lóng bē lī; iáu kú lán kuí-nā lâng chò tīn, saⁿ-kap kóng oē, chiū khah bē thiám; chi̍t-ē-á chiū kàu uī. Lán tiàm sè-kan ná chhut-goā, lō͘ iû-goân pháiⁿ kiâⁿ; sè-kan sī khó͘- hái, khoàⁿ tó chi̍t-ê m̄-bat khàu, tó chi̍t- ê m̄-bat háu, lâu ba̍k-sái, thó͘-khuì. Kū- nî ū kū-nî ê kan-khó͘ chi̍t khoán, kin- nî ū kin-nî ê kan-khó͘ chi̍t khoán, lóng sī tio̍h-boâ, lóng sī thâu-lō͘.
Iâ-so͘ nā kap lán chò tui, chiū khah ū phoāⁿ, khah bē lán, khah bē loé-chì, khah bē hoân-ló koè-thâu. Ū-sî seng-khu chin siān, sim-sîn put-an; nā siūⁿ-- tio̍h Iâ-so͘, sim chiū khui, sin-thé khah sóng-khoài.
“Goá sim kì-liām Iâ-so͘ ê in,
Che in ná io̍h chi̍t poaⁿ,
Ē ké sè-kan khó͘-thàng iu-būn,
Hok-khì hō͘ lâng moá-moá”.
Lán kiâⁿ-lō͘ nā ū phoāⁿ, chiū khah khoài kàu uī; koh nā beh kàu lán chhù, chiū ná kiâⁿ ná hoaⁿ-hí kóng, “iáu ū chi̍t phò͘ lō͘ chiū kàu uī”; “iáu ū gō͘ lí lō͘ nā-tiāⁿ”; “taⁿ chhun chi̍t chām-á nā- tiāⁿ; “taⁿ khoàⁿ hiān-hiān”; “taⁿ kàu lah! Thang hioh-khùn”. Pài Siōng-tè, sìn-khò Iâ-so͘ ia̍h sī án-ni, ná kiâⁿ ná hoaⁿ-hí, ná kiâⁿ ná kīn tī chó͘ ke. Sè-kan ê khó͘-lān teh beh koè, thian-tông ê iân-lo̍k teh beh kàu. Tī-hia lóng bē kan-khó͘, ia̍h bē sàn-hiong, ia̍h bô chha̍t-bé, ia̍h bô chhiúⁿ-kiap, ia̍h bô hoé-chai, ia̍h bô chuí-chai; thian-tông chin chheng- khì-siùⁿ, ke̍k hù-kuì, ke̍k êng-kng. Thian-tông phì-jū pó-poè, lâng só͘ bē hiáu kóng; ông-kiong-lāi m̄ ta̍t-tio̍h thian-tông ê chi̍t-hūn. Koh thian-tông sī lán ê Kiù-chú Iâ-so͘ só͘ toà ê só͘-chāi, ia̍h sī hó Sîn kap hó lâng só͘ khiā-khí--ê.
Thian-tông ê hok-khì kóng boē-tit-chīn. M̄-kú lâng khah siông bô sím-mi̍h ài kàu uī; hoán-tńg ài chia̍h tn̂g-hoè- siū. Che sī sím-mi̍h iân-kò͘? Sio̍k-gú kóng, “Jîn phàⁿ ló, chè phàⁿ thó”. Si̍t-chāi ū iáⁿ, lâng m̄-ài lāu, ài tô-lāu, sī in-uī khiàm-chè, khiàm Siōng-tè ê chè, m̄-káⁿ kap Giâm-kun sǹg-siàu. Lán kóng, “Pn̄g bē chia̍h; ám bē thun; sèⁿ-miā beh kìⁿ Giâm-kun”.
Lán ê choē nā iáu tī-teh chiū bē bián-tit tio̍h kiaⁿ sí; lán ê choē nā í- keng sià, chiū m̄-nā m̄-bián kiaⁿ, koh ē thang lia̍h sí-ji̍t chò hok-khì ê ji̍t-chí.
Nn̄g lâng beh chiūⁿ kiaⁿ; chi̍t ê lâng ná kīn kiaⁿ-siâⁿ ná hoân-ló, beh ah chhut-khì thâi; hit-ê lâng ná kīn ná hoaⁿ-hí, beh khì ín-kiàn. Á-sī lán nn̄g lâng tâng-chê teh kiâⁿ lō͘, beh kàu bó͘ siâⁿ; lí ài koáⁿ khah kín, in-uī chhut goā kú, taⁿ ài tò-khì lín chhù; goá chin ài chhiân, in-uī beh kàu tēng-choē ê só͘- chāi. Á-sī lí khì ū gîn chi̍t pah thang the̍h, chiū lí kiâⁿ lō͘ ê sî chha-put-to nn̄g hoa̍h chò chi̍t hoa̍h; nā-sī goá ê choē lóng mn̄g liáu, beh kàu tēng-choē ê só͘-chāi, chiū ná kiâⁿ ná ài khah bān.
Pêng-iú ah, sè-kan bô lán kú-tn̂g khiā-khí ê só͘-chāi. Tiông-seng put-ló ê io̍h bô kàu-gia̍h ê lō͘-ēng. Ta̍k-hāng ē hō͘ lán tiuⁿ-tî--tit, kan-ta sí hō͘ lán bē tiuⁿ-tî--tit. Sui-jiân ū chi̍t pah bān gîn ia̍h bô thang pó lán bô sí; chhin-chhiūⁿ sio̍k-gú teh kóng, “Seⁿ ū sî, sí ū ji̍t”. Liân Hông-tè nā kàu beh sí ê sî, i ê kim-soaⁿ bô thang bé i chi̍t ê miā, ia̍h bô thang hō͘ i ke chia̍h chi̍t hoè, ke oa̍h chi̍t nî. Lán bē ē iân-chhiân lán ê sèⁿ-miā ke-oa̍h chi̍t khek kú.
Koh lán lóng m̄-chai sèⁿ-miā tó chi̍t- ji̍t lō͘-boé ji̍t. Bōng-á-po͘ kám lóng sī tâi la̍k-chhit-cha̍p hoè ê lâng ? Cha̍p hoè--ê iû-goân hō͘ Siōng-tè tiàu i-ê lêng- hûn. M̄-chai lán tó chi̍t-ê khah chá, tó chi̍t-ê khah bān. Kiaⁿ-liáu chit pang sī lō͘-boé pái tāi-ke saⁿ-kìⁿ.
án-ni kám m̄-tio̍h tì-ì siūⁿ khoàⁿ lán seⁿ tuì tó-uī lâi, sí beh tuì tó-uī khì. Ū ê the-sî kóng, M̄-chai. Hit ê m̄-chai kám m̄-sī chin kan-khó͘? Chhin-chhiūⁿ lí nā mn̄g goá, “Lí beh tó-khì”? ia̍h goá ìn kóng, “Beh tńg--khì”. lí soà koh mn̄g “Lí beh tńg-khì tó-uī” ? ia̍h goá ìn kóng “M̄-chai”; án-ni kám m̄-sī chin kan- khó͘, “ū lō͘ bô chhù”? Gán-chêng khiok khah m̄-chai-iáⁿ kan-khó͘. Chhin- chhiūⁿ chá-khí-sî gín-ná chhut-mn̂g thit- thô, sì-koè liû, lóng m̄-bián siūⁿ pē-bó chhù tī tó chi̍t kak. Kàu ji̍t lo̍h soaⁿ, beh tńg--khì kiâⁿ bô lō͘, chiū chai chhám khàu kàu sim beh phoà. ia̍h lán siàu- liân, ióng-kiāⁿ ê sî khah hán-tit teh siūⁿ tò--khì ê sū; sèⁿ-miā nā kàu chiū hoân-ló lán beh lī-khui chhân-hn̂g bó͘-kiáⁿ, iū-koh lóng m̄ chai beh tuì tó-uī khì. Khiok bô tek-khak sī m̄-chai, sī m̄-káⁿ siūⁿ, m̄-káⁿ kóng. Ta̍k-ê chai thang kiaⁿ kóng, “Sí pháiⁿ-tāi”. Taⁿ pò lín hó ê siau-sit kóng, Thiⁿ sī chó͘-ke, Thiⁿ sī lán tau. Lán ê Pē Siōng-tè kám sī ài lán kan-khó͘? Lí ū kiáⁿ chhut-goā, kám m̄- sī ài i tio̍h tńg--lâi-khì? Lán ê Pē ia̍h sī án-ni, chin ài lán tio̍h tńg--lâi-khì Thian-tông; koh chhe I to̍k-seⁿ ê Kiáⁿ beh chhoā lán ê lō͘, beh ín-chìn lán. Taⁿ tio̍h lâi kiâⁿ thiⁿ-lō͘, lâi hō͘ Iâ-so͘ kiù.
漢羅（Ùi原文改寫）
天是祖家
1909.07 292卷 p.55-56
(梅牧師記--ê)
咱行路有伴，就較bē懶。雖然teh擔擔，路khâm-khia̍t ，日真炎，汗流攏bē離；iáu-kú咱幾若人做陣，相kap講話，就較bē thiám;一--下-仔就到位。咱tiàm世間若出外，路猶原歹行；世間是苦海，看tó一個m̄-bat哭，tó一個m̄-bat哮，流目屎、吐氣。舊年有舊年ê艱苦一款，今年有今年ê艱苦一款，攏是著磨，攏是頭路。
耶穌若kap咱做堆，就較有伴，較bē懶，較bē餒志，較bē煩惱過頭。有時身軀真siān,心神不安；若想著耶穌，心就開，身體較爽快。
「我心紀念耶穌ê 恩，
Che恩若藥一般，
會解世間苦疼憂悶，
福氣hō͘人滿滿。」
咱行路若有伴，就較快到位；koh若beh到咱厝，就那行那歡喜講：「iáu有一鋪路就到位」；「iáu有5哩路nā-tiāⁿ」；「今chhun一chām 仔nā-tiāⁿ」；「今看現現」；「今到lah！Thang歇睏」。拜上帝，信靠耶穌亦是án-ni，那行那歡喜，那行那近tī祖家。世間ê苦難teh beh過，天堂ê緣祿teh beh到。Tī-hia攏bē艱苦，亦bē散hiong、亦無賊馬、亦無搶劫、亦無火災、亦無水災；天堂真清氣相，極富貴，極榮光。天堂譬諭寶貝，人所bē曉講；王宮內m̄值著天堂ê一份。Koh天堂是咱ê救主耶穌所toà ê所在，亦是好神kap好人所企起--ê。
天堂ê福氣講boē tit盡。M̄-kú人較常無甚mih ài到位；反轉ài食長歲壽。Che是甚mih緣故？俗語講：「人怕老，債怕討」。實在有影，人m̄愛老，ài逃老，是因為欠債，欠上帝ê債，m̄敢kap閻君算帳。咱講：「飯bē食；黯bē吞；生命beh見閻君」。
咱ê罪若iáu tī-teh就bē免tit著驚死；咱ê罪若已經赦，就m̄但m̄免驚，koh會thang掠死日做福氣ê日子。
兩人beh上京；一個人那近京城那煩惱，beh押出去thâi;hit-ê人那近那歡喜，beh去引見。或是咱兩人同齊teh行路，beh到某城；你ài趕較緊，因為出外久，今ài返去lín厝；我真ài延，因為beh到定罪ê所在。或是你去有銀一百thang提，就你行路ê時差不多兩hoa̍h 做一hoa̍h;若是我ê罪攏問了，beh到定罪ê所在，就那行那ài較慢。
朋友ah！世間無咱久長企起ê所在。重生不老ê藥無夠額ê路用。逐項會hō͘咱張持--tit，kan-ta死hō͘咱bē張持--tit。雖然有100萬銀亦無thang保咱無死；親像俗語teh講：「生有時，死有日」。連皇帝若到beh死ê時，伊ê金山無thang買伊一個命，亦無thang hō͘伊加食一歲，加活一年。咱bē會延遲咱ê生命加活一刻久。
Koh咱攏m̄知生命tó一日路尾日。墓仔埔kám攏是埋6、70歲ê人？10歲--ê猶原hō͘上帝召伊ê靈魂。M̄知咱tó一個較早，tó一個較慢。驚了這幫是路尾擺大家相見。
án-ni kám m̄著致意想看咱生tuì tó位來，死beh tuì tó位去。有ê推辭講：「m̄知。」Hit ê m̄知kám m̄是真艱苦？親像你若問我：「你behtó去」？亦我應講：「Beh轉--去」。你續koh問：「你beh轉去tó位」？亦我應講：「M̄知」；án-ni kám m̄是真艱苦，「有路無厝」？眼前卻較m̄知影艱苦。親像早起時囡仔出門thit-thô,四界流，攏m̄免想父母厝tit7o一角。到日落山，beh轉--去行無路，就知慘哭到心beh破。亦咱少年，勇健ê時較罕tit teh想倒--去ê事；生命若到就煩惱咱beh離開田園某子，又koh攏m̄知beh tuì tó位去。卻無的確是m̄知，是m̄敢想，m̄敢講。逐個知thang驚講：「死歹代」。今報lín好ê消息講，天是祖家，天是咱兜。咱ê父上帝kám是ài咱艱苦？你有子出外，kám m̄是ài伊著轉--來去？咱ê父亦是án-ni，真ài咱著轉--來去天堂；koh差伊獨生ê子beh chhoā咱ê路，beh引進咱。今著來行天路，來hō͘耶穌救。